Wikipedia

Środa Śląska (przystanek kolejowy)

stacja kolejowa w Środzie Śląskiej
(Przekierowano z Środa Śląska (stacja kolejowa))

Środa Śląska (niem. Neumarkt (Reichsbahnhof)[1]) – przystanek osobowy i ładownia publiczna oraz posterunek odgałęźny na linii kolejowej nr 275 Wrocław Muchobór – Gubinek[2]. Do 2011 r. stacja kolejowa, a w latach 1926–1966 stacja węzłowa - początkowa dla kolejki dojazdowej, która łączyła centrum miejscowości z państwowym dworcem kolejowym.

Środa Śląska
Ilustracja
Perony i budynek dworcowy przystanku Środa Śląska (po odnowieniu elewacji w grudniu 2014 r.)
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Środa Śląska

Zarządca

PKP PLK

Data otwarcia

19.10.1844

Poprzednie nazwy

Neumarkt

Rodzaj

przystanek osobowy z posterunkiem odgałęźnym i ładownią publiczną

Liczba pasażerów (2022)

1400

Dane techniczne
Liczba peronów

2

Liczba krawędzi
peronowych

2

Kasy

N

Linie kolejowe
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Środa Śląska”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Środa Śląska”
Położenie na mapie powiatu średzkiego
Mapa konturowa powiatu średzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Środa Śląska”
Położenie na mapie gminy Środa Śląska
Mapa konturowa gminy Środa Śląska, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Środa Śląska”
Położenie na mapie Środy Śląskiej
Mapa konturowa Środy Śląskiej, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Środa Śląska”
Ziemia51°11′22″N 16°36′29″E/51,189444 16,608056
Multimedia w Wikimedia Commons

Położenie

edytuj

Przystanek Środa Śląska położony jest na północnych peryferiach miasta, około 3 km od rynku, przy przejeździe kolejowo-drogowym kategorii A w ciągu ul. Kolejowej na drodze Środa Śląska – Szczepanów. Budynek dworca zlokalizowany jest przy ulicy Stacyjnej[3].

Przystanek znajduje się na wysokości 110 m n.p.m.[4]

Historia

edytuj
 
Przebieg linii Kolei Dolnośląsko-Marchijskiej

Geneza

edytuj

Kolej żelazna dotarła w okolice Środy Śląskiej na przełomie 1843 i 1844 roku, podczas budowy przez Kolej Dolnośląsko-Marchijską linii kolejowej z Wrocławia w kierunku Berlina i Drezna[5]. Odcinek Wrocław – Legnica, na którym leży przystanek, zaczęto budować 29 sierpnia 1843 r., natomiast otwarto 18/19 października 1844 r[5]. Stacja Środa Śląska (wówczas Neumarkt) była jednym z pierwszych sześciu punktów handlowych między Wrocławiem a Legnicą[6].

Przed 1945 r.

edytuj

Mimo nazwy, stacja Neumarkt była oddalona około 4 kilometry od ówczesnego miasta. Priorytetem przy budowie linii do Berlina było zapewnienie transportu węgla kamiennego ze śląskich kopalni w głąb Prus, dlatego magistralę poprowadzono w terenie bardziej płaskim, dążąc do możliwie najkorzystniejszego zbliżenia się do portu rzecznego w Malczycach[5]. Miasto, ulokowane w średniowieczu w sposób charakterystyczny dla starych osad na wzniesieniu, znalazło się na uboczu powstałej trasy[7].

 
Zachowany wagon motorowy VT-10 stacjonujący w Parowozowni Skierniewice. Taki sam pojazd obsługiwał przewozy pasażerskie na kolejce średzkiej w latach 1935-1936.

Niekorzystne położenie stacji kolejowej spowodowało z biegiem czasu utratę konkurencyjności Środy Śląskiej względem innych miast, a co za tym idzie, pogorszyło sytuację gospodarczą miasta. W latach dwudziestych XX w. samorząd usiłował temu zaradzić, finansując z dostępnych podczas kryzysu gospodarczego środków pomocowych dla wschodnich regionów Niemiec budowę normalnotorowej linii kolejowej, będącej połączeniem pasażerskiej kolei dojazdowej i bocznicy towarowej do centrum[7][8]. Zbudowana w trzy lata Linia kolejowa Środa Śląska – Środa Śląska Rynek funkcjonowała od 26 lipca 1926 r. Ruch pasażerski prowadziły przypominające tramwaje, bądź dzisiejsze szynobusy, niewielkie wagony motorowe. Po blisko dziesięciu latach, w wyniku rosnącej nieopłacalności przewozów, dotychczasowe wagony zwane pieszczotliwie przez mieszkańców "myszkami" (z uwagi na rzadki wówczas, opływowy kształt czoła) zastąpiono bardziej ekonomicznym pojazdem marki WUMAG, ostatecznie zaś w 1936 r. pociągi pasażerskie zastąpiono komunikacją autobusową. Jedynie podczas II wojny światowej, gdy wojenny kryzys paliwowy zatrzymał kursowanie autobusów, na kolejce dojazdowej nieregularnie pojawiały się mieszane pociągi osobowo-towarowe[7].

 
Odrestaurowany egzemplarz spalinowego zespołu trakcyjnego typu SVT 137 (Leipzig). M.in. ten pojazd obsługiwał pociągi Latający Ślązak, przejeżdżające przez Środę Śląską

Wybudowana w dużej mierze z myślą o transporcie towarów linia magistralna była intensywnie wykorzystywana w ruchu pasażerskim. W najlepszym okresie, przez Środę Śląską kursowało od 24 (w 1914) do 37 pociągów pasażerskich łączących Wrocław z Legnicą[9]. Zatrzymujące się w Środzie Śląskiej pociągi lokalne przez cały okres przedwojenny prowadzone były przez lokomotywy parowe, choć pod koniec lat 20. dwudziestego wieku istniały daleko zaawansowane prace nad elektryfikacją odcinka Wrocław – Legnica[10], zaś w latach 1936–1939 w szybkiej komunikacji dalekobieżnej Berlin – Bytom przez Wrocław pojawiły się pierwsze spalinowe zespoły trakcyjne, osiągające prędkość maksymalną 160 kilometrów na godzinę (pociąg „Latający Ślązak”)[5].

Po 1945 r.

edytuj

Linia kolejowa nr 275 wraz z nadejściem frontu została przekuta na szeroki tor (1520 mm), następnie przez dość długi czas znajdowała się pod administracją radziecką. Polskie Koleje Państwowe przejęły zarząd nad całą dolnośląską koleją od wojska radzieckiego 15 sierpnia 1945 r., natomiast 18 sierpnia 1945 r. formalnie zakończono odbudowę odcinka linii magistralnej między Wrocławiem a Bolesławcem[11]. W pierwszej połowie 1946 roku między Legnicą a Wrocławiem kursowały zaledwie 4 pociągi dziennie, które trasę pokonywały w 2 godziny[12]. Z czasem, w miarę naprawy urządzeń sterowania ruchem, torowiska i pozyskiwania taboru, sytuacja na linii powróciła do normalności.

Po wejściu Środy Śląskiej w granice Polski, kolejka dojazdowa była początkowo nieczynna, a ruch między stacją a centrum miasta zapewniała Państwowa Komunikacja Samochodowa. Przewozy na kolejce wznowiono przy użyciu klasycznych składów, złożonych z lokomotywy i wagonów, w roku 1949[7].

Na stacji Środa Śląska, w okresie funkcjonowania linii do Środy Śląskiej Miejskiej, istniały cztery posterunki techniczne:

  • nastawnia dysponująca (ŚŚ), zlokalizowana po północnej stronie linii Wrocław - Legnica przy przejeździe kolejowo-drogowym,
  • nastawnia wykonawcza (ŚŚ1), zlokalizowana od strony Miękini po południowej stronie linii,
  • nastawnia wykonawcza (ŚŚ2), zlokalizowana od strony Malczyc po północnej stronie linii,
  • posterunek dróznika przejazdowego[4].

Powojenny rozwój motoryzacji, m.in. krajowej produkcji autobusów i ciężarówek, sprawił, że przewozy na kolejce zawieszono w roku 1966[7]. Po zlikwidowaniu infrastruktury kolejki średzkiej, co nastąpiło w 1968 r., zmieniono układ torowy stacji - przestała istnieć nastawnia ŚŚ2[4]. Z czasem zlikwidowano odrębny posterunek dróżnika przy dworcu.

Od lat 60. XX w. parowozy prowadzące pociągi przez Środę Śląską zaczęły być stopniowo wypierane przez spalinowozy, które pod koniec lat 60. masowo trafiały do lokomotywowni we Wrocławiu Brochowie i Legnicy[9].

Solidne wyposażenie techniczne stacji z okresu przedwojennego, adekwatne do roli magistrali Wrocław - Berlin, funkcjonowało na średzkiej stacji, podobnie jak całej linii nr 275, do lat 80. XX w. Dobre parametry dawnej magistrali spowodowały również stosunkowo późne rozpoczęcie jej unowocześniania przez PKP. Od 1975 roku na odcinku Wrocław Żerniki - Legnica przerobiono tory na bezstykowe, co poprawiło komfort jazdy[9]. W latach 1983 – 1984 dokonano elektryfikacji linii kolejowej nr 275 na pierwszym odcinku do Miłkowic. 28 grudnia 1984 r. przez ówczesną stację Środa Śląska przejechał oficjalnie pierwszy pociąg elektryczny, obsługiwany jednostką EN57[13]. Równocześnie z elektryfikacją, mechaniczne urządzenia zabezpieczenia ruchu zastąpiono przekaźnikowymi, a semafory kształtowe – elektrycznymi. Zabudowano również elektryczne napędy zwrotnic[9].

Po zakończeniu elektryfikacji linii kolejowej do Węglińca, w połowie lat 80. w Środzie Śląskiej przestały się zatrzymywać pociągi pospieszne[12].

Po 2000 r.

edytuj
 
Fragment przystanku Środa Śląska w schyłkowym okresie funkcjonowania jako stacja. Widoczna m.in.stara, zamknięta nastawnia dysponująca oraz kontener (oznaczony symbolem ŚŚ) mieszczący nową nastawnię, która działała przed uruchomieniem zdalnego sterowania z LCS Wrocław Muchobór, a obecnie może być wykorzystywana w sytuacjach awaryjnych.

Po 2000 r., w związku z wpisaniem linii kolejowej nr 275 w paneuropejski korytarz transportowy E30, przeprowadzono gruntowną przebudowę linii wraz z większością stacji i przystanków, przy wykorzystaniu środków pomocowych Unii Europejskiej. W latach 2003–2004 rozebrano, następnie wybudowano od nowa przyległy do stacji szlak od strony Wrocławia (na odcinku od stacji Miękinia)[14], natomiast w latach 2009 - 2011 - szlak od Środy Śląskiej w kierunku Legnicy (do stacji Malczyce)[15][16]. Przebudowa stacji Środa Śląska trwała od 7 kwietnia 2006 r. do 31 grudnia 2007 r. Prace objęły między innymi: wymianę układu torowego wraz z korektą geometrii torów, likwidację toru głównego dodatkowego nr 3 i budowę w jego miejscu nowego, standardowego peronu (zamiast dotychczasowego, wąskiej krawędzi peronowej z peronem ziemnym na międzytorzu), wymianę urządzeń sterowania ruchem i oświetlenia. Prace w Środzie Śląskiej wykonało Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych i Inżynieryjnych, a wartość zrealizowanych robót wyniosła ponad 23 miliony złotych[17].

Wraz z unowocześnianiem stacji, stopniowo likwidowano kolejne, niepotrzebne już elementy infrastruktury. Magazyn towarowy w północnej części stacji wyburzono w 2005 r. Podczas wymiany torów stacyjnych i budowy nowych peronów w latach 2006-2007, zdemontowano żuraw wodny oraz wagę wagonową. Wpisana do ewidencji zabytków jako pompownia wieża wodna przy peronie 2 została rozebrana na początku 2008 r[18][4].

Budynek dworca przez wiele lat mieścił kasę biletową oraz poczekalnię. Pod koniec działalności, kasę prowadziła spółka PKP Przewozy Regionalne. Kasa została zlikwidowana na przełomie 2009 i 2010 r.[19][20].

Przebudowa stacji nie obejmowała remontu budynku dworcowego. Po wyposażeniu peronów w wiaty przystankowe i likwidacji kasy, zamknięto poczekalnię dla podróżnych i budynek przestał pełnić funkcje obsługi podróżnych. Obecnie w budynku dawnego dworca znajdują się mieszkania[18].

Podczas modernizacji korytarza transportowego E30 stację przystosowano do zdalnego sterowania, następnie, w 2011 r., przemianowano na przystanek osobowy z ładownią i posterunkiem odgałęźnym. Od tego czasu, urządzenia sterowania ruchem kolejowym w Środzie Śląskiej są obsługiwane zdalnie z Lokalnego Centrum Sterowania (LCS) Wrocław Muchobór.

Od 15 grudnia 2013 r. wszystkie pociągi REGIO spółki Przewozy Regionalne - jedyne, jakie od czasu likwidacji pociągów pospiesznych zatrzymywały się na stacji w Środzie Śląskiej - obsługiwane jednostkami EN57, zostały zastąpione pociągami osobowymi Kolei Dolnośląskich, w większości obsługiwanymi elektrycznymi zespołami trakcyjnymi Newag Impuls[21].

Linie kolejowe

edytuj
Zobacz też: Linia kolejowa nr 275 i Linia kolejowa Środa Śląska – Środa Śląska Rynek.

Przystanek leży na linii kolejowej nr 275 Wrocław Muchobór – Gubinek[22]. Na odcinku, na którym zlokalizowano przystanek, jest to linia: magistralna, dwutorowa, zelektryfikowana, normalnotorowa, znaczenia państwowego, objęta umowami AGC oraz AGTC[22].

W latach 1926–1966 istniała tzw. kolejka średzka - Linia kolejowa Środa Śląska – Środa Śląska Rynek zapewniająca dojazd do centrum miasta[7].

Infrastruktura

edytuj

W wojewódzkiej ewidencji zabytków województwa dolnośląskiego widnieje "zespół dworca kolejowego" w Środzie Śląskiej, w skład którego wchodzą:

  • budynek dworca,
  • nastawnia dysponująca,
  • nastawnia wykonawcza,
  • dom mieszkalny I,
  • dom mieszkalny II,
  • budynek gospodarczy I,
  • budynek gospodarczy II,
  • wieża wodna (wpisana jako "budynek pompowni", rozebrana w 2008 r.[23]),
  • budynek WC[24].

Budowle nie są wpisane do rejestru zabytków[24][25].

Budynek dworca

edytuj
Budynek dworca Środa Śląska
 
Widok od strony peronów
 
Widok od strony miasta

Stosunkowo nieduży, w porównaniu z okolicznymi stacjami na odcinku Wrocław - Legnica, budynek dworca kolejowego w Środzie Śląskiej nosi cechy architektury klasycystycznej (bryła budynku, układ okien). Styl ten był charakterystyczny dla budynków użyteczności publicznej budowanych w okresie powstawania linii, przy której zlokalizowano średzką stację. Z biegiem czasu elewację pozbawiono elementów dekoracyjnych (gzymsy, zegar na fasadzie), upodabniając w ten sposób średzki obiekt do pobliskich dworców w Malczycach i Miękini

Nastawnie

edytuj
 
Zamknięty, zabezpieczony budynek dawnej nastawni dysponującej ŚŚ

Zachowane na stacji nastawnie: dysponująca ŚŚ oraz wykonawcza ŚŚ1 nie uczestniczą obecnie w obsłudze ruchu pociągów.

Sterowanie ruchem na całym odcinku linii z podg. Wrocław Muchobór do Legnicy (podg. Wielkie Piekary) od 2011 r. odbywa się z Lokalnego Centrum Sterowania Wrocław Muchobór[26].

Perony

edytuj

Na przystanku Środa Śląska istnieją obecnie dwa wysokie, jednokrawędziowe perony o wysokości 0,75 (peron nr 2) i 0,78 m (peron nr 1) ponad główkę szyny i długości użytkowej 200 m. Dojście na przystanek jest możliwe od ulicy Kolejowej w Środzie Śląskiej. Na peronach są ustawione ławki i wiaty przystankowe, na peronie 2 przy budynku dworcowym znajduje się ponadto wyremontowana, oryginalna wiata peronowa. Perony są wyposażone w oświetlenie, zegary oraz urządzenia megafonowe[27].

Dostęp do peronów dla osób o ograniczonych możliwościach poruszania się ułatwiają zejścia do ulicy Kolejowej zakończone pochylniami.

Pozostała infrastruktura

edytuj

Podczas modernizacji stacji w latach 2007-2008 przebudowano grupę torów towarowych, wchodzących obecnie w skład ładowni[4].

W pobliżu dawnej nastawni wykonawczej ŚŚ1 znajduje się punkt przeładunku gazu z cystern kolejowych[18].

Połączenia kolejowe[28]

edytuj

Połączenia kolejowe (tabela)

edytuj
Stacja docelowa Przewoźnik
Białystok PKP Intercity
Bolesławiec Koleje Dolnośląskie
PKP Intercity
Forst Lausitz Koleje Dolnośląskie
Jelcz-Laskowice Koleje Dolnośląskie
Jelenia Góra PKP Intercity
Legnica Koleje Dolnośląskie
PKP Intercity
Lubań Śląski Koleje Dolnośląskie
PKP Intercity
Szklarska Poręba Górna PKP Intercity
Warszawa Wschodnia PKP Intercity
Węgliniec Koleje Dolnośląskie
PKP Intercity
Wrocław Główny Koleje Dolnośląskie
PKP Intercity
Żary Koleje Dolnośląskie

Ruch pasażerski

edytuj
Rok Wymiana pasażerska na dobę
2017[29] 700-999
2022[30] 1 400

Połączenia kolejowe (mapa)

edytuj
 
 
Krajowe połączenia kolejowe ze stacji Środa Śląska

Komunikacja z dworcem

edytuj

Przy ul. Kolejowej, przy wyjściu z peronów w kierunku centrum, znajduje się przystanek autobusowy. Od 2018 roku obsługiwany jest on przez linie miejskie i podmiejskie Średzkiej Komunikacji Publicznej[31][32], wcześniej przez placówkę terenową POLBUS-PKS Wrocław. Kursy autobusów są zsynchronizowane z odjazdami pociągów Kolei Dolnośląskich.

Utwardzony plac ładunkowy od strony Szczepanowa jest powszechnie wykorzystywany jako bezpłatny, niestrzeżony parking.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Indeks stacji, przystanków osobowych i posterunków kolejowych z nazwami aktualnymi i wcześniejszymi. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas linii kolejowych Polski 2010. Rybnik: Wydawnictwo Eurosprinter, 2010. ISBN 978-83-926946-8-7.
  2. ↑ PKP Polskie Linie Kolejowe: Regulamin przydzielania tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez licencjonowanych przewoźników kolejowych w ramach rozkładu jazdy pociągów 2013/2014. Załącznik 2.4. Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych, str. 66. plk-sa.pl. [dostęp 2014-04-21].
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna. Skala 1:10 000. [dostęp 2014-04-21].
  4. ↑ a b c d e D29 - 275. Linia Wrocław Muchobór - Gubinek. www.jelenia.rail.pl. [dostęp 2014-04-21]. (pol.).
  5. ↑ a b c d Kolej Dolnośląsko-Marchijska. W: Michał Jerczyński, Stanisław Koziarski: 150 lat kolei na Śląsku. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1992, s. 27-30.
  6. ↑ Kolej (w Legnicy). Liegnitz.pl Portal historyczny miasta Legnicy. [dostęp 2014-04-21].
  7. ↑ a b c d e f Michał Jerczyński. Zapomniane linie: Środa Śląska — Środa Śląska Miejska. „Świat Kolei”. 7/2001, s. 26-27. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  8. ↑ Zbigniew Aleksy, Historia Miasta i Gminy [online], Środa Śląska – portal informacyjny [dostęp 2014-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-15].
  9. ↑ a b c d Rozwój techniki kolejowej na linii Berlin–Wrocław. W: Michał Jerczyński: Wrocławskie dworce kolejowe. Praca zbiorowa pod red. Marii Zwierz. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2006, s. 53.
  10. ↑ Paweł Terczyński. Droższa niż parowóz (1). „Sygnały”. 1988 (24). 
  11. ↑ Odbudowa kolei. W: Michał Jerczyński, Stanisław Koziarski: 150 lat kolei na Śląsku. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1992, s. 119-125.
  12. ↑ a b Sieciowe Rozkłady Jazdy Pociągów z lat 1946 - 2011
  13. ↑ kz. Elektrycznym z Wrocławia do Legnicy. „Gazeta Robotnicza”, s. 6, 1984-12-29. 
  14. ↑ Przedsiębiorstwo Robót Komunikacyjnych w Krakowie Spółka Akcyjna: (Folder Spółki). Kraków: PRK SA, 2008, s. 9.
  15. ↑ Inforail.pl: Wrocław: modernizacja szlaku Środa Śląska – Malczyce. inforail.pl, 2009-03-09. [dostęp 2014-05-07].
  16. ↑ Szlak kolejowy Środa Śląska – Malczyce gotowy [online], Onet.pl, 5 lipca 2011 [dostęp 2014-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-08].
  17. ↑ PKP PLK: List referencyjny PKP PLK - PRKiI. grupatrakcja.com, 2008-09-15. [dostęp 2014-04-21].
  18. ↑ a b c BazaKolejowa.pl Środa Śląska - dodatkowe informacje. bazakolejowa.pl. [dostęp 2014-04-21].
  19. ↑ PKP Przewozy Regionalne: Dolnośląskie: punkty odprawy podróżnych. pr.pkp.pl, 2009-01-14. [dostęp 2014-04-21].
  20. ↑ Przewozy Regionalne: Dolnośląskie: punkty odprawy podróżnych. przewozyregionalne.pl, 2010-04-01. [dostęp 2014-04-21].
  21. ↑ DZ: Nowy rozkład jazdy kolei już obowiązuje. moto.lca.pl, 2013-12-15. [dostęp 2014-05-07].
  22. ↑ a b Instrukcja Id-12 (D-29) Wykaz linii. Warszawa: PKP Polskie Linie Kolejowe SA, 2011, s. 146.
  23. ↑ Argestes: Wieża wodna na stacji Środa Śląska. dolny-slask.org.pl, 2005-05. [dostęp 2014-04-21].
  24. ↑ a b Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu: Wykaz zabytków województwa dolnośląskiego. Powiat średzki. BIP Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we Wrocławiu. [dostęp 2014-04-21].
  25. ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Środa Śląska. Załącznik nr 1. Wykaz obiektów w wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz wpisanych do rejestru zabytków, str. 53 [online], Urząd Miejski w Środzie Śląskiej [dostęp 2014-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-08].
  26. ↑ Służbowy Rozkład Jazdy Pociągów 2013/2014 dla Przewoźnika Koleje Dolnośląskie S.A.. Wrocław: PKP Polskie Linie Kolejowe SA Ekspozytura Zarządzania Ruchem we Wrocławiu, 2013, s. np. 106.
  27. ↑ PKP Polskie Linie Kolejowe: Regulamin przydzielania tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez licencjonowanych przewoźników kolejowych w ramach rozkładu jazdy pociągów 2013/2014. Załącznik 2.4A. Wykaz peronów. plk-sa.pl. [dostęp 2014-04-21].
  28. ↑ Pasażera Portal, Plakatowy rozkład jazdy - Wybór stacji - Portal Pasażera - PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. [online], 30 stycznia 2019.
  29. ↑ Największe i najmniejsze stacje w Polsce. [w:] utk.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-12-18].
  30. ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
  31. ↑ Środa Śląska. Ruszyła komunikacja publiczna [ZDJĘCIA] [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2022-04-20] (pol.).
  32. ↑ Rozkład jazdy / Komunikacja [online], komunikacja.srodaslaska.pl [dostęp 2022-04-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Środa Śląska
Linia 275 Wrocław Muchobór – Gubinek (33,839 km)
   
Przedmoście Święte
odległość: 4,221 km
  
   Malczyce
odległość: 8,867 km
Linia Środa Śląska – Środa Śląska Rynek (0,000 km)
 
odległość: 2,6 km
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Środa_Śląska_(przystanek_kolejowy)&oldid=74366656”