Garnizon Skwierzyna

Garnizon Skwierzyna – współczesny garnizon Wojska Polskiego i United States Army; pierwotnie garnizon armii koronnej Korony Królestwa Polskiego w ramach wojska Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a w różnych późniejszych okresach – kolejno także: armii pruskiej, Armii Księstwa Warszawskiego z armią saską i Wielką Armią, Armii Cesarstwa Niemieckiego, Reichswehry, Wehrmachtu oraz Armii Radzieckiej.

Brama główna koszar w Skwierzynie (2017)
awers
rewers
Medal pamiątkowy 60 lecia Garnizonu Skwierzyna
awers
rewers
Medal pamiątkowy 70 lecia Garnizonu Skwierzyna

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 kwietnia 2012 Garnizon Skwierzyna obejmuje swym zasięgiem miasto i Gminę Skwierzyna, miasto Gorzów Wielkopolski i powiat gorzowski, powiat strzelecko-drezdenecki oraz część powiatu międzyrzeckiego (z wyłączeniem gmin: Międzyrzecz, Pszczew i Trzciel)[1].

Historia

edytuj

Rzeczpospolita Obojga Narodów

edytuj
  • 1714 po raz pierwszy w Skwierzynie ulokowano wojsko polskie.

Królestwo Prus

edytuj
  • 1795 w Skwierzynie założono pierwszy garnizon pruski. Stacjonowała tutaj kompania pruskiego korpusu inwalidów (Invalidenkorp), w składzie 3 oficerów, jeden sierżant, 7 podoficerów, 2 muzykantów i 148 żołnierzy, w tym 75 żonatych, których ulokowano w prywatnych kwaterach. Jednostka pozostała w mieście do 1807 roku[2].

Księstwo Warszawskie

edytuj

Wielkie Księstwo Poznańskie

edytuj

Rzesza Niemiecka

edytuj

Podczas działań I wojny światowej 1914–1918 stacjonował tu 2 rezerwowy batalion (2 Landwehr-Ersatz-Btl. LIR 46) 46 dolnośląskiego pułku piechoty (Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 46)[3]. W związku z tym, że w mieście nie było koszar jednostkę ulokowano w szkołach. Dowództwo batalionu mieściło się w ratuszu, a seminarium nauczycielskie (dzisiejszy budynek liceum) służyło jako szpital wojskowy. Batalion został rozwiązany tuż po wojnie.

Około roku 1934 rozpoczęły się starania urzędników miejskich o powstanie w mieście garnizonu wojskowego.

W 1935 Skwierzyna została siedzibą powiatowego wojskowego urzędu meldunkowego, którym kierował mjr Höhbaum.

Wniosek o budowę koszar władze państwowe przyjęły w październiku 1937, a 21 grudnia tego roku rozpoczęto budowę, którą nadzorowała administracja garnizonowa z Frankfurt an der Oder. Na wykupionych gruntach leżących pomiędzy drogami państwowymi Küstrin, Semmritz, Althöfchen i Blesen o powierzchni 104 ha 82 a i 92 m²[2] stworzono plac ćwiczeń. W tym samym czasie koło dworca Schwerin-Stadtforst Bf oddano wojsku teren, na którym zbudowano strzelnicę.

27 września 1938 roku komenda główna wojska nakazała natychmiastowe utworzenie administracji garnizonowej w Skwierzynie. 1 listopada 1938 roku otwarto kasę garnizonową i urząd płac, którego naczelnikiem został przeniesiony z Kostrzyna płatnik sztabowy – Walter, a z administracji garnizonowej Landsberg przeniesiony został główny płatnik Buschner[2].

Rok później zakończono budowę koszar, w których od października stacjonować zaczął 1. batalion (I./Grz.Inf.Rgt.123) ze 123. pułku piechoty granicznej – Grenz-Infanterie-Regiment 123[4], a w listopadzie do koszar przybyło regularne wojsko (Stammmannschaften).

W 1939 roku rozpoczęto budowę osiedla dla kadry oficerskiej garnizonu. Po wybuchu II wojny światowej w skwierzyńskich koszarach zakwaterowano zmotoryzowane jednostki wojskowe. Przy ulicy Am Stadtpark 2 (dzisiejsza ul. Parkowa) zbudowano willę dla dowódcy pułku, a dla dowódcy batalionu dom przy Landsberger Straße 24[2] (dzisiejsza ul. Gorzowska). Budowę tych budynków zakończono w 1940 roku.

Polska Ludowa

edytuj

25 listopada 1945 roku skwierzyńskie koszary objęło Ludowe Wojsko Polskie. 9 maja 1948 roku marszałek Michał Rola-Żymierski wręczył sztandar 15. pułkowi piechoty. W okresie powojennym w Skwierzynie stacjonowały:

oraz jednostki radzieckie od 1945 do lat 70. XX wieku.

III Rzeczpospolita

edytuj

Od czasu likwidacji w 1999 r. Garnizonu Gorzów Wielkopolski, także instytucje wojskowe nadal działające w Gorzowie Wielkopolskim zostały przyporządkowane do Garnizonu Skwierzyna. 23 października 2015 r. odbyły się uroczystości z okazji 70-lecia Garnizonu Skwierzyna, w których wzięła udział m.in. wojewoda lubuski Katarzyna Osos[7].

Jednostki rozformowane w XXI w.

edytuj

Jednostki współczesne

edytuj

Od stycznia 2017[9] w Skwierzynie funkcjonuje baza Armii Amerykańskiej, w której rotacyjnie stacjonują:

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 2012 r. poz. 533
  2. a b c d Victor Fijalkowski, Brigitte Nathrath, Kronika miasta Skwierzyny (niem.).
  3. Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 46. [dostęp 2015-12-01]. (niem.).
  4. Grenz-Infanterie-Regiment 123 (Grz-Inf.Rgt.123) D. [dostęp 2015-11-23]. (niem.).
  5. Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0111/Org z 13 lipca 1968
  6. Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 023/Org z 24 lutego 1973
  7. 70-lecie Garnizonu Skwierzyna. gorzow.com, 2015-10-23. [dostęp 2015-11-23].
  8. 151. batalion lekkiej piechoty wystartował na dobre. [dostęp 2019-12-17]. (pol.).
  9. Pierwsze w Skwierzynie spotkanie i zbiórka żołnierzy polskich i amerykańskich. 2017-01-10. [dostęp 2017-01-15]. (pol.).
  10. Siła pancernego wsparcia. 2017-01-13. [dostęp 2017-01-14]. (pol.).
  11. II zmiana ABCT już w Polsce. [dostęp 2017-10-10]. (pol.).
  12. Amerykańska zmiana warty. [dostęp 2017-10-10]. (pol.).
  13. Kolejna zmiana warty.. [dostęp 2018-09-05]. (pol.).
  14. POWITANIE NOWEGO DOWÓDCY ARMII AMERYKAŃSKIEJ. [dostęp 2021-08-05]. (pol.).
  15. Burmistrz Skwierzyny pożegnał kolejną zmianę wojsk amerykańskich. [dostęp 2020-02-27]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Kronika miasta Skwierzyny zebrana w 1943 roku przez Victora Fijalkowskiego z Berlina, naczelnego płatnika zatrudnionego w administracji garnizonowej w Schwerin an der Warthe, w tłumaczeniu Brigitte Nathrath
  • Zygmunt Kadłubiski i zespół: Garnizon Skwierzyna, rys historyczny 1945–2015, Skwierzyna 2015, wydano ze środków Ministerstwa Obrony Narodowej

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj