Strażnica WOP Zakopane

zlikwidowany pododdział graniczny

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Kuźnice/Kościelisko/Zakopane – zlikwidowany podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica WOP
Kuźnice/Kościelisko/Zakopane
Strażnica SG w Zakopanem
ilustracja
Strażnica WOP Zakopane (1950-1951)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

24 sierpnia 2005 (przekształcenia)

Tradycje
Rodowód

188 strażnica WOP Kuźnice
192 strażnica WOP Zakopane Kuźnica
16 placówka WOP Zakopane
10 placówka WOP Zakopane

Kontynuacja

Strażnica SG w Zakopanem
Placówka SG w Zakopanem

Organizacja
Dyslokacja

Kuźnice
Kościelisko
Zakopane
al. Przewodników Tatrzańskich 3

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

41 komenda odcinka
53 batalion OP
32 batalion WOP
Karpacka Brygada WOP
bg KaB WOP Nowy Targ
Karpacki Oddział SG

Żołnierze WOP w ubraniu maskującym podczas pełnienia służby granicznej na nartach z PPSz-41 w czasie prowadzenia rozmowy z góralem (1950–1951)

Strażnica Straży Granicznej w Zakopanem – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Czechosłowacją/Republiką Słowacką[b].

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 41 komendy odcinka[1] jako 188 strażnica WOP (Kuźnice)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].

 
Żołnierze WOP w trakcie zajęć szkoleniowych (1950–1951)

Na początku 1947 obsada personalna strażnicy została wymieniona z obsadą 75 strażnicy WOP Przytor[c].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP 24 kwietnia 1948, 188 strażnica OP Kuźnica została włączona w struktury 53 batalionu Ochrony Pogranicza[4], a 1 stycznia 1951 32 batalionu WOP w Nowym Targu.

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[d], a strażnica WOP Zakopane-Kuźnica I kategorii otrzymała nr 192 w skali kraju[6].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Zakopane miała nr 6 w 3 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[7].

1 stycznia 1960 była jako 16 strażnica WOP Zakopane kategorii III w strukturach 32 batalionu WOP w Nowym Targu[7].

1 stycznia 1964 10 placówka WOP Zakopane miała status III kategorii w strukturach 32 batalionu WOP Nowym Targu[8].

1 czerwca 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia, rozwiązano 32 Batalion WOP w Nowym Targu. W jego miejsce zorganizowano placówkę zwiadu i kompanię odwodową, a podległe strażnice i placówki zostały włączone bezpośrednio pod sztab 3 Karpackiej Brygady WOP w Nowym Sączu, w tym Placówka WOP Zakopane[9].

 
Pomocnik dyżurnego operacyjnego strażnicy przy centrali telefonicznej CB-20 (1986)

W lipcu 1983 w strukturach Karpackiej Brygady WOP odtworzono bataliony graniczne WOP w: Nowym Targu i Sanoku[10], w strukturach tego pierwszego funkcjonowała Strażnica WOP Zakopane[11].

W 1990 Strażnica WOP Zakopane była w strukturach Karpackiej Brygady WOP w Nowym Sączu[12].

Straż Graniczna:

15 maja 1991 po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza[11], 16 maja 1991 strażnica w Zakopanem weszła w podporządkowanie Karpackiego Oddziału Straży Granicznej i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Zakopanem (Strażnica SG w Zakopanem)[e][13].

Jako Strażnica Straży Granicznej w Zakopanem funkcjonowała do 23 sierpnia 2005 i 24 sierpnia 2005, Ustawą z 22 kwietnia 2005 O zmianie ustawy o Straży Granicznej...[f], została przekształcona na Placówkę Straży Granicznej w Zakopanem (PSG w Zakopanem) w strukturach Karpackiego Oddziału Straży Granicznej[13].

Ochrona granicy

edytuj
 
Żołnierze WOP z pistoletami maszynowymi PM-63 RAK i lornetką 7 x 45 (1986)

W 1956 na ochranianym odcinku przez 6 strażnicę WOP Zakopane Kuźnica funkcjonował punkt kontroli ruchu turystycznego, w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów wykonywała załoga strażnicy:

W okresie 3.01.1962–18.09.1964 na ochranianym odcinku przez strażnicę WOP Zakopane funkcjonowało przejście graniczne dla ruchu turystycznego w którym kontrolę graniczną i celną osób oraz towarów wykonywała załoga strażnicy:

W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.

Sąsiednie graniczne jednostki organizacyjne

edytuj
Straż Graniczna:
  1. Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. Od 1 stycznia 1993 z Republiką Słowacką.
  3. Rozkaz organizacyjny dowódcy WOP nr 02 z 21.01.1947.
  4. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[5].
  5. Zarządzenie nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 7.05.1991, utworzono Karpacki OSG[11].
  6. W miejsce dotychczas funkcjonujących strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych utworzono placówki Straży Granicznej. Funkcjonariusze i pracownicy pełniący służbę i zatrudnieni w strażnicach oraz granicznych placówkach kontrolnych Straży Granicznej stali się odpowiednio funkcjonariuszami i pracownikami placówek Straży Granicznej (Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757).

Przypisy

edytuj
  1. Jarosiński 2000 ↓, s. 80.
  2. Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
  3. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  4. Jarosiński 2000 ↓, s. 83.
  5. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  6. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.21.
  7. a b Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
  8. Wykaz dyslokacyjny 1964 ↓, s. 590–620.
  9. Jackiewicz 1998 ↓, s. 135.
  10. Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  11. a b c muzeumsg-1 ↓, s. 1.
  12. a b Łach 2013 ↓, s. 544.
  13. a b Krzysztof Kosecki: Placówka Straży Granicznej w Zakopanem. karpacki.strazgraniczna.pl. [dostęp 2020-01-18]. (pol.).
  14. a b c d muzeumsg ↓, s. 1.

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Marek Jarosiński. Rys historyczny beskidzko-karpackiego pogranicza polsko-słowackiego. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/2000, 2000. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Straż Graniczna od 1991 – Karpacki Oddział Straży Granicznej. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.pl. [dostęp 2016-12-27]. (pol.).
  • Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1990–Karpacka Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.pl. [dostęp 2019-02-04]. (pol.).
  • Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
  • Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.