Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Glosariusz hinduizmu
Oto lista pojęć związanych z hinduizmem, które znajdują się (niebieskie) lub powinny się znaleźć (czerwone) w polskiej Wikipedii. Oczywiście listę tę można rozszerzać. Podstawowe zagadnienia z innych dziedzin wiedzy znajdziesz na liście przegląd dziedzin wiedzy.
Zobacz też przegląd zagadnień z zakresu religii.
Indeks
edytujA – B – C – D – E – F – G – H – I – J – K – L – M – N – O – P – R – S – Ś – T – U – W – Z
A
edytuj- adi - pierwszy, pierwotny, najwyższy, odwieczny
- adwajtawedanta – indyjska filozofia niedualna, doktryna, główna szkoła wedanty
- agamy – pisemny przekaz nauk
- Agni – Ogień, Płomień; żywioł ognia; bóstwo czy anioł Ognia
- agnihotra – wedyjski rytuał ogniowy
- Ahi Bundhnja – wąż głębiny w mitologii wedyjskiej
- Ahinsa – zasada niekrzywdzenia i niezabijania stworzeń
- Akhara - miejsce do treningu
- amryta / amata / dutsi / kanro – nektar nieśmiertelności, boski napój
- ananda – stan szczęścia i błogości, wrodzona rozkosz ducha
- Ananta – nieskończoność; imię węża w mitologii Indii
- anawa – ego, egotyzm, złudna niższa jaźń w naukach jogi
- Anuradha - nakszatra
- Atal - jedna z podstawowych szkół ascetów
- Arati - hinduistyczny rytuał
- Ardra - nakszatra
- Ardźuna, Arjuna – dowódca armii Pandawów z Mahabharaty
- asana – pozycja ciała i postawa umysłu w jodze; mata do siedzenia, siedzisko
- asura – nienaturalny, nienormalny, demon lub diabeł, zły duch
- Aślesza - nakszatara
- aśrama – świątynia, pustelnia; etap życia
- Aświni - nakszatra
- aświnowie – bliźnięta; para boskich braci bliźniaków
- Atharwaweda – czwarta Weda, hinduskie pisma święte
- atman – jaźń, dusza, mieszkaniec serca
- Akszauhini - formacja bojowa
- awatara – zstąpienie bóstwa w ludzką postać
- awidja – niewiedza, ignorancja, głupota
B
edytuj- Balarama – brat Śri Kryszny
- Bhagawad Gita – święta księga hinduizmu; traktat 18 lekcji jogi
- bhagawan – pan, władca, mistrz, błogosławieństw dawca
- bhagawatapurana - jedna z najbardziej znanych i najczęściej studiowanych puran
- bhakta – wielbiciel, ofiarnik, czciciel
- bhakti – oddanie duchowe, uwielbienie, żarliwość, adoracja bóstwa
- bhakti joga – joga duchowego oddania i wielbienia
- Bharani - nakszatra
- bharatanatiam – klasyczny taniec indyjski
- Bhima – jeden z Pandawów; groźne imię Boga Śiwy
- Bhuwaneśwari - jedna z najpotężniejszych bogiń hinduistycznych
- bindi – kropka z pasty sandałowej malowana na czole hinduskich kobiet
- bodhi – oświecenie, ucieleśnienie światłości
- brahmaćarja – wstrzemięźliwość, celibat, boskie przewodnictwo, posłannictwo
- Brahma – pierwsza forma boskiej trójcy, stwórca życia, kreator
- Brahmamuhurta - miara czasu
- Brahman – Wszechduch, Absolut, Bóg-Duch; kapłan hinduistyczny, "oddech umysłu"
- Brahmany – komentarze objaśniające rytuały wedyjskie i sens ofiary
- braminizm – powedyjski nurt religijny kasty braminów
C
edytuj- czakra – krąg, okrąg, wir, ośrodek skupienia ducha w ciele
- czintamani – ćinta-mani, świadomości klejnot, moc spełniająca życzenia
Ć
edytuj- ćajtanja – światłość, duchowo obudzona świadomość; wielki święty indyjski (1485-1534)
- Ćajtanjaćaritamryta - teologiczne dzieło autorstwa Krisznadasa opisujące życie Ćajtanji
- Ćajtra - nakszatra
- ćakra – koło, okrąg; krąg czcicieli Boga; ośrodek subtelnej energii
- ćandra – księżyc, bóstwo księżyca
- ćela – sługa, służebnik, wierny uczeń mistrza, adept
- ćetas – inteligencja, świadome myślenie, zrozumienie, zdolność pojmowania
- ćit, ćitta, ćittam – trzy pojęcia oznaczające świadomość siebie osadzoną w ośrodku serca
D
edytuj- Daksza – jeden z siedmiu wieszczów wedyjskich
- damaru – śiwaicki bębenek rytualny zwężony w środku, używany też w Tybecie
- danda – święta laska, kij dharmy samnjasina
- darśan (darśana) – widzenie bóstwa lub guru
- Dattatreja – wielki jogin, troista inkarnacja
- dewa – Bóg, Anioł, Świetlista Istota, Niebianin
- Dewi – Bogini, dziewica, niebianka, anielica
- Dewimahatmja - popularny hinduistyczny tekst religijny
- Dewaczan – Niebiosa zapełnione przez Anioły
- dewadasi – tancerka świątynna, "służebnica bogów"
- Dhanisztha - nakszatra
- dharma – prawo, zasady duchowe, nauka i praktyka, reguły drogi
- dhjana (dhyāna) – medytacja, płynięcie ku światłu, pojazd światła
- Djaus, Diwa – Niebo, Bóg niebios, ojciec niebios
- Draupadi - w Mahabharacie żona pięciu braci Pandawów
- dryszti - aspekt planetarny w horoskopie indyjskim
- Durga – groźna forma Bogini Śakti, niszczycielka zła i demonów
- dwapara juga – trzeci okres Mahajugi, wiek brązowy w hinduizmie
- Dwarka - jedne z najstarszych siedmiu miast Indii
- Dźagannatha – "Strażnik Planety", znana forma Kryszny czczona w wisznuizmie
- Dźapa - intonowanie imion Wisznu na koralch medytacyjnych mala
- Dźjesztha - nakszatra
- dżina – zwycięzca, adept hathajogi, mistrz dżinizmu
- dźiwa – dusza, jaźń żyjąca wewnątrz cielesnej powłoki
- dźjotisz – światło, blask, astrologia wedyjska
- dźniana – cudowny dar Bożej mądrości, przenikliwe zrozumienie boskich spraw i zasad
E
edytuj- ekagrata – jednolitość, zwartość, stały stan skupienia w jodze
F
edytujG
edytuj- gandharwa – klasa niebiańskich istot, półbogów Upadewa o dobrej naturze i wielkim artyzmie
- Ganeśa – "Pan Zastępów", starszy Syn Boga Śiwa i Bogini Parwati, ucieleśnia mądrość i wiedzę
- Ganga – spolszcz. Ganges, święta rzeka w Indii
- Garbhodakaśaji - druga inkarnacja Wisznu
- Garuda – ptak wahana Boga Wisznu, rodzaj wielkiego orła
- gatha – duchowe nauki i instrukcje podane rytmicznym wierszem do recytacji
- ghatika - miara czasu
- gopi – pasterka, tancerka, dusza wielbiąca pana Krysznę
- gryhastha – etap gospodarza domu w życiu
- guna – więź, związanie, połączenie, zasada twórcza
- guru – mistrz i przewodnik duchowy, nauczyciel
- guru-dakśina – datek na rzecz mistrza i jego świątyni czy szkoły religijnej
- gurukula – dom guru, aśrama, stała rezydencja mistrza, centrum duchowe
H
edytuj- Hanuman – król małp, koalicjant Ramy w walce z demonem Rawaną
- Hare Kryszna – nazwa organizacji wisznuickiej; mantra indyjska
- Harihara – bóstwo będące zjednoczeniem Boga Śiwa i Wisznu
- Hariwamśa - dodatek do Mahabharaty
- Hasta - nakszatra
- Himawati – ezoteryczna Bogini znana z północnoindyjskiego śiwaizmu, matka Parwati
- hinduista – specjalista z zakresu religii lub wyznawca hinduizmu
- hinduizm – licząca około miliard wyznawców najstarsza religia ludzkości
- holi – indyjskie święto wiosny w pełnię Księżyca
I
edytuj- Indra – "siła", wedyjski władca niebios Swargi, anielski Bóg Gromu, władca losu
- inkarnacja – wcielenie duszy indywidualnej w materialną postać bytu
- iśa (īśā/na) – pan, władca, duch w sercu;
- iśwara (īśvara) – pan, władca, czwarta emanacja Boga Śiwa odnoszona do serca
- itihasy – legendy, bohaterskie sagi, opowieści mitologiczne jak Mahabharata czy Ramajana
J
edytuj- Jadźurweda – jeden z czterech zbiorów świętych pism Wedy
- jadźńa – ofiara ogniowa
- Jama – zakazy moralne; anielskie Bóstwo śmierci i krainy zmarłych
- joga – zjednoczenie, unia, połączenie, jedność; zbiór dyscyplin duchowych z Indii
- Jogamaja – wewnętrzna moc Wisznu
- Jogasutry – księga jogi Patandźalego
- jogin – adept jogi, który osiąga zjednoczenie, czwarty etap rozwoju, kaiwalin – wyzwolony
- juga – epoka, długi czas
K
edytuj- Kalaczakra - koło czasu
- Kali (Kālī) – Bogini, małżonka Śiwy, ucieleśnienie władzy nad śmiercią i czasem
- kali juga – epoka bogini, wyzwolenia kobiety, panowania nad materią, wiek żelazny
- Kalkin – zbawiciel, wyzwoliciel; imię nadchodzącej awatary Wisznu
- kalpa – okres, epoka, wielki cykl czasu, większy niż juga
- kalpanā - wyobrażenie
- karma, karman – czyn, akcja, los, przeznaczenie, skutek
- kasta – grupa społeczna w kulturze Indii
- klasyczne tańce hinduskie – opis typowych stylów indyjskiego tańca
- Konarak – miasto w Indii
- Kryszna – deifikowany awatara, wcielenie Boga Wisznu
- kryszna paksza - faza przybywającego księżyca
- krysznaizm – jeden z głównych nurtów wisznuizmu
- Kryttika - nakszatra
- Kumbhamela - religijne święto odbywające się co 3 lata
- Kundalini – moc ogniowa żeńskiej zasady boskości, śakti
- Kundalinijoga – tantryczna metoda obudzenia ogniowej mocy Bogini
- Kunti – matka pięciu braci Pandawa znanych z eposu Mahabharata
- Kurukszetra - miejsce bitwy (Wojna Kurukszetra) opisanej w Mahabharacie
L
edytuj- Lajajoga – medytacyjna szkoła jogi oparta na pracy z ćakramami i mocy kundalini
- Lakini – Rudrani, małżonka Rudry, trzeciej emanacji Śiwy, królowa przyrody
- Lakszman – brat króla Rama
- Lakszmi – wisznuicka bogini, małżonka Wisznu
- Lalita – bogini, małżonka Śiwy czczona w południowym śiwaizmie i tradycji śrividya
- Lalla (sanskr. Lalāsa) – śiwaicka święta z XIV wieku
- lila - rozrywki
- Linga – śiwaicki symbol Boga-Absolutu, znak prapoczątku stworzenia
- Literatura sanskrycka – opis literatury w sanskrycie
M
edytuj- Magha - nakszatra
- Mahabharata – epopeja opisująca dawne dzieje narodu indyjskiego
- Mahadewa – Wielki Anioł, Imię Śiwa
- maha juga – czterowiecze, epoka trwająca 4 miliony 320 tysięcy lat
- Maha Mantra - Wielka Mantra, zawierająca 3 Imiona Boga - Hare, Kryszna i Rama
- mahatma – wielka dusza, tytuł wzniosłego mistrza duchowej hierarchii
- Mahawisznu - pierwsza inkarnacja Wisznu; jedna z przejawień purusza
- Maheśwara – jedno z imion Śiwy
- Maitreja – nauczyciel Ludzi i Aniołów, pierwotny Dźagad Guru dla wszystkich
- maja – iluzja, złuda, zaćmienie
- mala – różaniec modlitewny, zwykle o 108 lub 1008 koralikach
- mantra – słowo, wibracja, dźwięk; ochrona umysłu; fraza modlitewna
- Manu – praojciec i prawodawca ludzkości, idealny wzór człowieczeństwa
- manusmryti – traktat wieszcza Manu, księga braminów
- manwantara – cykl czasu dłuższy niż juga, krótszy niż kalpa
- Mara, Marya – iluzja, koszmar, Zły Duch
- marutowie – niebiane, bogowie światłości, dworzanie Boga Indra oraz Boga Waju
- Matsja – ryba, imię jednej z awatar, wcieleń Boga Wisznu; także asana, pozycja w jodze
- Mitra – wedyjski i perski Bóg przyjaźni, życzliwości i miłosierdzia
- mitologia indyjska – lista wedyjskich i hinduistycznych Bogów oraz Bogiń
- moksza – wyzwolenie, ekstaza; skupienie mądrości; czwarty etap praktyki tantry
- Mrygaśira - nakszatra
- Mula - nakszatra
- mudra – pieczęć, pozycja i gest; zaawansowana praktyka jogi lub tantry
- mumukszu – tęsknota za Bogiem, pragnienie połączenia z Najwyższym
N
edytuj- nadi – strumień, subtelny przewód dla energii duchowej; w jodze uczy się o 14 nadi podstawowych
- nada – Boski Głos wewnątrz, wibracja Wszechświata, "dźwięk" ciszy, wibracja Najwyższych, Bezforemnych Niebios
- Namaskar - patrz: Padnamaskar
- Narada Muni - syn Brahmy, upełnomocniony awatara
- Narajana – Istota Najwyższego Boga, punkt, w którym Brahma, Wisznu i Śiwa są Jednym
- Narasinha – człowiek-lew, czwarta inkarnacja Pana Wisznu
- natjaśastra – klasyczny traktat o indyjskim tańcu duchowym
- Nawagraha - dziewięć planet w astrologii dźjotisz
- nidra – jogiczny stan świadomości, sen jogiczny bez zjawisk sennych
O
edytuj- om – święte słowo mocy rozpoczynające praktykę mantramów, inaczej pranawa
- oświecenie – podstawowy duchowy cel adeptów jogi i tantry, po którym zaczyna się prawdziwa praktyka
P
edytuj- Padnamaskar - dotknięcie stóp guru lub świętego
- pańćanga - indyjski kalendarz astronomiczny
- pandawowie – pięciu bohaterów eposu Mahabharata, symbol zwycięstwa zła nad dobrem
- paramahansa - tytuł odnoszący się do mistrzów, guru
- Paramahansa Pradźnanananda - indyjski jogin, mistrz krijajogi
- paramatma – wyższa jaźń, wyższa dusza, nadjaźń lub naddusza, dusza wszechrzeczy, jaźń wszystkich istot
- Paraśurama – Rama z toporem, jeden z trzech herosów noszących imię Rama
- Parwati – Bogini Parwati, dobrotliwa małżonka Boga Wisznu
- parias – członek społeczności pozakastowej; najemnik, parobek, niewolnik
- Patandźali – indyjski Ryszi, autor traktatu Jogasutry
- Pradźapati (Pradżapati) – aspekt Boskiego Ojca
- prasadam – wegetariański pokarm ofiarowany w czasie pudźy do spożycia, komunia
- pradżnia (prajńa) – prawiedza, mądrość, wszechwiedza, pierwotna zdolność zrozumienia
- prakryti pierwotna, materialna energia
- prana – siła, energia witalna, moc życia i oddechu, energia słoneczna
- pratjaja – odczuwanie, odbiorczość, intuicyjna percepcja, czujność
- prema – duchowy dar Bożej Miłości, najwyższa i najczystsza postać Miłości
- Prythiwi – Bogini Ziemi; żywioł ziemi w filozofii indyjskiej
- pudźa – msza, nabożeństwo, rytuał religijny, ceremonia
- Punarwasu - nakszatra
- Purany – rodzaj świętych pism indyjskich
- Puri – miasto w Indii, jedna z czterech siedzib Śankaraćarja hinduizmu
- purusza – dusza wszystkich istot planety, doskonały człowiek, dusza doskonałego człowieka
- Purusza Awatar - trzy przejawienia pierwotnego Boga
- Purwa Aszadha - nakszatra
- Purwa Bhadrapada - nakszatra
- Purwa Phalguni - nakszatra
- Puszan – wedyjski Bóg rozkwitu i wzrostu, także duchowego
- Puszja - nakszatra
R
edytuj- Radha – małżonka Pana Kryszny
- radźas – druga z trzech gun, pasja, ambicja, namiętność
- raga – przywiązanie lub rodzaj muzyki indyjskiej
- Rama – mityczny bohater i awatara Wisznu, zwycięski pogromca demona Rawana
- Ramajana – epos opisujący dzieje króla Rama i zwycięstwo dobra nad złem
- rasa – smak; w wisznuizmie rodzaj związku
- Ratha Jatra – wisznuickie Święto Rydwanu
- Ratri – wedyjska Bogini nocy, wieczora i zmierzchu; noc
- reinkarnacja – ponowne wcielanie żyjącej duszy (jaźni), atmana
- Rewati - nakszatra
- Rohini - pierwsza żona Wasudewy
- Rohini - nakszatra
- Rudra – imię Śiwa, aspekt Natury, Przyrody; trzecia emanacja Boga Śiwa, dawca lekarstw
- Rupa Goswami - jeden z najważniejszych teologów gaudija wisznuizmu, guru, poeta i filozof
- Rygweda – jedna z Wed – Świętych Ksiąg Starożytnej Indii
- Ryszi – mędrzec, mistrz mądrości; klasa istot oświeconych
- ryta – prawo i porządek boski we wszechświecie, zasada ładu i harmonii
S
edytuj- Sadguru – zrealizowany guru, nauczyciel świata
- sadhana – dyscyplina praktyki duchowej, która prowadzi do realizacji
- sadhu – święty asceta, mistyk
- samadhi – ekstaza, stan świadomości w którym ustaje myślenie, zjednoczenie
- sampradaja – stowarzyszenie, zrzeszenie, zbór, zgromadzenie, braterska wspólnota joginów
- samourzeczywistnienie – w jodze niższy stopień duchowego oświecenia
- Samaweda – święta księga ekstatycznych pieśni, trzecia Weda
- Samsara / sansara – cierpienie, kołowrót narodzin i śmierci
- sannjasa – wyrzeczenie, najwyższy inicjacyjny stopień ucznia, faza życia
- sangha – wspólnota, bractwo, zbór; grupa praktykujących jogę regularnie
- sankhja – klasyczna filozofia indyjska mająca podstawy w traktacie Bhagawad Gita
- sannjasa – wyrzeczenie, życie mnicha lub mniszki, najwyższy stopień uczniostwa w jodze i tantrze
- sanskryt – starożytny alfabet indoeuropejski
- saptasindhawa – siedem świętych rzek w tradycji indyjskiej
- Saraswati – Bogini, małżonka Boga Brahma, patronka muzyki i wiedzy
uważany przez zwolenników za awatarę Boga, Ramy, Kriszny, Śiwy i Śakti
- Sati – Bogini, pierwsza małżonka Boga Śiwa i córka Dakszy; ceremonia pogrzebowa
- satja juga – epoka prawdy, złoty wiek, pierwsza część czterowiecza
- sattwa – najszlachetniejsza z trzech gun, określająca równowagę wewnętrzną, prawość, zgodność i spokój ducha
- Sawitar – wedyjski Bóg ucieleśniający duszę słońca i źródło życia
- siddha – cudotwórca, doskonały, rodzaj półboskich istot
- Siddhanta - pisma zawierające wiedzę astronomiczną
- siddhi – charyzmatyczna moc duchowa, owoc duchowej realizacji; często dar duchowy, oznaka uświęcenia
- siedem matek – idea pochodzenia ludzkości od siedmiu Matek-Bogiń; Plejady
- Sita – dosłownie: "bruzda", Bogini urodzona w bruździe, małżonka proroka i awatara Rama
- soma – święty napój mający na celu pojednanie z bóstwami niebios
- Subhadra – siostra awatara Kryszny
- Surja – anielski Bóg Słońca; dosłownie "słońce"
- sutra – zwięzły aforyzm służący jako środek do zapamiętania świętych nauk
- swami – Święty, Czcigodny, Dostojny; tytuł świętej osoby; Ojciec Święty
- swarupa – własna, wieczna forma
- swastyka – wedyjski symbol pomyślności i powodzenia w formie indyjskiego krzyża
- Swati - nakszatra
- system kastowy – naturalny system podziału ról społecznych w kulturze wedyjskiej
- szukla paksza - faza ubywającego księżyca
- Śastra - starożytny indyjski traktat poruszający tematy filozoficzno-religijne
Ś
edytuj- Śaka, Sakka – buddyjski władca uważany za inkarnację Boga Indra
- śakti – moc i potęga boskiej natury, żeński aspekt Boga, Boskość; także siła czy energia udzielająca wszelkich charyzmatów, duchowych darów (siddhi).
- śaktyzm – kult Bogini i żeńskiej mocy w hinduizmie, podstawa tantry
- Śankara – reformator hinduizmu
- Śatabhiszak - nakszatra
- siddhi – cudowne zdolności i moce
- Śikhara – wieża północnoindyjskiej świątyni
- Śiśumara - pierścień zwany pępkiem Wisznu, oś obrotu całego wszechświata
- Śiwa – Najświętsze Imię; Łaska, Przychylność, siła niszcząca złudzenia, cierpienie, błędy i zło
- śiwaizm – kult Boga Śiwy w hinduizmie
- śrawaka – uczeń słuchający nauk guru na własne uszy
- Śrawana - nakszatra
- Śri – jedno z imion Bogini Lakszmi
- święta krowa – o indyjskim szacunku do matki krowy
T
edytuj- tamas – trzecia z trzech gun; ciemność, zaślepienie, niewiedza
- tantryzm (śaktyzm) – religijna filozofia i kultura, siła seksualna łącząca pierwiastek żeński i męski
- Tara – żeńska forma medytacyjna w buddyzmie, występuje w pięciu postaciach
- tattwa – prawda, prawdziwa istota, podstawowa zasada, prawdziwy byt
- tilaka - znak malowany na ciele typowy dla danej sampradaji
- tithi – jednostka czasu równa jednemu dniu księżycowemu
- treta juga – druga część czterowiecza, wiek srebrny w naukach hinduizmu
- trimurti – Trójca Święta – Brahma (Kreacja), Wisznu (Utrzymanie), Śiwa (Niszczenie)
- trzech ojców – doktryna wisznuicka
- tulasi – rodzaj kwiatu używanego w ceremoniach religijnych typu "puja"
- turija – stan ciągłej świadomości
- Twasztri – wedyjski Bóg – Architekt, Twórca
U
edytuj- Uma – małżonka Boga Śiwa, jedno z imion Bogini Parwati
- Upadewa (Upadeva) – w mitologii indyjskiej: półbóg
- Upaniszady – sanskrycki gatunek literacki
- Urdhwapundra - znak religijny noszony na czole
- Uszas – Bogini świtu, jutrzenki, poranka przed wschodem słońca
- Uttara Aszadha - nakszatra
- Uttara Bhadrapada - nakszatra
- Uttara Phalguni - nakszatra
W
edytuj- wahana – nosiciel, pojazd; zwierzę na którym w ikonografii hinduistycznej podróżuje Bóstwo
- Waju (Vāyu) – wedyjski Bóg powietrza, wiatru, zdrowia i światła
- Wajśakha - nakszatra
- Waiwaswata Manu - syn boga Słońca Wiwaswana
- Wamana – czwarta inkarnacja Boga Wisznu w postaci karła, pogromcy demona Bali
- wanaprastha – faza życia, jedna z czterech aśram
- Waraha – druga inkarnacja Boga Wisznu w postaci Dzika
- warna – kasta, zasadnicza grupa społeczna
- Waruna – wedyjski Bóg czuwający nad ładem i porządkiem wszechświata
- Wastu - aranżacja przestrzeni
- Wasudewa - ojciec Pana Śri Kryszny
- wedanta – indyjski ruch filozoficzny będący kontynuacją i objaśnieniem Wedy
- wedanta sutra – święta księga wedanty
- Wedy (Veda) – święte Pisma Indoeuropejczyków, Ariów i współcześnie hindusów
- wedyzm – najstarszy kierunek hinduskiej religijności Ariów
- wegetarianizm – zdrowe jogiczne odżywianie z wyłączeniem tego co pochodzi z zabijania zwierząt
- Wjasa - mędrzec, któremu przypisuje się autorstwo Mahabharaty i Puran oraz podział Wed na części
- Wojna Kurukszetra - wojna około roku 3100 p.n.e.; opisana w Mahabharacie
- wibhuti – cudownie materializowany popiół, symbol czystości i świętości, łaska Pana Śiwy
- Wisznu – jedna z postaci trimurti odpowiedzialna za utrzymanie Wszechświata, Bóg w wisznuizmie
- wisznuizm – jeden z trzech głównych nurtów religijności i duchowości indyjskiej
- Wryndawan – święte miasto wisznuitów w Indiach
- Wrytra – demon, asura, zły duch, demon złej myśli i negatywizmu pokonany przez Boga Indra