Szczur
Szczur[12], seramoszczur[12] (Rattus) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), obejmujący kilkadziesiąt gatunków. Do najbardziej rozpowszechnionych należą, występujące również w Polsce, szczur śniady i szczur wędrowny, a także występujący w południowo-wschodniej Azji i na wyspach Pacyfiku szczur polinezyjski.
Rattus | |||||
G. Fischer, 1803[1] | |||||
Szczur wędrowny (R. norvegicus) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj |
szczur | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Mus decumanus Pallas, 1779 (= Mus norvegicus Berkenhout, 1769) | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Rozmieszczenie geograficzne
edytujSzczury występują na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy[13][14][15]. Z ludźmi dotarły także na wiele wysp i archipelagów położonych na oceanach.
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 65–300 mm, długość ogona 77–330 mm, długość ucha 14,6–27 mm, długość tylnej stopy 17–50 mm; masa ciała 22–540 g[14][16].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1803 roku niemiecki przyrodnik i anatom Johann Fischer von Waldheim w książce swojego autorstwa zatytułowanej „Narodowe Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu: od początków do obecnej świetności”[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) szczur wędrowny (R. norvegicus).
Etymologia
edytuj- Rattus (Ruttus): łac. rattus ‘szczur’[17].
- Acanthomys: gr. ακανθα akantha ‘kolec, cierń’, od ακη akē ‘punkt’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[18]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Acanthomys leucopus J.E. Gray, 1867.
- Epimys (Epinomys): gr. επι epi ‘w pobliżu, blisko’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[19]. Gatunek typowy: Mus rattus Linnaeus, 1758.
- Stenomys: gr. στηνος stēnos ‘wąski, cienki’[20]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus verecundus O. Thomas, 1904.
- Christomys: Wyspa Bożego Narodzenia (ang. Christmas Island); gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus macleari O. Thomas, 1887.
- Cironomys: gr. κειρω keirō ‘obciąć, ostrzyc’[22]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Rattus hoogerwerfi Chasen, 1939.
- Geromys: gr. γηρας gēras ‘starość’[23]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus gestri O. Thomas, 1897 (= Mus sordidus Gould, 1858).
- Mollicomys: łac. mollis ‘miękki, delikatny’[24]; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus hoffmanni Matschie, 1901.
- Octomys: gr. οκτω oktō ‘osiem’[25]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus concolor Blyth, 1859 (= Mus exulans Peale, 1848).
- Pullomys: łac. pullus ‘ciemnego koloru’[26]; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus pulliventer G.S. Miller, 1902 (= Mus rattus Linnaeus, 1758).
- Togomys: Togo, Afryka Zachodnia; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Togomys melanoderma Dieterlen, 1986 (= Mus exulans Peale, 1848).
Podział systematyczny
edytujSzeroki zakres zmienności morfologicznej uniemożliwia obecnie obiektywną ogólną diagnozę i najprawdopodobniej takson ten składa się z kilku monofiletycznych klastrów[15]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie i wymarłe po 1500 roku gatunki[27][16][13][12]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[12] | Podgatunki[14][13][16][28] | Rozmieszczenie geograficzne[14][13][16][29][28] | Podstawowe wymiary[14][16][30][31][28][g] | Status IUCN[32][33] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Rattus timorensis | Kitchener, K.P. Aplin & Boeadi, 1991 | szczur timorski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (zachodni Timor (góra Mutis)); zakres wysokości: około 1900 m n.p.m. | DC: około 15,7 cm DO: około 7,7 cm MC: około 112 g |
DD | |
Rattus hainaldi | Kitchener, How & Maharadatunkamsi, 1991 | szczur floreski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Flores); zakres wysokości: 1000–2000 m n.p.m. | DC: około 13,3 cm DO: około 16,1 cm MC: około 8,1 g |
EN | |
Rattus nativitatis | (O. Thomas, 1889) | szczur ospały | gatunek monotypowy | endemit Australii (Wyspa Bożego Narodzenia) | DC: 25–27 cm DO: około 17,5 cm MC: 250–300 g |
EX | |
Rattus macleari | (O. Thomas, 1887) | szczur płaczliwy | gatunek monotypowy | endemit Australii (Wyspa Bożego Narodzenia) | DC: brak danych DO: brak danych MC: brak danych |
EX | |
Rattus everetti | (Günther, 1879) | szczur dżunglowy | gatunek monotypowy | endemit Filipin (szeroko rozpowszechniony z wyjątkiem Palawanu, Batanes i Babuyan; zakres wysokości: do 2400 m n.p.m. | DC: 21–24 cm DO: 18,1–24 cm MC: 320–390 g |
LC | |
Rattus xanthurus | (J.E. Gray, 1867) | szczur żółtoogonowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północny Celebes (północno-wschodni półwysep Minahasa)); zakres wysokości: poniżej 1000 m n.p.m. | DC: 23–26 cm DO: 29–33 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus pelurus | Sody, 1941 | szczur wyspowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Peleng i Wyspy Banggai, na wschód od Celebes) | DC: 24–27 cm DO: 24–28 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus facetus | G.S. Miller & Hollister, 1921 | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (południowa część półwyspu Minahasa i środkowy Celebes) | DC: 13,5–23 cm DO: 17,5–26 cm MC: brak danych |
NE | ||
Rattus marmosurus | O. Thomas, 1921 | szczur oposowaty | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północny Celebes (półwysep Minahasa)) | DC: 13,5–23 cm DO: 17,5–26 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus bontanus | O. Thomas, 1921 | szczur stokowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (południowo-zachodnia, półwyspowa cześć Celebesu (góra Lompobatang i przyległe niziny)); zakres wysokości: 0–2500 m n.p.m. | DC: 18,7–24 cm DO: 23–30 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus salocco | Tate & Archbold, 1935 | szczur salokański | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (południowo-wschodnia półwyspowa część Celebesu (niziny Tanke Salokko i Mowewe)); zakres wysokości: 300–1500 m n.p.m. | DC: około 21 cm DO: około 26 cm MC: brak danych |
VU | |
Rattus elaphinus | Sody, 1941 | szczur archipelagowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Wyspy Sula (Taliabu i Mangole)) | DC: 12,8–21 cm DO: 15,4–20 cm MC: 123–197 g |
NT | |
Rattus feileri | P.-H. Fabre, Portela Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2023 | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (znany tylko z miejsca typowego na wyspie Taliabu, Moluki) | DC: około 17,6 cm DO: około 23,7 cm MC: brak danych |
NE | ||
Rattus taliabuensis | P.-H. Fabre, Miguez Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2023 | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (znany tylko z miejsca typowego na wyspie Taliabu, Moluki) | DC: około 23,4 cm DO: około 16,5 cm MC: brak danych |
NE | ||
Rattus feliceus | O. Thomas, 1920 | szczur szczęśliwy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Seram (Moluki)); zakres wysokości: 0–2000 m n.p.m. | DC: 16,7–28 cm DO: 16,5–18,5 cm MC: 120–345 g |
NT | |
Rattus ceramicus | (O. Thomas, 1920) | seramoszczur górski | gatunek monotypowy | endemit Indoenzji (Seram (góra Manusela, być może inne tereny wyżynne) oraz Moluki); zakres wysokości: 1500–2000 m n.p.m. | DC: 11,8–13,5 cm DO: 12,6–14 cm MC: około 66,5 g |
EN | |
Rattus morotaiensis | R. Kellogg, 1945 | szczur molucki | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Morotai, Halmahera i Bacan (Moluki); być może inne wyspy (np. Ternate); zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: 12–21 cm DO: 16,5–22 cm MC: 86–159 g |
LC | |
Rattus halmaheraensis | P.-H. Fabre, Portela Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2023 | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Halmahera); zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: 16,1–21,5 cm DO: 15,4–22,1 cm MC: 49–159 g |
NE | ||
Rattus ombirah | P.-H. Fabre, Miguez Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2024 | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Obi) | DC: 11,6–12,2 cm DO: 15,7 cm MC: 132 g[h] |
NE | ||
Rattus lutreola | (J.E. Gray, 1841) | szczur błotny | 3 podgatunki | endemit Australii (północno-wschodni Queensland na wschód do południowo-wschodniej Australii Południowej (wraz z wyspami Wielka Wyspa Piaszczysta, North Stradbroke i Wyspa Kangura); zakres wysokości: 0–1600 m n.p.m. | DC: 12–20 cm DO: 8–14,5 cm MC: 55–160 g |
LC | |
Rattus sordidus | (Gould, 1858) | szczur ciemny | gatunek monotypowy | Nowa Gwinea (Indonezja i Papua-Nowa Gwinea) i Australia (północny i wschodni Queensland, także South West Island, u wybrzeży Terytorium Północnego, gdzie prawdopodobnie wymarł) | DC: 11–21 cm DO: 10–16 cm MC: 50–260 g |
LC | |
Rattus tunneyi | (O. Thomas, 1904) | szczur blady | 2 podgatunki | endemit Australii (północna i wschodnia część oraz kilka wysp (Bathurst, Groote Eylandt i Sir Edward Pellew Group) | DC: 11,8–19,8 cm DO: 7,8–19 cm MC: 50–210 g |
LC | |
Rattus fuscipes | (Waterhouse, 1839) | szczur zaroślowy | 4 podgatunki | endemit Australii (południowo-zachodnia Australia Zachodnia, południowo-wschidni Queensland do południowo-wschodniej Australii Południowej i rózne przybrzeżne wyspy (w tym Wyspa Kangura)); zakres wysokości: 0–2210 m n.p.m. | DC: 10–20 cm DO: 10–19,5 cm MC: 50–225 g |
LC | |
Rattus villosissimus | (Waite, 1898) | szczur długowłosy | gatunek monotypowy | endemit Australii (główne obszary: obszary płaskowyżu Barkly (Terytorium Północne), Channel Country (południowo-zachodni Queensland oraz północno-wschodnia Australia Zachodnia) i South West Island) | DC: 13–22 cm DO: 12–18 cm MC: 60–280 g |
LC | |
Rattus colletti | (O. Thomas, 1904) | szczur aluwialny | gatunek monotypowy | endemit Australii (północne Terytorium Północne i Wyspa Melville’a) | DC: 6,5–21 cm DO: 7,8–15 cm MC: 22–213 g |
LC | |
Rattus leucopus | (J.E. Gray, 1867) | szczur koralowy | gatunek monotypowy | południowa Nowa Gwinea (Indonezja i Papua-Nowa Gwinea) oraz Australia (północny i południowo-wschodni przylądek Jork, Queensland); prawdopodobnie Wyspy Aru); zakres wysokości: 0–1200 m n.p.m. | DC: 13,5–21 cm DO: 14–21 cm MC: 90–205 g |
LC | |
Rattus jobiensis | Rümmler, 1935 | szczur zatokowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Supioro, Biak, Owi i Yapen (zatoka Cenderawasih, u wybrzeży północno-zachodniej Nowej Gwinei); zakres wysokości: do 600 m n.p.m. | DC: 21–25 cm DO: 18,6–23 cm MC: 260–500 g |
LC | |
Rattus verecundus | (O. Thomas, 1904) | szczur skromny | 3 podgatunki | Indonezja i Papua-Nowa Gwinea (południowo-wschodnia, środkowa i wschodnia Nowa Gwinea); zakres wysokości: 150–2700 m n.p.m. | DC: 12,3–16,8 cm DO: 14,3–17,1 cm MC: 88–133 g |
LC | |
Rattus novaeguineae | J.M. Taylor & Calaby, 1982 | szczur nowogwinejski | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (środkowa-wschodnia część); zakres wysokości: 740–1520 m n.p.m. | DC: 15,5–23 cm DO: 13,5–18 cm MC: 103–180 g |
LC | |
Rattus praetor | (O. Thomas, 1888) | szczur kłujący | 2 podgatunki | zachodnia i północna Nowa Gwinea (być może wyspy Gebe i Salawati), Archipelag Bismarcka i Wyspy Salomona; zakres wysokości: 0–2000 m n.p.m. | DC: 15,7–24 cm DO: 14,4–18,1 cm MC: 164–228 g |
LC | |
Rattus nikenii | Maryanto, Sinaga, Achmadi & Maharadatunkmsi, 2010 | szczur gruby | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Gag Wyspy Raja Ampat); być może inne wyspy w regionie) | DC: 13,5–30 cm DO: 13,8–16,5 cm MC: 113–175 g |
VU | |
Rattus steini | Rümmler, 1935 | szczur papuaski | 4 podgatunki | Indonezja i Papua-Nowa Gwinea (Nowa Gwinea (od gór Weyland na wschód do gór Bowutu)); zakres wysokości: 450–2800 m n.p.m. | DC: 14–19,3 cm DO: 14–19,3 cm MC: 110–220 g |
LC | |
Rattus giluwensis | J. Edwards Hill, 1960 | szczur giluweński | gatunek monotypowy | wschodnio-środkowa Nowa Gwinea (góra Giluwe i pobliskie szczyty, góry Kaijende); zakres wysokości: 2195–3660 m n.p.m. | DC: 13,6–18,7 cm DO: 8,4–10,8 cm MC: 50–60 g |
LC | |
Rattus pococki | (Ellerman, 1941) | szczur wyżynny | gatunek monotypowy | Indonezja i Papua Nowa Gwinea (Góry Centralne w zachodniej i środkowej części Nowej Gwinei); zakres wysokości: 1500–2500 m n.p.m. | DC: około 12,7 cm DO: około 12,6 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus richardsoni | (Tate, 1949) | szczur lodowcowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (góry zachodniej Nowej Gwinei (włącznie z górą Jaya, wokół jeziora Habbema i góry Trikora); zakres wysokości: 3225–4500 m n.p.m. | DC: 12,2–13,3 cm DO: 12,8–14,2 cm MC: 59–74 g |
VU | |
Rattus omichlodes | (Misonne, 1979) | szczur młakowy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (zachodnia Nowa Gwinea (Góry Śnieżne)); zakres wysokości: około 2950 m n.p.m. | DC: 12,8–13,9 cm DO: 9,6–10,1 cm MC: 69–78 g |
DD | |
Rattus vandeuseni | (J.M. Taylor & Calaby, 1982) | szczur pustelniczy | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (skrajnie południowo-wschodni półwysep Papuan); zakres wysokości: powyżej 1300 m n.p.m. | DC: 12–16 cm DO: 12,5–15,2 cm MC: 50–88 g |
NT | |
Rattus arfakiensis | Rümmler, 1935 | szczur iriański | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północno-zachodnia Nowa Gwinea (góry Pegunungan Arfak na półwyspie Ptasia Głowa)); zakres wysokości: około 2000 m n.p.m. | DC: około 13,3 cm DO: około 13,5 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus niobe | (O. Thomas, 1906) | szczur mszysty | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (Nowa Gwinea (wschodnie wyżyny i półwysep Huon)); zakres wysokości: 760–4050 m n.p.m. | DC: 10–13,5 cm DO: 11,5–14 cm MC: 36–55 g |
LC | |
Rattus arrogans | (O. Thomas, 1922) | szczur zuchwały | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (zachodnia Nowa Gwinea); zakres wysokości: 2200–4100 m n.p.m. | DC: około 13 cm DO: około 11,4 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus mordax | (O. Thomas, 1904) | szczur kąsający | 2 podgatunki | endemit Papui-Nowej Gwinei (wschodnia Nowa Gwinea (półwyspy Huon i Papuan, Wyspy d’Entrecasteaux, wyspa Woodlark oraz Luizjady)); zakres wysokości: do 2800 m n.p.m. | DC: 14,2–25 cm DO: 11,5–20 cm MC: 190–255 g |
LC | |
Rattus detentus | Timm, Weijola, K.P. Aplin, Flannery & Pine, 2016 | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (wyspa Manus (Wyspy Admiralicji)); zakres wysokości: 0–200 m n.p.m. | DC: około 26 cm DO: około 15 cm MC: brak danych |
CR | ||
Rattus sanila | Flannery & J.P. White, 1991 | szczur nowoirlandzki | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (Nowa Irlandia (Archipelag Bismarcka))[i] | DC: brak danych DO: rak danych MC: rak danych |
NE | |
Rattus satarae | Hinton, 1918 | szczur dekański | gatunek monotypowy | endemit Indii (Ghaty Zachodnie (Maharasztra, Karnataka i Tamilnadu)); zakres wysokości: 700–2150 m n.p.m. | DC: 15,7–19 cm DO: 15,3–23 cm MC: brak danych |
VU | |
Rattus ranjiniae | Agrawal & Ghosal, 1969 | szczur królowej | gatunek monotypowy | endemit Indii (rozproszone populacje w południowej Kerali); zakres wysokości: do 1000 m n.p.m. | DC: 16,2–26 cm DO: 18,7–23 cm MC: brak danych |
EN | |
Rattus montanus | W.W.A. Phillips, 1932 | szczur górski | gatunek monotypowy | endemit Sri Lanki (rozdrobnione miejsca w Masywie Centralnym) | DC: 16–17 cm DO: 21–23 cm MC: brak danych |
EN | |
Rattus norvegicus | (Berkenhout, 1769) | szczur wędrowny | gatunek monotypowy | pochodzi z północnej Chińskiej Republiki Ludowej (prawdopodobnie Mongolii), południowo-zachodniej Syberii i Japonii; introdukowany na całym świecie | DC: 16–29 cm DO: 12,2–25 cm MC: 195–540 g |
LC | |
Rattus nitidus | (Hodgson, 1845) | szczur białostopy | gatunek monotypowy | Himalaje na wschód do północnej i wschodniej CHińskiej Republiki Ludowej, na południe do Mjanmy, północnej Tajlandii i Wietnamu; introsukowany w Filipinach, Indonezji i Palau; zakres wysokości: 685–2740 m n.p.m. | DC: 14,8–18 cm DO: 13,5–21 cm MC: 110–140 g |
LC | |
Rattus stoicus | (G.S. Miller, 1902) | szczur andamański | gatunek monotypowy | endemit Indii (Andamany (Andaman Środkowy i Południowy oraz wyspa Henry Lawrence)); zakres wysokości: 0–200 m n.p.m. | DC: 22–26 cm DO: 19,2–21 cm MC: brak danych |
VU | |
Rattus burrus | (G.S. Miller, 1902) | szczur nikobarski | gatunek monotypowy | endemit Indii (Nikobary (Trinkat, Mały i Wielki Nikobar)); zakres wysokości: do 100 m n.p.m. | DC: 17,4–21 cm DO: 18,3–21 cm MC: brak danych |
EN | |
Rattus palmarum | (Zelebor, 1869) | szczur palmowy | gatunek monotypowy | endemit Indii (Nikabary (Kar i Wielki Nikobar)); zakres wysokości: 50–150 m n.p.m. | DC: 22–24 cm DO: 22–23 cm MC: brak danych |
VU | |
Rattus sakeratensis | Gyldenstolpe, 1917 | gatunek monotypowy | ;północna i środkowa Tajlandia oraz północny Laos (równina Wientianu); granice zasięgu nieznane | DC: około 15,4 cm DO: około 13,3 cm MC: około 84 g |
NE | ||
Rattus rattus | (Linnaeus, 1758) | szczur śniady | gatunek monotypowy | pochodzi z subkontynetu indyjskiego; introdukowany na całym świecie | DC: 11,6–26 cm DO: 12–26 cm MC: 85–300 g |
LC | |
Rattus tanezumi | (Temminck, 1845) | szczur orientalny | gatunek monotypowy | pochodzi od wschodniego Afganistanu i północnych Indii na wschód przez kontynentalną Azję Południowo-Wschodnią, być może Tajwan i Japonia; szeroko introdukowany; zakres wysokości: 0–2000 m n.p.m. | DC: 10,5–21 cm DO: 12–23 cm MC: 100–200 g |
LC | |
Rattus losea | (Swinhoe, 1871) | szczur tajwański | gatunek monotypowy | południowo-środkowa i południowo-wschodnia Chińska Republika Ludowa (wraz wyspami Hajnan i Peskadory), Tajwan, Tajlandia, północny Laos, Wietnam, Kambodża oraz okazjonalnie w środkowej części Półwyspu Malajskiego; zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: 12–18,5 cm DO: 11–17,5 cm MC: 22–92 g |
LC | |
Rattus osgoodi | Musser & Newcomb, 1985 | szczur wietnamski | gatunek monotypowy | endemit Wietnamu (płaskowyż Đà Lạt); zakres wysokości: 900–2000 m n.p.m. | DC: 12,4–17,1 cm DO: 14,7–16,1 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus tiomanicus | (G.S. Miller, 1900) | szczur malajski | gatunek monotypowy | Półwysep Malajski, Wielkie Wyspy Sundajskie (Maleja i Indonezja), Palawan (Filipiny) i wiele przybrzeżnych wysp | DC: 14–19 cm DO: 15–20 cm MC: 55–150 g |
LC | |
Rattus tawitawiensis | Musser & Heaney, 1985 | szczur skryty | gatunek monotypowy | endemit Filipin (Archipelag Sulu (wyspa Tawi-Tawi)) | DC: 16–21 cm DO: 14,6–18 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus baluensis | (O. Thomas, 1894) | szczur wierchowy | gatunek monotypowy | endemit Malezji (północne Borneo (góra Kinabalu)); zakres wysokości: 1525–3810 m n.p.m. | DC: 15,8–18,8 cm DO: 17,5–20 cm MC: około 108 g |
LC | |
Rattus korinchi | (H.C. Robinson & Kloss, 1916) | szczur samotny | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (zachodnia Sumatra (góry Talakmau i Kerinci)) | DC: 16,6–16,9 cm DO: 21–22 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus blangorum | G.S. Miller, 1942 | szczur indonezyjski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północna Sumatra (pogórze góry Leuser)); zakres wysokości: około 1100 m n.p.m. | DC: 13,9–14,9 cm DO: 16,1–17,5 cm MC: 74–91 g |
DD | |
Rattus simalurensis | (G.S. Miller, 1903) | szczur simalurski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (wyspy Simeulue, Siumat, Lasia i Babi u wybrzeży północno-zachodniej Sumatry) | DC: 20–21 cm DO: 17,6–19,8 cm MC: brak danych |
EN | |
Rattus lugens | (G.S. Miller, 1903) | szczur żałobny | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Wyspy Mentawai (Siberut, Sipura, Północna i Południowa Pagai)) u wybrzeżu zachodniej Sumatry) | DC: około 23 cm DO: około 21 cm MC: brak danych |
VU | |
Rattus adustus | Sody, 1940 | szczur ogorzały | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (wyspa Enggano u wybrzeży południowo-zachodniej Sumatry) | DC: około 18 cm DO: około 14,8 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus enganus | (G.S. Miller, 1906) | szczur engański | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (wyspa Enggano u wybrzeży południowo-zachodniej Sumatry) | DC: około 23 cm DO: około 26 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus mindorensis | (O. Thomas, 1898) | szczur mindorski | gatunek monotypowy | endemit Filipin (Mindoro); zakres wysokości: 1000–1500 m n.p.m. | DC: około 19 cm DO: około 16,3 cm MC: brak danych |
LC | |
Rattus hoogerwerfi | Chasen, 1939 | szczur wysokogórski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północna Sumatra (wyżyny u stóp góry Leuser)); zakres wysokości: 2500–3000 m n.p.m. | DC: 16,5–19,6 cm DO: 21–26 cm MC: 113–153 g |
VU | |
Rattus argentiventer | (H.C. Robinson & Kloss, 1916) | szczur ryżowiskowy | gatunek monotypowy | środkowy Laos, Wietnam, Kambodża, Tajlandia, Półwysep Malajski, Wielkie Wyspy Sundajskie i wiele przybrzeżnych wysp; introdukowany w Fwilipinach i wschodniej Indonezji | DC: 13,6–23 cm DO: 14,9–21 cm MC: 52–239 g |
LC | |
Rattus hoffmanni | (Matschie, 1901) | szczur sulaweski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Celebes (za wyjątkiem góry Lompobatang na południowo-zachodnim półwyspie) i Wyspy Togian (Malenge)) | DC: 14,2–21 cm DO: 14,5–21 cm MC: 90–250 g |
LC | |
Rattus koopmani | Musser & Holden, 1991 | szczur eremicki | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (Wyspy Banggai (Peleng)) | DC: około 23 cm DO: około 21 cm MC: brak danych |
DD | |
Rattus mollicomulus | Tate & Archbold, 1935 | szczur miękkowłosy | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (południowo-zachodni Calebes (góra Lompobatang)); zakres wysokości: 1100–2000 m n.p.m. | DC: 15,3–15,7 cm DO: 14,1–15,4 cm MC: brak danych |
EN | |
Rattus andamanensis | (Blyth, 1860) | szczur indochiński | gatunek monotypowy | wschodni Nepal na wschód do środkowej Chińskiej Republiki Ludowej (wraz z Hongkongiem i wyspą Hajnan), na południe do Andamanów i Nikobarów, wyspy na wschód od półwyspowej Tajlandii, Kambodży i południowego Wietnamu | DC: 15,5–20 cm DO: 18,5–24 cm MC: 100–150 g |
LC | |
Rattus pyctoris | (Hodgson, 1845) | szczur himalajski | gatunek monotypowy | środkowy Iran, Afganistan, wschodni Uzbekistan i południowo-wschodni Kazachstan przez góry Tienszan, Pamir i Himalaje do środkowej Chińskiej Republiki Ludowej i północnej Mjanmy; zakres wysokości: 1200–4250 m n.p.m. | DC: 14–21 cm DO: 13,5–21 cm MC: 100–200 g |
LC | |
Rattus exulans | (Peale, 1848) | szczur polinezyjski | gatunek monotypowy | pochodzi z kontynentalnej Azji Południowo-Wschodniej, Tajwanu i Wielkich Wysp Sundajskich (włącznie z przybrzeżnymi wyspami); introdukowany w Filipinach, wschodniej Indonezji i na wyspach Oceanu Spokojnego | DC: 7,5–16,5 cm DO: 10,2–19,7 cm MC: 23–60 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony, CR – gatunek krytycznie zagrożony, EX – gatunek wymarły, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunki wymarłe w czasach prehistorycznych[34]:
- Rattus casimcensis Rădulescu & Samson, 1973[35] (Rumunia; plejstocen)
- Rattus haasi Tchernov, 1968[36] (Izrael; plejstocen)
- Rattus jaegeri Chaimanee, 1998[37] (Tajlandia; pliocen–plejstocen)
- Rattus miyakoensis Kawaguchi, Kaneko & Hasegawa, 2009[38] (Japonia; plejstocen)
- Rattus trinilensis Musser, 1982[39] (Indonezja; plejstocen)
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ Nazwa odrzucona ze względów nomenklatorycznych decyzją ICZN[2].
- ↑ Oryginalna, błędna pisownia.
- ↑ Uzasadniona poprawka Ruttus G. Fischer, 1803.
- ↑ Młodszy homonim Acanthomys Lesson, 1842 (Muridae).
- ↑ Wariant pisowni Epimys Trouessart, 1881.
- ↑ Młodszy homonim Octomys O. Thomas, 1920 (Octodontidae).
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
- ↑ Wymiary i masa ciała tylko dla dwóch młodocianych samic.
- ↑ Znany z późnoplejstoceńskich skamieniałości i późnoholoceńskich szczątków sybfosylnych (nawet sprzed 3000 lat). Chociaż nie zebrano żadnych najnowszych okazów, istnieją pewne spekulacje, że mógł przetrwać w niezakłóconych i niedostatecznie zbadanych obszarach pierwotnego lasu w Nowej Irlandii[29].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c G. Fisher: Das Nationalmuseum der Naturgeschichte zu Paris: von seinem ersten Ursprunge bis zu seinem jetzigen Glanze. Cz. 2. Frankfurt am Main: Verlegt bei Fridrich Esslinger, 1803, s. 128. (niem.).
- ↑ F. Hemming. Opinion 258. Rejection for nomenclatorial Purposes of the work by Frisch (J. L.) published in 1775 under the title Das Natur-system der Vierfüssigen Thiere. „Opinions and declarations rendered by the International Commission on Zoological Nomenclature”. 5, s. 55–72, 1954. (ang.).
- ↑ J.L. Frisch: Das Natur-System der vierfüssigen Thiere, in Tabellen. Glogau: Christian Friedrich Günther, 1775, s. 7. (niem.).
- ↑ S.D.W.. The mammals of Britain systematically arranged. „The Analyst”. 4, s. 72, 1836. (ang.).
- ↑ J.E. Gray. Notes on the Variegated or Yellow-tailed Rats of Australasia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 35, s. 598, 1867. (ang.).
- ↑ É.L. Trouessart. Synopsis systematicus et geographicus Mammalium tam viventium quam fossilium. „Bulletin de la Société d’Études scientifiques d’Angers”. 10, s. 117, 1881. (fr.).
- ↑ O. Thomas. New Genera of Australasian Muridæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 6, s. 507, 1910. (ang.).
- ↑ D.G. Elliot. A check list of mammals of the North American continent, the West Indies and the neighboring seas: supplement. „Publication. Field Columbian Museum. Zoological series”. 105, s. 41, 1917. (ang.).
- ↑ a b c d e Sody 1941 ↓, s. 260.
- ↑ Sody 1941 ↓, s. 261.
- ↑ a b F. Dieterlen: Revocation of name. W: W.F.H. Ansell (red.): African mammals 1938–1988. St Ives: The Tendrine Press, 1989, s. 65. ISBN 0-9512562-1-1. (ang.).
- ↑ a b c d Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 275, 279–280. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 475, 476–484. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 829–851, 878. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rattus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 305, 306–311. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 601.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 73.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 267.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 247.
- ↑ a b c d e f g Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 206.
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 366.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 157.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 171.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 213.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-01-28]. (ang.).
- ↑ a b c P. Fabre, R. Portela Miguez, M.E. Holden, Y.S. Fitriana, G. Semiadi, G.G. Musser & K.M. Helgen. Review of Moluccan Rattus (Rodentia: Muridae) with description of four new species. „Records of the Australian Museum”. 75 (5), s. 673–718, 2023. DOI: 10.3853/j.2201-4349.75.2023.1783. (ang.).
- ↑ a b Appendix 1: Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 702–703. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Rattus nativitatis — Bulldog Rat, Christmas Island Burrowing Rat. Australian Goverment. Department of Climate Change, Energy, the Environment and Water. [dostęp 2025-01-29]. (ang.).
- ↑ Rattus macleari — Maclear’s Rat, Christmas Island Rat. Australian Goverment. Department of Climate Change, Energy, the Environment and Water. [dostęp 2025-01-29]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Rattus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-01-28]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Nesoromys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-01-28]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Rattus Fischer, 1803, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-11] (ang.).
- ↑ C. Rădulescu & P.-M. Samson. On the discovery of a new species of Muridae Rodentia Mammalia in the mid pleistocene of Romania. „Revue roumaine de biologie”. Serie de Zoologie. 18 (3), s. 185–187, 1973. (ang.).
- ↑ E. Tchernov. A pleistocene faunule from a karst fissure filling near Jerusalem, Israel. „Verhandlungen der Naturforschenden Gesellschaft in Basel”. 79, s. 161–185, 1968. (ang.).
- ↑ Y. Chaimanee. Plio-Pleistocene rodents of Thailand. „Thai Studies in Biodiversity”. 3, s. 116, 1998. (ang.).
- ↑ S. Kawaguchi, Y. Kaneko & Y. Hasegawa. A new species of the fossil murine rodent from the Pinza-Abu Cave, the Miyako Island of the Ryukyu Archipelago, Japan. „Bulletin of the Gunma Museum of Natural History”. 13, s. 18, 2009. (ang.).
- ↑ G.G. Musser. The Trinil rats. „Modern Quaternary Research in South-East Asia”. 7, s. 65–85, 1982. (ang.).
Bibliografia
edytuj- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- H.J.V. Sody. On a collection of rats from the Indo-Malayan and Indo-Australian regions. „Treubia”. 18 (2), s. 255-325, 1941. (ang.).
- R.W. Brown: Composition of scientific words; a manual of methods and a lexicon of materials for the practice of logotechnics. Washington: Published by the author, 1954, s. 1–882. (ang.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).