Mieczysław Baczkowski

podpułkownik piechoty Polskich Sił Zbrojnych

Mieczysław Anzelm Baczkowski ps. Brodowski (ur. 21 kwietnia 1898 w Mycowie, zm. 2 czerwca 1973 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Mieczysław Baczkowski
Brodowski
Ilustracja
Mieczysław Baczkowski (1944 r.)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1898
Myców

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 1973
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

4 Wołyńska Brygada Piechoty

Stanowiska

zastępca dowódcy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania włoska
bitwa o Monte Cassino

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje – dwukrotnie ranny
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Wojska Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) Brązowy Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy, 1833–1946) Medal Waleczności (Austro-Węgry)
Krzyż Wytrwałości

Życiorys

edytuj

Urodził się 21 kwietnia 1898 w Mycowie[1], w rodzinie Władysława i Emilii z Czołowskich[2]. Absolwent c. k. Wyższej Szkoły Realnej w Stanisławowie[2].

Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 października 1920[3][4][5]. W latach 20. był oficerem 2 pułku piechoty Legionów w Pińczowie[6][7][8]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929[9]. W 1932 był oficerem 4 Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie[10]. Od 1935 służył w Korpusie Ochrony Pogranicza[11]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12][13]. W tym samym miesiącu pełnił służbę w Batalionie KOP „Troki” na stanowisku dowódcy kompanii karabinów maszynowych[14][11].

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 został dowódcą odtworzonego batalionu KOP „Budsław”[11][15]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został ranny w walce z sowietami[11][16]. Wraz z resztkami batalionu był internowany na Litwie[11]. Po odzyskaniu wolności wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR i w stopniu majora pełnił stanowisko dowódcy 17 pułku piechoty w okresie od 11 do 17 września 1941 oraz jako pełniący obowiązki do 23 lutego 1942[17]. Podczas ewakuacji i pobytu w Iraku pełnił funkcję szefa sztabu tego pułku[18]. W 1944 sprawował stanowisko dowódcy przemianowanego 17 Lwowskiego batalionu strzelców w ramach Polskich Sił Zbrojnych[11][1]. Wówczas uczestniczył w bitwie o Monte Cassino[1][19]. Później został mianowany na stopień podpułkownika. Od grudnia 1944 do listopada 1945 był zastępcą dowódcy 4 Wołyńskiej Brygady Piechoty[20][11][1].

Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[21]. Zmarł po długiej chorobie 2 czerwca 1973 w Krakowie[21][1][22]. Został pochowany 8 czerwca 1973 na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera 8 WOJ-12-9)[1][21][22][23]. Był żonaty, miał syna[1].

 
Grób Mieczysława Baczkowskiego na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k Mieczysław Baczkowski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 132, s. 4, 5 czerwca 1973. 
  2. a b Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 444.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 386.
  5. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 239.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 124.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 18.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 69.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 618.
  11. a b c d e f g Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 709.
  12. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 533.
  13. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 32.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 941.
  15. Prochwicz 2003 ↓, s. 166.
  16. Prochwicz 2003 ↓, s. 189.
  17. Dunin-Wilczyński 2004 ↓, s. 72–76.
  18. Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 58–59.
  19. Zbigniew Wawer: Monte Cassino 1944. Warszawa: Bellona, 2009, s. 232, 235, 236, 241. ISBN 978-83-11-11496-8.
  20. Suchcitz (red.) 2012 ↓, s. 451.
  21. a b c Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 25, s. 108, grudzień 1973. Koło Lwowian w Londynie. 
  22. a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Mieczysław Baczkowski. rakowice.eu. [dostęp 2018-10-09].
  23. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2022-01-28].
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 29.
  25. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 156.
  26. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 689.
  28. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 171.
  29. a b c Baczkowski, Mieczyslaw – TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2020-03-11].
  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 46 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.
  31. 17 Lwowski Batalion Strzelców - krzyz.montecassino.eu [online], krzyz.montecassino.eu [dostęp 2022-01-28].
  32. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 232.
  33. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 202.

Bibliografia

edytuj