3 Brygada WOP
3 Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza – związek taktyczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1950 |
| Rozformowanie |
1958 |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Kryptonim |
Nokturn |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujSformowana w 1950 na bazie 19 Brygady Ochrony Pogranicza, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950[2]. Nowa numeracja batalionów i brygad weszła w życie z dniem 1 stycznia 1951[3]. Sztab brygady stacjonował w Krakowie.
Zgodnie z etatem czasu „P” nr 352/13, na dzień 1 listopada 1954 brygada liczyła 2394 żołnierzy, a etat czasu „W” nr 0352/10 przewidywał 2929 żołnierzy[4].
W 1956 przeniesiono brygadę do Nowego Sącza i powiększono odcinek brygady o 264 batalion WOP Baligród (Sanok) z 26 Brygady WOP w Przemyślu i o 41 batalion WOP Ustroń z 4 Brygady WOP. Jednocześnie rozformowano 31 batalion WOP w Nowym Sączu, podporządkowując jego strażnice bezpośrednio brygadzie[a].
W 1957 rozformowano 33 batalion WOP Czarny Dunajec i 41 batalion WOP Ustroń. Przeformowano 18 strażnic w placówki WOP[b].
Zgodnie z etatem czasu „P” nr 352/34, na dzień 1 sierpnia 1957 brygada liczyła 2310 żołnierzy, a etat czasu „W” nr 0352/23 przewidywał 3697 żołnierzy[5].
Rozformowana w 1958. Na jej bazie powstała 3 Karpacka Brygada WOP.
Skład organizacyjny
edytujW 1950[6]:
- dowództwo, sztab i pododdziały dowodzenia
- 31 batalion WOP – Nowy Sącz
- 32 batalion WOP – Nowy Targ
- 33 batalion WOP – Czarny Dunajec
- 34 batalion WOP – Żywiec
Dowódcy brygady
edytuj- ppłk Piotr Ragucki
- ppłk Feliks Sikorki
- mjr Zbigniew Furgała
- ppłk Władysław Rybacki
Przekształcenia
edytuj9 Oddział Ochrony Pogranicza → 9 Krakowski Oddział WOP → 19 Brygada Ochrony Pogranicza → 3 Brygada WOP → 3 Karpacka Brygada WOP → Karpacka Brygada WOP → Karpacki Oddział SG
Uwagi
edytuj- ↑ Zarządzenie DWW nr 013/WW z 16.06.1956 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 134.
- ↑ Zarządzenie MSW nr 034/57/WW z 21.02.1957 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 134.
Przypisy
edytuj- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 133.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Goryński 2021 ↓, s. 169.
- ↑ Goryński 2021 ↓, s. 174.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 133–134.
Bibliografia
edytuj- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Grzegorz Goryński. Plany mobilizacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza okresu zimnej wojny – zadania na rzecz MON. „Biuletyn Historyczny Muzeum Marynarki Wojennej”. 36/2021, 2021. Gdynia: Muzeum Marynarki Wojennej. ISSN 0137-5539.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.