Skrajna Zimna Ławka
Skrajna Zimna Ławka (słow. Malá studená štrbina[1], Malá Studenovodská štrbina[2]) – przełęcz znajdująca się w Zimnowodzkiej Grani (w masywie Rywocin) w słowackiej części Tatr Wysokich. Siodło oddziela położoną na północnym zachodzie Zadnią Zimną Turniczkę od Skrajnej Zimnej Turniczki na południowym wschodzie. Jest to ostatnia przełęcz w Zimnowodzkiej Grani i jedna z dwóch Zimnych Ławek – wyżej w grani położona jest Zadnia Zimna Ławka[2].
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
21 lipca 1907 r. |
| Pierwsze wejście |
A. Martin |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′25,6″N 20°12′51,2″E/49,173778 20,214222
| |
Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników dostępna jest bardzo łatwo od strony Zadniej Zimnej Ławki. Siodło jest niepozorne i położone w lesie. Pierwszego wejścia na przełęcz dokonał Alfred Martin 21 lipca 1907 r.[2]
Polska i słowacka nazwa pochodzą od pobliskiej Zimnej Wody (Studený potok).
Przypisy
edytuj- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 174–175.