Icthyophaga[8]rodzaj ptaków z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w obrębie rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Icthyophaga[a]
Lesson, 1843[1]
Ilustracja
Rybożer białosterny (I. ichthyaetus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Icthyophaga

Typ nomenklatoryczny

Falco ichthyaetus Horsfield, 1821

Synonimy
Gatunki

6 gatunków – zobacz opis w tekście

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, Australii i Oceanii[9].

Charakterystyka

edytuj

Długość ciała 51–85 cm, rozpiętość skrzydeł 120–210 cm; masa ciała 780–3900 g[9]. Rybożery są mniejsze od bielików. Polują głównie na ryby, które łowią w jeziorach słodkowodnych i dużych rzekach, oraz czasami w słonej wodzie w ujściach rzek i wzdłuż wybrzeża[9].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1841 roku francuski ornitolog Frédéric de Lafresnaye w haśle dotyczącym orłów opublikowanym w uniwersalnym słowniku historii naturalnej pod redakcją Charlesa-Henriego d’Orbigny’ego[2]. W 1843 roku francuski chirurg i zoolog René Lesson w artykule poświęconym zagadnieniom ornitologicznym, opublikowanym w czasopiśmie L’Écho du monde savant et l’Hermès nadał taksonowi opisanemu przez Lafresnayego nową nazwę – Icthyophaga – błędnie uważając że był młodszym homonimem Ichthyaetus opisanym przez Johanna Jakoba Kaupa[1]. Nazwa Icthyophaga została uznana przez społeczność naukową za prawidłową, przez co nazwa Ichthyetus nie była używana przez 100 lot i dlatego stanowi nomen oblitum[10]. Gatunkiem typowym jest (tautonimia) rybożer białosterny (H. ichthyaetus).

Etymologia

edytuj
  • Ichthyetus: gr. ιχθυς ikhthus, ιχθυος ikhthuos ‘ryba’; αετος aetos ‘orzeł’[11].
  • Icthyophaga (Icthyiophaga, Ichthyophaga): gr. ιχθυοφαγος ikhthuophagos ‘jedzący ryby’, od ιχθυς ikhthus, ιχθυος ikhthuos ‘ryba’; -φαγος -phagos ‘jedzący’, od φαγειν phagein ‘jeść’[10].
  • Pontoaetus: gr. ποντος pontos ‘morze’; αετος aetos ‘orzeł’[12].
  • Blagrus: epitet gatunkowy Falco blagrus Daudin, 1800; fr. nazwa ‘Blagre’ dla rybożera białobrzuchego użyta przez Levaillanta w 1796 roku, od blanc ‘biały’; gris ‘szary’ (por. gr. βλαξ blax, βλακος blakos ‘nieaktywny’; αγρευς agreus ‘łowca’, od αγρευω agreuō ‘polować’, lub typ jakiegoś ptaka, wciąż niezidentyfikowany, wymieniony przez Aelianusa)[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Falco blagrus Daudin, 1800 (= Falco leucogaster J.F. Gmelin, 1788).
  • Polioaetus (Poliaetus): gr. πολιος polios ‘szary, blady’; αετος aetos ‘orzeł’[14]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Falco ichthyaetus Horsfield, 1821[15].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[16]:

  1. a b Nowa nazwa dla Ichthyetus Lafresnaye, 1841.
  2. Nomen oblitum.
  3. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Icthyophaga Lesson, 1843.
  4. Niepoprawna późniejsza pisownia Polioaetus Kaup, 1847.

Przypisy

edytuj
  1. a b c R.-P. Lesson. Index ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 10 (1), s. kol. 14, 1843. (fr.). 
  2. a b F. da Lafresnaye: Aquilinés. Aquilinæ (Aquila, aigle). W: Ch. d’Orbigny: Dictionnaire universel d’histoire naturelle; résumant et complétant: Tous les faits présentés par les Encyclopédies, les anciens dictionnaires scientifiques, et les meilleurs traités spéciaux sur les diverses branches des sciences naturelles; — Donnant la description des êtres et des divers phénomènes de la nature, l’étymologie et la définition des noms scientifiques, les principales applications des corps organiques et inorganiques à l’agriculture, à la médecine, aux arts industriels, etc.. Cz. 2. Paris: Au bureau principal des l’éditeurs, 1841, s. 49. (fr.).
  3. J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C.W. Leske, 1844, s. 122. (niem.).
  4. E. Blyth. Notes on the Fauna of the Nicobar Islands. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 15, s. 369, 1846. (ang.). 
  5. J.J. Kaup: Monographien der Genera der Falconidae. Jena: Bekker, 1847, s. kol. 270. (niem.).
  6. Ch.-L. Bonaparte. Tableau des oiseaux de proie. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e Série. 6, s. 532, 1854. (fr.). 
  7. E.Ch.S. Baker. Description of a new subspecies of Fishing-Eagle (Icthyophaga ichthyäetus plumbeiceps) from Ceylon. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 47, s. 150, 1927. (ang.). 
  8. N. David, E.C. Dickinson & S.M.S. Gregory. Contributions to a List of First Reviser actions: Ornithology. „Zootaxa”. 2085 (1), s. 8, 2009. (ang.). 
  9. a b c D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.accipi1.01 [dostęp 2024-08-09] (ang.), Icthyophaga.  
  10. a b The Key to Scientific Names, Icthyophaga [dostęp 2022-02-02].
  11. The Key to Scientific Names, Ichthyetus [dostęp 2024-08-09].
  12. The Key to Scientific Names, Pontoaetus [dostęp 2023-04-19].
  13. The Key to Scientific Names, Blagrus [dostęp 2023-04-19].
  14. The Key to Scientific Names, Polioaetus [dostęp 2022-02-02].
  15. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 4. (ang.).
  16. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (wersja: 2024-04-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-08-08].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).