Zbigniew Dunin-Wilczyński

polski historyk i muzealnik specjalizujący się w historii wojskowości i falerystyce

Zbigniew Dunin-Wilczyński (ur. 1949) – polski historyk i muzealnik specjalizujący się w historii wojskowości i falerystyce. Pracował na stanowisku starszego kustosza w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie[1].

Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, doktorat uzyskał na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[2].

Jego książka o francuskiej Legii Honorowej została wyróżniona podczas przyznawania nagrody im. prof. Jerzego Skowronka na Targach Książki Historycznej w 2007[3].

Wśród jego publikacji książkowych można wymienić m.in.[4][5]:

  • Wojsko polskie w Iraku 1942-1943 (1993)
  • Monte Cassino 1944-1994 (1994)
  • Legia Honorowa. Zarys historii orderu (1997, 2002, 2006)
  • Order Świętego Stanisława (2006)
  • Pustynia i skorpiony. Wojsko Polskie w Iraku 1942-1943 (2007)
  • Minarety Bagdadu. Antologia poezji polskiej w Iraku 1942-1943 (2008)
  • Od Belwederu do Pałacu Elizejskiego... Polska – Francja w dwudziestoleciu międzywojennym (2012)
  • Ryngraf polski. Rzecz o historii i tradycji (współautor, 2014)
  • Ocalić od zapomnienia (2015)

Przypisy

edytuj
  1. Dr Zbigniew Dunin-Wilczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-03-04].
  2. Zbigniew Dunin-Wilczyński. Wigilia na pustyni. „Kombatant”. Nr 12 (228) grudzień 2009. s. 6. 
  3. Krzysztof Feusette: Nagroda Jerzego Skowronka. rp.pl („Rzeczpospolita”), 2007-11-28. [dostęp 2019-03-04].
  4. Dunin-Wilczyński, Zbigniew w katalogach Biblioteki Narodowej
  5. Dunin-Wilczyński, Zbigniew w katalogach WorldCat

Linki zewnętrzne

edytuj