Ryszard Ronczewski
Ryszard Ronczewski (ur. 27 czerwca 1930 w Puszkarni[a][2], zm. 17 października 2020 w Sopocie[3]) – polski aktor filmowy i teatralny, reżyser.
Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 października 2020 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Jolanta Horno-Popławska Ronczewska[1] |
Lata aktywności |
1955–2020 |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujBył synem Włodzimierza (1900–1965[4]) i Olgi (1903–1987[4]) Ronczewskich. Matka była z zawodu nauczycielką, a ojciec pracował w Orbisie. W latach 1936–1943 przebywał we Lwowie, następnie w Jaktorowie pod Warszawą. Od 1945 do śmierci mieszkał w Sopocie. W 1954 zadebiutował na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi. W latach 1955–1956 studiował w PWSFTviT w Łodzi. Był aktorem Teatru Nowego w Łodzi (1956–1957), Operetki Warszawskiej (1958–1959) i Estrady Sopockiej (1960–1969). Od 1966 do 1974 pracował jako aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku i równolegle (od 1970 do 1974) był kierownikiem artystycznym Estrady Sopockiej oraz Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie. W latach 1974–1979 był reżyserem Teatru Muzycznego w Gdyni oraz od 1983 do 1984 aktorem tegoż teatru. Od 1984 ponownie związany z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku.
Jego żoną od 1960 była Jolanta Ronczewska z domu Horno-Popławska[5], córka sopockiego rzeźbiarza[6]. Był bratem bliźniakiem Aliny Afanasjew (1930–2018), scenografki i pisarki[7].
Zmarł w swoim domu w Sopocie niedługo po tym, jak wykryto u niego zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, wywołującym COVID-19[8]. Aktor zmagał się również z chorobą obturacyjną płuc[9]. Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie[10].
Filmografia
edytuj- 1954: Opowieść atlantycka
- 1955: Podhale w ogniu jako chłop (nie występuje w napisach)
- 1956: Nikodem Dyzma jako mężczyzna na schodach mostu Poniatowskiego (nie występuje w czołówce)
- 1956: Trzy kobiety
- 1957: Ewa chce spać jako Filon „Cichy”, tańczący apasz (nie występuje w czołówce)
- 1957: Prawdziwy koniec wielkiej wojny jako więzień obozu (nie występuje w czołówce)
- 1960: Krzyżacy jako komtur Henryk z Człuchowa[2]
- 1960: Rok pierwszy
- 1960: Szatan z siódmej klasy (1960) jako Francuz
- 1960: Zezowate szczęście jako żołnierz wiozący „tajną broń” (nie występuje w czołówce)
- 1961: Czas przeszły jako Avin, adiutant von Steinhagena
- 1961: Komedianty jako oficer (nie występuje w czołówce)
- 1961: Samson jako strażnik więzienny (nie występuje w czołówce)
- 1961: Zaduszki jako „Cichy”
- 1962: O dwóch takich, co ukradli księżyc jako zbójca „Rozporek”
- 1963: Mój drugi ożenek jako kochanek Jadźki
- 1963: Ostatni kurs jako bandzior napastujący Krystynę (nie występuje w czołówce)
- 1963: Pamiętnik pani Hanki jako porucznik Jerzy Sochnowski
- 1963: Skąpani w ogniu jako bandyta próbujący wysadzić tamę (nie występuje w czołówce)
- 1963: Yokmok jako uciekinier (nie występuje w czołówce)
- 1964: Giuseppe w Warszawie jako przedstawiciel podziemia wręczający Giuseppe odznaczenie (nie występuje w czołówce)
- 1964: Koniec naszego świata jako członek Sonderkommanda
- 1964: Panienka z okienka jako marynarz z „Łabędzia”
- 1964: Rękopis znaleziony w Saragossie jako sługa szejka Gomelezów (nie występuje w czołówce)
- 1965: Faraon jako Eunane
- 1965: Lekarstwo na miłość jako drukarz, członek szajki
- 1965: Rozwód po polsku (1) w Trzy kroki po ziemi jako dziki lokator
- 1966: Bicz Boży jako szef produkcji w spółdzielni „Naprzód”
- 1966: Cała naprzód jako marynarz na „Rosicie” (opowieść 2)
- 1967: Upiór jako Wasyl Rybarenko i krawiec (2 role)
- 1967: Westerplatte jako żołnierz (nie występuje w czołówce)
- 1968: Molo jako rzeźbiarz, ojciec Wandy
- 1968: Wilcze echa jako „Misio”, członek bandy Moronia
- 1969: Pan Wołodyjowski jako rabuś napadający na Wołodyjowskiego i Zagłobę
- 1970: Prom jako chorąży Wolski
- 1971: Podróż za jeden uśmiech jako scenarzysta filmu kryminalnego (odc. 4)
- 1972: Kopernik
- 1972: Kopernik (odc. 2)
- 1973: Nadzieje i upokorzenia (1) w Wielka miłość Balzaka jako skrzypek Tauber, gość Hańskich
- 1974: Gniazdo jako kupiec arabski
- 1974: Jutro jako Ozjasz
- 1975: Dyrektorzy jako Pękała
- 1975: Kazimierz Wielki jako Maciej z Gogółkowych
- 1976: Prawo jazdy (2) w Daleko od szosy jako kierowca koparki
- 1976: Ostatnie takie trio jako Karol
- 1976: Wergili jako oświęcimiak
- 1976: Zielone, minione...
- 1977: Indeks jako wozak Wiktor
- 1978: Azyl jako mężczyzna w szynelu (nie występuje w czołówce)
- 1978: Do krwi ostatniej... jako Piwski, konfident rządu londyńskiego u komunistów
- 1978: Ślad na ziemi jako dyspozytor Przywarko
- 1979: Do krwi ostatniej (serial) jako Piwski, konfident rządu londyńskiego u komunistów
- 1979: Buddenbrooks jako członek senatu
- 1985: Mokry szmal jako gracz na wyścigach, nie występuje w czołówce
- 1987: Anioł w szafie
- 1988: Dziewczynka z hotelu Excelsior jako mężczyzna z siecią
- 1989: Powrót wabiszczura jako Zapała
- 1990: Kanalia jako policmajster
- 1991: Les enfants de la guerre jako handlarz
- 1993: The magic of love (4) w Goldrush in Alaska jako Wise Man
- 1994: Beyond forgiveness jako ksiądz z Chicago
- 1994: Moll jako Tomasz, służący w pałacu Totworowiczów w Knyszynie
- 1994: Podróż na wschód
- 1995: Cwał jako Cygan sprzedający klacz
- 1996: 7 w Ekstradycja 2 jako Elman, szyper kutra
- 1997: 4 w Bride of war jako Fritz
- 1999: Wszystkie pieniądze świata jako urzędnik egzaminujący chłopaków na niemieckie prawo jazdy
- 2001: Boże skrawki (Edges of the lord) jako Batylin
- 2001: Jutro będzie niebo jako rolnik
- 2002: Kredyt zaufania (115) w Lokatorzy jako Leszek Wójtowicz
- 2003: Stara Baśń jako Miłosz
- 2003: Ubu Król jako Stanislas
- 2004: Glina jako Jan Bisztyga, dozorca w ośrodku MSW (odc. 9)
- 2004: Stara baśń (serial TV) jako Miłosz
- 2005: 1409. Afera na zamku Bartenstein, obsada dubbingu (wielki mistrz; rola Andrzeja Kowala)
- 2005: Gwiazda na żywo (72) w Sąsiedzi (2003-2007; serial TV)
- 2005: Unkenrufe jako starszy turysta
- 2007: A na koniec przyszli turyści (Am Ende kommen Touristen) jako Krzemiński
- 2008: Im Angesicht des Verbrechens
- 2009: Miasto z morza jako pasażer pociągu
- 2011: Kadisz dla przyjaciela (Kaddisch für einen Freund) jako Alexander Zamskoy
- 2011: Kop głębiej jako Hugo Schmidt
- 2012: Pokłosie jako Franciszek Sudecki „Sum”
- 2013: Ojciec Mateusz jako oficer (pułkownik) Zygmunt Buława (odc. 125)
- 2021: Wesele jako Antoni Wilk, ojciec Ryszarda
Nagrody i odznaczenia
edytuj- Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2005, 2010, 2015).
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007)[11].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ 85-letni Ryszard Ronczewski – Za zakrętem…?. aict.art.pl
- ↑ a b Ryszard Ronczewski w bazie filmpolski.pl
- ↑ Sopot. Nie żyje aktor Ryszard Ronczewski. e-teatr.pl. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ a b GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Sopot. Cmentarz parafialny. [dostęp 2020-10-17].
- ↑ Tadeusz Skutnik , Benefis Ryszarda Ronczewskiego w Sopocie [online], Dziennik Bałtycki, 21 września 2010 .
- ↑ Polskie Radio PiK , Zmarł zasłużony aktor Ryszard Ronczewski. Ostatnio grał w Bydgoszczy [online], Zmarł zasłużony aktor Ryszard Ronczewski. Ostatnio grał w Bydgoszczy, 17 października 2020 [dostęp 2022-03-28] (pol.).
- ↑ l, Zmarł Ryszard Ronczewski - wybitny trójmiejski aktor i reżyser zakaził się koronawirusem [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2022-03-28] (pol.).
- ↑ Emilia Waszczuk: Nie żyje Ryszard Ronczewski. Wybitny aktor miał COVID-19. planeta.pl, 17 października 2020.
- ↑ Ryszard Ronczewski nie żyje. Aktor był zakażony koronawirusem. onet.pl, 2020-10-17.
- ↑ GROBONET
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-10-22].
Bibliografia
edytuj- Imiennik Ryszarda Ronczewskiego, „Dziennik Bałtycki” z dnia 24 września 2010 r.
- Ryszard Ronczewski w bazie filmpolski.pl
- Ryszard Ronczewski w bazie IMDb (ang.)
- Ryszard Ronczewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”