Wietlicowate
Wietlicowate (Athyriaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales) o zasięgu kosmopolitycznym. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy rodzaje (Athyrium, Deparia i Diplazium) z ok. 650 gatunkami[2]. W Polsce pospolitym przedstawicielem wietlicowatych jest wietlica samicza (Athyrium filix-femina).
Wietlica samicza | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Klasa | |
Podklasa | |
Rząd | |
Rodzina |
wietlicowate |
Nazwa systematyczna | |
Athyriaceae Alston Taxon 5: 25. 25 Mar 1956[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Systematyka
edytujpaprotkowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rodziny
W skład tej rodziny wchodzą trzy rodzaje[2]:
Do rodzaju Athyrium w systemie PPG I (2016) włączone zostały rodzaje Cornopteris i Anisocampium wyodrębniane w tej rodzinie w systemie Christenhusza, Zhanga i Schneidera z 2011[6].
Do rodziny wietlicowatych były dawniej zaliczane rodzaje paprotnica Cystopteris i cienistka Gymnocarpium – w systemie PPG I (2016) oba znajdują się w rodzinie paprotnicowatych Cystopteridaceae[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ a b c d e f The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
- ↑ a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – A. University of Maryland, 2011. [dostęp 2015-08-18].
- ↑ Samuli Lehtonen. Towards Resolving the Complete Fern Tree of Life. „PLoS ONE”. 6, 10, s. e24851, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0024851.
- ↑ Carl J. Rothfels, Anders Larsson, Li-Yaung Kuo, Petra Korall, Wen- Liang Chiou, Kathleen M. Pryer. Overcoming Deep Roots, Fast Rates, and Short Internodes to Resolve the Ancient Rapid Radiation of Eupolypod II Ferns. „Systematic Biology”. 61, 1, s. 70, 2012.
- ↑ Maarten J. M. Christenhusz, Xian-Chun Zhang, Harald Schneider. A linear sequence of extant families and genera of lycophytes and ferns. „Phytotaxa”. 19, 1, 2011. [dostęp 2015-08-17].