Gołkowice (województwo śląskie)

wieś w województwie śląskim

Gołkowice (niem. Golkowitz) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Godów. Jest drugą co do wielkości[potrzebny przypis] wsią w gminie.

Gołkowice
wieś
Ilustracja
Kościół św. Anny w Gołkowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

wodzisławski

Gmina

Godów

Liczba ludności (stan na 31.12.2019)

4008

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

44-341[2]

Tablice rejestracyjne

SWD

SIMC

0214416

Położenie na mapie gminy Godów
Mapa konturowa gminy Godów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Gołkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Gołkowice”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Gołkowice”
Położenie na mapie powiatu wodzisławskiego
Mapa konturowa powiatu wodzisławskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Gołkowice”
Ziemia49°54′51″N 18°30′51″E/49,914167 18,514167[1]
Strona internetowa
Nieoficjalny herb wsi Gołkowice

Położenie

edytuj

Sołectwo Gołkowice wchodzi w skład gminy Godów. Jest to miejscowość o powierzchni 946 ha (co stanowi 24,84% powierzchni gminy), w której mieszka 3822 osób[3].

Liczba ludności na przełomie lat[4]:

31.12.2004 31.12.2005 31.12.2006 31.12.2007 31.12.2008 31.12.2013
3418 3447 3482 3517 3582 3822

Gołkowice graniczą:

Gmina Godów położona jest w zlewni rzeki Olzy, prawobrzeżnego dopływu Odry. Piotrówka będąca prawobrzeżnym dopływem Olzy ma swój początek w Czechach, na odcinku ok. 6 km jest rzeką graniczną, a przepływa przez sołectwa Skrbeńsko, Gołkowice, Godów. Szotkówka, też będąca prawobrzeżnym dopływem Olzy, przepływa wraz ze swoim prawobrzeżnym dopływem Leśnicą przez sołectwa Gołkowice i Godów.

Geograficznie, Gołkowice leżą na Wysoczyźnie Kończyckiej, będącej częścią Kotliny Ostrawskiej, historycznie zaś są położone na Górnym Śląsku na ziemi wodzisławskiej.

Nazwa Gołkowice pochodzi od imienia Gołek. W alfabetycznym spisie miejscowości z terenu Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecną, polską nazwą Golkowice oraz nazwą zgermanizowaną Golkowitz[5].

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Gołkowice[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0214422 Borowica część wsi
0214439 Głębocz część wsi
0214445 Podlesie część wsi
0214451 Żabków część wsi

Historia

edytuj

Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana jest w 1223 roku[8]. Następnie w 1229 roku, w bulli papieża Grzegorza IX dla benedyktynów tynieckich, zatwierdzającej ich posiadłości w okolicy Orłowej, w tym wieś Uchilsko[9][10]. Powstała w 1268 filia tegoż klasztoru w Orłowej posiadała pod koniec XIII wieku prawa do dochodów z tej wsi[11].

W 1278 książę opolsko-raciborski Władysław wydał dokument „in curia nostra circa Golcowitz”, tj. „na naszym dworze pod Gołkowicami”[8], tak więc istniał tu już wówczas dwór będący własnością książęcą. W tym dokumencie wydanym w Gołkowicach książę Władysław (Wodzisław) zezwolił swemu rycerzowi Stefanowi na lokację wsi Żernica na prawie niemieckim[12].

Od końca XV aż do XIX wieku Gołkowice należały do Wodzisławskiego Państwa Stanowego. W wyniku wojen śląskich Gołkowice wraz z całą ziemią wodzisławską znalazły się w Królestwie Pruskim[13].

Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje stosunki ludnościowe na terenie wsi – „In Golkowitz befinden sich 149 Haushaltungen 740 polnisch Sprechenden(...).”, czyli w tłumaczeniu na język polski „W Gołkowicach znajduje się 149 gospodarstw domowych z 740 mieszkańcami mówiącymi po polsku(...)”[14].

W 1922 roku wieś została włączona do II Rzeczypospolitej.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie katowickim.

Kultura i sport

edytuj

W Gminnym Centrum Kultury, Turystyki i Sportu działa zespół taneczny „Iskierki” oraz zespół wokalny „Absolut”.

W miejscowości działa Klub Sportowy KS-27 Gołkowice, który powstał w 1927 r. Jego założycielami byli: H. Mynte, E. Majewicz i M. Dworok. Rozpoczynając występy od klasy C drużyna KS-27 doszła w okresie międzywojennym do B – klasy. We wrześniu 1939 roku, kiedy drużyna posiadała już na swoim koncie wiele sukcesów, rozpoczęła się II wojna światowa. Po reaktywowaniu sportowej działalności już w maju 1945 r. Klub zmienia szyld i przyjmuje nazwę Towarzystwo Gimnastyczno-Sportowe (T.G.S.). Pierwszym powojennym prezesem Klubu Sportowego był Jozef Wojtek, a drużyna piłkarska szybko awansuje do klasy A – najwyższa klasa w Podokręgu Rybnickim. W latach 19521953 powstają zrzeszenia sportowe i klub przyjmuje następujące nazwy: „Gwardia” (prezes R. Wojtek), „Górnik” (prezes R. Wojtek) i „Sparta” (prezes J. Kramliczek). W 1957 r. na 30-lecie klubu sportowego A. Damec – prezes i P. Grzonka – sekretarz, przywracają klubowi sportowemu pierwotną nazwę KS-27. Nazwa ta przetrwała do dnia dzisiejszego. W 2010 r. klub występował w B-klasie podokręgu Rybnik. W klubie tym występował reprezentant Polski Grzegorz Tomala.

Komunikacja i transport

edytuj

Religia

edytuj
 
Zabytkowy Kościół Ewangelicko-Augsburski

Na terenie sołectwa działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:

Zabytki

edytuj

Miejscowy Plan Zagospodarowania gminy Godów z 2002 roku podaje, iż Kościół Św. Anny w Gołkowicach został objęty strefą A ochrony konserwatorskiej wpisany jest pod nr 759/66 (nr rej. A/525/2019[15]) do rejestru zabytków województwa śląskiego. Ochroną konserwatorską „B” w Gołkowicach objęto:

  • kościół ewangelicko-augsburski przy ul. Cmentarnej,
  • kościół pw. św. Anny wraz z kapliczką Jana Nepomucena przy ul. 1 Maja,
  • kaplicę przy ul. 1 Maja,
  • kaplicy przy ul. Jana III Sobieskiego
  • zamek średniowieczny - Rejestr NID - numer rejestru - 1170/70 z 1970-12-29 (stanowisko 1) – nieistniejący
  • średniowieczne grodzisko stożkowate - Rejestr NID - numer rejestru - 1169/70 z 1970-12-29 (stanowisko 2)

Zabytkowy spichlerz z Gołkowic z 1688 r.[16] został przed II wojną światową przeniesiony do Katowic. Miał stanowić, wraz z drewnianym kościołem pw. św. Michała przeniesionym z Syryni, zaczątek powstającego skansenu na terenie katowickiego Parku Kościuszki[17].

Turystyka

edytuj
 
Znaki szlaków rowerowych R4 i 24C

Znane osoby pochodzące z Gołkowic

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34752
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 320 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Według stanu na dzień 31.12.2013 r [1].
  4. Dane Urzędu Gminy.
  5. Knie 1830 ↓, s. 196.
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  8. a b Piotr Hojka: O początkach Wodzisławia Ślaskiego. Racibórz: Wydawnictwo Nowiny, 2023, s. 48. ISBN 978-83-954738-5-2.
  9. Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego (online). (Wyd.) Wojciech Kętrzyński, Stanisław Smolka. Lwów: 1875, s. XIa, XIb.
  10. Historia wsi na www.gorzyce.pl. gorzyce.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-08)]..
  11. Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 430. ISBN 978-83-926929-3-5.
  12. Historia sołectwa Gołkowice. godow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-06)]..
  13. Franz Henke, „Kronika”, Wodzisław Śląski 2003.
  14. Triest 1865 ↓, s. 789.
  15. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 1 listopada 2019 r.. wkz.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-08)]. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2019-11-02]
  16. Anna Jurkiewicz, Stanisław Ziemba: Województwo katowickie. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 80.
  17. Maria Lipok-Bierwiaczonek, Lech Szaraniec (pod red.): 80 lat historii Muzeum Śląskiego w Katowicach, 20 lat restytucji. Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, s. 44. ISBN 83-87455-93-8.
  18. https://web.archive.org/web/20140116115507/http://www.pttk.jasnet.pl/czerwony-szlakiem-powstan-slaskich

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj