Zadnia Zimna Ławka
przełęcz w Tatrach
Zadnia Zimna Ławka (słow. Malé Studené sedlo[1], Malé Studenovodské sedlo[2]) – przełęcz znajdująca się w Zimnowodzkiej Grani (w masywie Rywocin) w słowackiej części Tatr Wysokich. Siodło oddziela położoną na północnym zachodzie Skrajną Rywocińską Turnię od Zadniej Zimnej Turniczki na południowym wschodzie. Jest to przedostatnia przełęcz w Zimnowodzkiej Grani – ostatnia jest druga z Zimnych Ławek, Skrajna Zimna Ławka[2].
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
21 lipca 1907 r. |
| Pierwsze wejście |
A. Martin |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′29,4″N 20°12′47,3″E/49,174833 20,213139
| |
Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników dostępna jest od strony Doliny Małej Zimnej Wody – droga jest jednak uciążliwa z powodu rosnącej tu kosodrzewiny[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Alfred Martin, 21 lipca 1907 r.,
- zimowe – Gyula Moiret i Dezső Reichart junior, w latach 1915–1920[2].
Polska i słowacka nazwa pochodzą od pobliskiej Zimnej Wody (Studený potok).
Przypisy
edytuj- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 173–174.