Szczur palmowy

Szczur palmowy
	Rattus palmarum
	Zelebor, 1869
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
Plemię	Rattini
Rodzaj	szczur
Gatunek	szczur palmowy
Synonimy
	Mus novarae Fitzinger, 1861; Mus palmarum Fitzinger, 1861; Mus palmarum Zelebor, 1869;
	Mus novarae Fitzinger, 1861; Mus palmarum Fitzinger, 1861; Mus palmarum Zelebor, 1869;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Systematyka w Wikispecies

Szczur palmowy^[5] (Rattus palmarum) – endemiczny gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący wyłącznie na archipelagu Nikobarów^[4]^[6].

Zasięg występowania

Szczur palmowy występuj na wyspach Wielki Nikobar i Kar Nikobar, należących do archipelagu Nikobarów, w Indiach^[7]^[4].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1869 roku austriacki przyrodnik Johann Zelebor nadając mu nazwę Mus palmarum^[3]. Holotyp pochodził z Kar Nikobar, z archipelagu Nikobarów, w Indiach^[6].

R' palmarum nie został uwzględniony w żadnych ostatnich badaniach filogenetycznych, ale może być powiązany z R. tiomanicus na podstawie morfologii i prawdopodobnie z R. burrus^[7]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[7].

Etymologia

Rattus: łac. rattus „szczur”^[8].
palmarum: łac. palmarum „palmowy, z palmy”, od palma „palma”^[9].

Morfologia

Jest to duży szczur, osiąga długość ciała 225–240 mm, długość ogona 220–231 mm, długość tylnej stopy 48 mm^[10]^[6]. Brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała^[10]. Ma brunatną, szorstką sierść na grzbiecie i biały spód ciała. Jest podobny do pokrewnego szczura nikobarskiego (Rattus burrus), z którym występuje wspólnie na Wielkim Nikobarze^[6].

Ekologia

Jest to zwierzę nocne, nadrzewne. Występuje w tropikalnych lasach deszczowych, wśród namorzynów i w koronach palm. Spotykany na wysokości od 50 do 150 m n.p.m.^[4]

Populacja

Szczur palmowy jest uznawany za gatunek narażony na wyginięcie, ze względu na ograniczony zasięg występowania. Szczury te występują na obszarze mniejszym niż 1200 km². Nie jest znana liczebność populacji ani trend jej rozwoju. Rozbudowa siedzib ludzkich po zniszczeniach spowodowanych tsunami z 2004 roku może grozić ich siedliskom, ale równocześnie rozwój plantacji palm kokosowych może przynieść korzyści temu gatunkowi. Nie jest chroniony, ustawa o ochronie przyrody z 1972 roku uznaje go za szkodnika^[4].

Uwagi

↑ ^a ^b Nomen nudum.

Przypisy

↑ Rattus palmarum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b L. Fitzinger. Die Ausbeute der österreichischen Naturforscher an Säugethieren und Reptilien während der Weltumsegelung Sr. Majestät Fregatte Novara. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 42, s. 394, 1860. (niem.).
↑ ^a ^b J. Zelebor: Säugethiere. W: B. von Wülerstorf-Urbair: Reise der österreichischen Fregatte Novara um die Erde in den Jahren 1857, 1858, 1859. Zoologischer Theil. Cz. 1. Wien: Kaiserlich-Königliche Hof- und Staatsdruckerei, 1869, s. 26. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e S.S. Molur S.S., Rattus palmarum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-04] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 280. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Rattus palmarum. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-02-04].
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 482. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 601, 1904. (ang.).
↑ palmarum, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-04] (ang.).
↑ ^a ^b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 831–832. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[uwaga1-2] Nomen nudum.

[itis-1] Rattus palmarum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Fitzinger-3] L. Fitzinger. Die Ausbeute der österreichischen Naturforscher an Säugethieren und Reptilien während der Weltumsegelung Sr. Majestät Fregatte Novara. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 42, s. 394, 1860. (niem.).

[Zelebor-4] J. Zelebor: Säugethiere. W: B. von Wülerstorf-Urbair: Reise der österreichischen Fregatte Novara um die Erde in den Jahren 1857, 1858, 1859. Zoologischer Theil. Cz. 1. Wien: Kaiserlich-Königliche Hof- und Staatsdruckerei, 1869, s. 26. (niem.).

[iucn-5] S.S. Molur S.S., Rattus palmarum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-04] (ang.).

[miiz-6] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 280. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[MSW3-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Rattus palmarum. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-02-04].

[Burgin&inni-8] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 482. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Palmer-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 601, 1904. (ang.).

[10] palmarum, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-04] (ang.).

[Denys&inni-11] Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 831–832. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[5]

[4]

[6]

[1]

[a]

[2]

[3]

[7]

[8]

[9]

[10]