Koło Czasu (sanskr. कालचक्र kālacakra; tyb.: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, Wylie: dus kyi 'khor lo) – medytacyjny aspekt buddy (tyb. jidam) należący do cyklu nauk tradycji Wadżrajana i tantr klasy Maha-Anuttara-Yoga.

Buddyzm

edytuj

Jest to niezwykła praktyka umożliwiająca osiągnięcie oświecenia poprzez odpowiednie praktyki tantryczne, która pochodzi z końcowego okresu rozwoju nauk wadżrajany i według tradycji pierwotnie przekazana została przez Buddę królowi krainy Śambhala. Kalaczakra posiada niezwykle rozbudowaną teorię na temat świata i kosmosu, astrologii, medycyny oraz unikalne tylko dla niej tantryczne metody medytacyjne (Tantry Jogi Najwyższej). Uważana jest za najbardziej zaawansowaną tantrę w buddyzmie, charakteryzującą się bardzo rozbudowanymi rytuałami oraz pięknymi formami artystycznymi, np. wielobarwnymi malowidłami lub wielopiętrową konstrukcją mandali. Kalaczakra znana jest na Zachodzie m.in. ze względu na częste inicjacje udzielane w formie błogosławieństwa, które przeprowadzane są przez wielu mistrzów buddyzmu tybetańskiego, m.in.: J.Ś. XIV Dalajlamę, Kalu Rinpocze, Lopona Tseczu Rinpocze, Czcigodnego Tengę Rinpocze, J.E. II Beru Czientse Rinpocze.

Hinduizm

edytuj

Kalaćakra, czyli koło czasu, osadzone jest na kole powozu Surji, boga słońca. Koło to jest zwane Samwatsarą. Siedem koni ciągnących powóz słońca znanych jest pod imionami: Gajatri, Brhati, Usnik, Dźagati, Tristup, Anustup i Pankti. Zaprzężone są one przez półboga Arunadewę do jarzma szerokiego na 900 tys. jodźanów. W ten sposób powóz unosi Aditjadewę, boga słońca.

Przed bogiem słońca zawsze stoi i ofiarowuje mu modlitwy 60 tys. mędrców zwanych Walikhiljowie. Jest też tam 14 gandharwów, apsar i innych półbogów, którzy podzieleni są na 7 grup i którzy każdego miesiąca wielbią Duszę Najwyższą – Paramatmę – przez boga słońca, odpowiednio do różnych imion.

Bóg słońca podróżuje poprzez wszechświat przemierzając odległość 95 100 000 jodźanów (760 800 000 mil) z prędkością 16 004 mil w jednej chwili.

Bibliografia

edytuj
  • Alexander Berzin, Inicjacja Kalaczakry, Zbigniew Zagajewski (tłum.), Kraków: Wydawnictwo A, 2005, ISBN 83-89978-06-7, OCLC 749139331.

Linki zewnętrzne

edytuj