Dyskusja Wikipedii:Nazwiska indyjskie

Najnowszy komentarz napisał 13 lat temu Indu w wątku Końcówka nazwiska - wygłosowe "a"

ReStart 2009-5-12

edytuj

Cele dyskusji

edytuj
  1. Jaką transkrypcją zapisywać nazwiska współczesnych Indusów ?
  2. Jaką granicę czasową przyjąć dla zdefiniowania współczesnych Indusów ?
  3. Jakie kryteria orzekają o wiarygodności źródeł form zapisu nazwisk Indusów ?

Stan obecny w publikacjach

edytuj

Wydawnictwa turystyczne współcześnie (po 2000 roku) częściej preferują polską transkrypcję (=PT). Publikacje indologiczne z politologii i ekonomii, oraz religioznawstwa preferują zapis polskojęzyczny - jednak nie przeszkadza to tym autorom zestawiać blisko siebie nazwiska w polskim i angielskim zapisie. Przykłady zaprezentowano niżej :

85 Maharszi 87 maharyszi Debendranath (=PT) 89 Maharszi Debendranath

Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 1999. ISBN 83-85527-92-3. 200 stron ( na podst. doktoratu? ) MS-P(czyli UJ)
Cytuję : imiona będą spolszczane , Swami Czidwilasananda (1955-) , Bhagawan Nitjananda(1879-1961) , Lakszman Dżi(1907-1991)

772stron Kons.indologicznaDS(czyli hindustka UW) JUŻ 2001 wyrazy indyjskie podano w transkrypcji polskiej (używanej m.in. w wielu publikacjach warszawskich indologów i wydawnictwach opracowywanych przez Zespół Encyklopedii PWN) .
Cyt.: Dźńanu Dewi Bhandari+rodzina Radźputów(w 1990) , Swami Dajananda Saraswati(1834-1888) , Swami Kszamanand , Aćarja Prijawart , Arja Miramjati , dr Hariprakaś , prof. Śersinh (o kwietniu 1979) , Śankara, 285 Radźaradźa I 57 Bhagawan Śri Radźniś

565 Swami Vivekananda (ur. 1863), 565 Ramakrishna Paramahansa, 564 Swami Dayananda Saraswati (Mula Shanker 1824-1883)

Piotr Balcerowicz: Dżinizm. Starożytna religia Indii. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2003, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-31-2. 328stron 2003 PB(czyli UW)
Cytuję : Kandżiswamin (1889-?) , Czampabhem (1924-) , Raczandbhaj Mehta Radżaczandra (1867-) czyli Śrimad Radżaczandra , Gandhi Mohandas Karmaczand ,

  • Thomas Schweer: Hinduizm. Powstanie-dzieje-nauka. P.Pachciarek (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: VERBINUM-Wydawnictwo Księży Werbistów, 2003, seria: Seria religioznawcza ABC. ISBN 83-7192-184-5.

57 Bhimaro Ramdźi Ambedkar , 98 Swami Śiwananda, Shri Chinmoy, Satja Sai Baba, Swami Mukatnanda , 104 (Ramanudźa), Ramakryszna, Vivekanada, Dźawahartal Nehru, Radźiw Gandhi ,

Piotr Kłodkowski: O pęknięciu wewnątrz cywilizacji. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2005. ISBN 83-89899-20-5. 478stron PK(czyli UW) 2005.
Cytuję : A.B.Wadźpaj !!! Wszystkie inne nazwiska polityków też w PT !

49 Radźa Rammohan Ray, .. maharyszi Debendranath, 168 Śri Aurobindo,

"Światło słowem zwane. Wypisy z literatury staroindyjskiej " 889stron 2007 NOWOŚĆ! redMM(czyli UAM Poznań +UW+UJ+? ) PT bez granic !!!
W odniesieniu do danych bibliograficznych podawana jest powszechnie znana zanglizowana forma nazwisk autorów. Najczęściej po pierwszym wystąpieniu słowa/nazwiska w tekście, jest podany jego zapis w MT w nawiasie.

  • Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.

20 praca historyka Ranadżita Guhy (1994) 24 Dajananda Saraswati 132 Śri Bhaktivedanta Swami Prabhupada, 177 Kszemaradźa ok. 1000-1050, 261 Swami Wiwekananda, prezydent Sarvapalli Radhakrishnan, 263 Ram Mohana Roy, 264 Narayana Guru z Kerali, 266 Debendranath Tagore, Rabindranath Tagore, Keshab Chandra Sen 267 Dayananda Sarasvati, 268 Virajananda Saraswati v-w, 272 Mohandas Karmachananda Gandhi 276 Mohan Malaviya z Benares, 276 Vinayak Damodar Savarkar, 277 K.V. Hedgewar, 277 Viśva Hindu Parisad 277 Shyama Prasada Mookerjee 279 L.K.Advani, 285 Jiddu Krishnamurti, 286 Ramana Mahariszi 286 Nisarga Datta Maharaj 286 Paramahansa Jogananda, 286 Sawan Singh, 286 Mahariszi Maheś Yogi, 286b guru Maharajji, 287 Bhagavan Shree Rajneesh, 287 Anandamayi, 287 Swami Śiwananda z Riszikeśu, 287 Swami Chinmayananda, 307 o Ramie Mohanie Royu,

Autor zapisuje współczesne imiona własne i nazwy własne oraz geograficzne w polskiej transkrypcji :
28 Maharadża Radzit Singh (1780-1839)
35 Mohan Singh Dewana
113 Awatar Singh (1899-1969)
114 Bab Gurbaćan Singh zm. 1980
115 Haribhadźan Singh Khalsa

  • Monika Tworuschka, Udo Tworuschka: Religie świata. Michał Dobrzański (tł.), Grzegorz Polak (uzup.). Wyd. 1. T. V: Hinduizm. Warszawa: Agora SA, 2009, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-7552-558-8.

98 Sri/Śri Chinmoy, 140 Ramakriszna, Wiwekanada, 155 Ramanudźa, 156 Patańdźali, 168 Sarvepalli Radhakrishnan 1888-1975, 169 Maharishiego Mahesh Yogina, 192 Swami Dayananda Saraswati, 192 Ramakriszna, 200 Sathya Sai Baba, Shirdi Sai Baba

  • Dorota Kamińska: Portrety władców hinduskich północnych Indii XVI-XIX wieku. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008. ISBN 978-83-7543-031-8.

33 Radża, Radźa Singh I, 35 radżowie, 37 radża, 41 radża Mewaru, 44 Następny radża Radź Singh II (1754-1761) również panował... 83 dewaradża.


22 120 155 213 maharadźa 211 Radźa Baldeo Das Brila

Stan obecny w plwiki

edytuj

Dyskusję w tematyce preferowania jednej formy transkrypcji dewanagari i nazwisk indyjskich prowadzimy od 2007 conajmniej. Wyłaniający się obecnie (w maju 2009) konsensus uznania zapisu proangielskiego według norm stosowanych we współczesnych Indiach , wskazuje na możliwość powstania (pod)zalecenia edycyjnego , tj. w dziedzinie nazwisk indyjskich. (Może byłby to pierwszy krok do uzgodnień w pozostałych naszych dyskusjach o transkrypci). Autorzy plwiki najczęściej używają angielskiej (za enwiki) lub indyjskiej proangielskiej (za anglojęzycznymi indyjskimi stronami www) transkrypcji do zapisu nazwisk współczesnych Indusów. Jest to droga postępowania przysparzająca najmniej trudu i nie wymagająca od wikipedystów znajomości zasad transkrybowania dewanagari, tamilskiego czy któregoś z innych języków Indii. Czy zaniechanie używania polskiego zapisu jest najpoprawniejsze w polskojęzycznej encyklopedii , tym bardziej wobec świadomości iż polska literatura przedmiotu stosuje polskie transkrypcje hindi, bengali, etc. ? Być może poprawna odpowiedz na tak zadane pytanie to jedno, a nieznajomość zapisu form przetranskrybowanych i popularnośc form proangielskich w świadomości czytelników wikipedii to drugie. Przystanie na zapis proangielski pozostałoby też w opozycji do stosowania form przetranskrybowanych dla innych nieindyjskich języków azjatyckich , uprawomocnionych już zaleceniami w plwiki.
Powstaje rozbieżność pomiędzy udogodnieniami dla autorów i odbiorców a poprawnością specjalistów z indianistyki, którą rozstrzygać zdaje się codzienność : 1/poszukujący informacji Kowalski wpisuje w wyszukiwarkę internetową angielskią wersję nazwiska Indusa (np. aktora Bolywood, polityka, guru) o którym poszukuje informacji 2/jeśli plwiki ma biogram o tej osobie o tytule zapisanym w polskiej transkrypcji, wynik wyszukiwania z linkiem do plwiki pojawia się gdzieś wewnątrz listy pośród wielu innych źródeł. Skutek jest taki, że plwiki Kowalski nie odwiedza ani aby czyatć , ani aby współtworzyć hasła indyjskie.

Propozycje zapisu nazwisk

edytuj
PT= polska transkrypcja ( z znakami ś,dź,ć )
AT= angielska transkrypcja stosowana np. w enwiki
HT= transkrypcja angielska stosowana w Indiach np. Nai Dilli
UT= indyjskie urzędowe nazwy angielskie np. New Delhi
  1. Atal Bihari Wadźpaji
  2. Dewe Gowda
  3. Dźawaharlal Nehru
  4. Dźiddu Krysznamurti
  5. Bhagawan Sathja Saj Baba
  6. Śri Swami Wiśwananda
  7. Mahariszi Mahesz Jogi
  8. Babadźi (tytuł)
  9. Aćarja
  1. Atal Bihari Vajpayee
  2. Deve Gowda
  3. Jawaharlal Nehru
  4. Jiddu Krishnamurti
  5. Bhagavan Sathya Sai Baba
  6. Shri Swami Vishwananda
  7. Maharishi Mahesh Yogi
  8. Babaji (tytuł)
  9. Acharya

Sonda opinii

edytuj

Cele dyskusji

edytuj
  1. Jaką transkrypcją zapisywać nazwiska współczesnych Indusów ?
  2. Jaką granicę czasową przyjąć dla zdefiniowania współczesnych Indusów ?
  3. Jakie kryteria orzekają o wiarygodności źródeł form zapisu nazwisk Indusów ?

Przedmiot dyskusji

edytuj
  • Proszę o wpisanie poniżej opinii + 4 tyldy wobec zawartości propozycji zalecenia Wikipedia:Nazwiska indyjskie.
  • Proszę również o komentarze : Czy granica czasowa definiująca termin współczesny Indus na potrzeby takiego zalecenia, może być ujęta jako "urodzeni od dnia 1 stycznia 1900 roku" ? (Historyczni Indusi byliby urodzeni do końca XIX wieku.)
    • UWAGA 1: Proangielski zapis imion i nazwisk jako zalecenie może jest wstępnie łatwy do akceptacji, ale zwracam uwagę iż niesie w konsekwencji (!!!) domniemaną konieczność zapisu tytułów, przedrostków i przyrostków honoryfikatywnych, tytułów i stanowisk religijnych, etc. również w zapisie angielskim.
    • UWAGA 2: Zgodnie z zapisem na oficjalnych stronach współcześnie żyjących , pojawią się odmienne wersje tych samych słów :
  1. Acharya Shree Koshalendraprasadji Maharaj i Shri Swami Viśwananda
  2. Bhagavan Nityananda z Ganeshpuri i Bhagawan Śri Ramana Maharshi i Awadhut Mahaprabhu Aghoreshwar Bhagwan Ramji [8], Bhagwan Shree Rajneesh.
  3. Maharishi Mahesh Yogi i Bhagawan Śri Ramana Maharsi
  4. etc.
    • UWAGA 3: Zwrot w kierunku zapisu angielskiego zaowocuje też dysonansami wobec postaci odnotowanych "tu i ówdzie" w polskiej transkrypcji. Np. Ramana Maharishi, Paramahansa Yogananda - postacie z kilku polskich wydań ich książek użyte tam w formiach: Ramana Mahariszi, Paramahansa Jogananda
    • UWAGA 4: Zapis w transkrypcji angielskiej spowoduje też niezgodności pomiędzy takowym zapisem w plwiki a polskojęzycznymi stronami oficjalnych przedstawicielstw indyjskich podmiotów które zdecydowały się pisać dla Polaków po polsku i nazwiska swoich VIP-ów i guru preferują w polskiej transkrypcji. Np. Babadżi Maharadż na stronie http://www.krijajoga.pl/ - zakładka mistrzowie ( =Stowarzyszeni krija jogi ).

Głosy

edytuj

  Za zapisem w polskiej transkrypcji dla historycznych oraz współczesnych nazwisk Indusów

edytuj


  Za zapisem proangielskim dla wszystkich współczesnych nazwisk , a polskim transkrybowanym (=PT) dla wszystkich historycznych nazwisk

edytuj
  1. --Indu ( विकिपीडिया ) 11:29, 13 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
  2. --Wicki (dyskusja) 22:02, 17 maj 2009 (CEST) (z tolerancją dla zapisu w PT nazwisk współczesnych, o ile wystepuje w źródłach)Odpowiedz


  Przeciw ujednoliceniu zapisu dla nazwisk współczesnych ,   Za wyszczególnieniem podzbiorów osób dla danej transkrypcji

edytuj
  1. Micpol (dyskusja) 23:39, 14 maj 2009 (CEST)Odpowiedz

Dyskusja 1

edytuj
  • Preferuję zapis zgodny z transkrypcją polską (=PT), jednak :-( realia działania wyszukiwarek i liczby edytorów zaangażowanych w wikiprojekty okołoindyjskie, przeważyły za zmianą dotychczasowego poglądu i poparciem dla anglojęzycznych wersji w polskojęzycznej encyklopedii dla potrzeb Kowalskiego. --Indu ( विकिपीडिया ) 11:29, 13 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
  • Inaczej. Proponuję używać transkrypcji angielskiej dla współczesnych Indusów, z pokaźnym wyjatkiem Indusów "duchowych", takich jak Śri Ramana Maharyszi czy inny Śri Swami Wiśwananda. Polityków, naukowców, pisarzy zapisujmy wg transkypcji angielskiej własnie. Umowną granicą mógłby być faktycznie przełom wieku XIX i XX. Micpol (dyskusja) 23:36, 14 maj 2009 (CEST).Odpowiedz
I jeszcze: Forma zapisu powinna być zgodna z wersją jaką zastosowali sami zainteresowani na swoich oficjalnych anglojęzycznych stonach www (lub jaką użyto na stronach ich żyjących oficjalnych przedstawicieli albo kontynuatorów) - no jakoś nie dziwię się, że nie piszą o sobie w polskiej transkrypcji. Co nie oznacza, że my tego robić nie możemy. Micpol (dyskusja) 23:39, 14 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
  • Prononuję zapis angielski dla nazwisk osób urodzonych w XIX w. i później. Argumenty:
  1. Łatwość wyszukania w Googlu
  2. Większość źródeł, z których korzystają wikipedyści, jest w języku angielskim
  3. Angielski jest językiem urzędowym w Indiach i używanym często przez samych zainteresowanych, którzy zdecydowali jak chcą się pisać w alfabecie łacińskim, czy Chatterji, czy Chatterjee itd.
  4. Większość wikipedystów nie zna alfabetów/języków indyjskich, więc nasza tzw. "transkrypcja PT" jest w istocie transkrypcją z angielskiego, często błędną, gdyż np. "sh" czasami odpowiada polskiemu "ś", czasami "sz" itd.
  5. 1850 (lub nieco wcześniej) Od tego czasu Hindusi masowo posługują się angielskim. W drugiej połowie XIX mamy odrodzenie bengalskie i dziesiątki znanych na cały świat nazwisk znanych w wersji angielskiej. Nie wypada komuś zmieniać nazwiska. Gdybyśmy za cezurę uznali rok 1900, Rabindranath Tagore, znany każdemu średnio rozgarniętemu licealiście, musiałby stać się "Thakurem".
  6. Zasady transkrypcji z dewanagari nie do końca są jednoznaczne: czy ma być "Bhagawan" (z sanskrytu) czy "Bhagwan" (z hindi), czy dyftong "ai" transkrybować jako "aj", tak samo jak "a + j" i "a + i"? Zawsze mam wątpliwości.


Co do ujednolicenia:

  1. Wystarczy spojrzeć na powyżej podane przykłady nazwisk występujących w źródłach: istnieją dwie równoległe PT: Babadżi i Babadźi itd. Takie formy istnieją w polskich źródłach, na stronach internetowych różnych związków religijnych itd.
  2. Niektórzy wikipedyści korzystają jedynie ze źródeł polskich (podających np. Mahariszi i Babadżi) i mają do tego pełne prawo. Tak więc spolszczone formy powinny być dopuszczalne w tekście artykułu, ale w samym haśle powinno byc raczaj "Maharshi" itd. po sprawdzeniu źródeł angielskich (robota dla korektorów, nie każdy musi znać angielski)
  3. Ujednolicenie jest o tyle dobre, że SPRAWIA WRAżENIE profesjonalizmu, ale na chwilę obecną jest bardzo trudne do osiągnięcia, biorąc pod uwage różnorodność zapisu w źródłach.
  4. Proponuję w hasłach w miarę możliwości unikać tytułów, a więc "Rajneesh" zamiast Bhagwan Shri Rajneesh. Tytuły często są sprawą dość dowolną. Oczywiście wikipedysta zwykle nie wie dokładnie co jest tytułem, a co rdzeniem imienia/nazwiska
  5. Tytuły (jeżeli już są) należałoby w miarę ujednolicić np. Śri zamiast Shree, Sri lub Shri (Śri stosuje się często również w tekstach angielskojęzycznych, Bhagwan (najczęstsze w każdym jezyku, zamiast form obocznych) Wicki (dyskusja) 19:22, 15 maj 2009 (CEST)Odpowiedz


  • Dodam jeszcze, że hindi lub sanskryt maja swój jednak dość charakterystyczny alfabet, który jest transkrybowany na angielski w warunkach języka angielskiego, ale w warunkach języka polskiego nie ma powodu, by go zapisywać po angielsku, bo to tylko utrudnia lekturę (przynajmniej póki angielski nie jest jeszcze w Polsce podstawowym językiem). Lew Tołstoj to po angielsku także Leo Tolstoy, ale nie ma powodów, byśmy my go tak pisali. Stąd moja wcześniejsza uwaga dotycząca spolszczania zapisu nazwisk wcześniejszych i współcześnie także, jak to nazwałam, "duchowych". W Małym słowniku klasycznej myśli indyjskiej ISBN 83-900523-2-6 opracowanym przez osoby, którym sanskryt nie jest obcy, nie mamy jakiegoś rishiego, tylko rysziego, który w standardowej transkrypcji sanskryckiej dla odmiany to nie rishi, a ṛṣi, któremu polski ryszi jest bliższy (por. en:Rishi).
A teraz odnosząc się do argumentów Wickiego:

Ad. 1. Łatwość wyszukania w Googlu — jeszcze łatwiej będzie, jak w ogóle przejdziemy na angielski. Natomiast póki nie przejdziemy, wystarczy, jak do artykułu ze spolszczonym tytułem będzie przekierowywał tytuł angielski, a z wyszukiwaniem nie bedzie problemu.
Ad. 2. Większość źródeł, z których korzystają wikipedyści, jest w języku angielskim — jw. Odpadnie w ogóle trud tłumaczenia.
Ad. 3. Angielski jest językiem urzędowym w Indiach i używanym często przez samych zainteresowanych, którzy zdecydowali jak chcą się pisać w alfabecie łacińskim, czy Chatterji, czy Chatterjee itd. - tak, oni zdecydowali, jak się pisać po angielsku. Nie zdecydowali, jak się pisać po polsku (i właściwie wcale im się nie dziwię, my też nie zdecydowaliśmy, jak transkrybować polskie wyrazy na dewanagari.
Ad. 4. Większość wikipedystów nie zna alfabetów/języków indyjskich, więc nasza tzw. "transkrypcja PT" jest w istocie transkrypcją z angielskiego, często błędną, gdyż np. "sh" czasami odpowiada polskiemu "ś", czasami "sz" itd. — zdaje się, ze przy transkrypcji mamy dwie szkoły - warszawską (indologów) i krakowską (indianistów). Nie przejmujmy się jednak, ze ogół wikipedystów nie zna zasad - wystarczy, że znać je będzie ktoś, kto poprawi pisownię.
Ad. 5. Co do cezury, można się spierać, nie będzie ona też ostra (1900 jako rok śmierci czy urodzenia?)
Ad. 6. Oczywiście, że aj - transkrypcja powinna być zgodna z zasadami pisowni polskiej. Bhagawan - sanskryt jest właściwszy przy tego typu nazewnictwie. Pytania, czy sanskryt, czy hindi, akurat zastosowanie angielskiej transkrypcji nie rozwiąże. Micpol (dyskusja) 21:24, 15 maj 2009 (CEST)Odpowiedz

Natknęłam się właśnie na Nagardżunę w wikipedii w pisowni, której żaden indolog by nie użył. Aż mi się nie chce wierzyć własnym oczom :( Micpol (dyskusja) 21:58, 15 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
    • Odpowiedź dla Micpol:

Optuję raczej za pisownią "angielską" (co w niej zresztą angielskiego?) ze względów praktycznych, bez fanatyzmu Ad. 1. Googla można ustawić na j. polski
Ad. 2. Na tym właśnie polegają wikipedyści, że często udostępniają w języku polskim to, co istnieje (głównie) w językach obcych. Tak się składa, że polski nie jest językiem światowym i zasób informacji dostępnych w tym języku jest bardzo ograniczony. Nie znaczy to, że należy "tłumaczyć" równiez nazwiska.
Ad. 3. Zasada języka polskiego: imion i nazwisk pisanych alfabetem łacińskim się nie "spalszcza" (w XIX ta zasada nie była przestrzegana, stąd perełki typu "Szopen" cz "Szekspir").
Ad. 4 Dwie szkoły to stara i nowa, o ile wiem w Krakowie "zmiękczają" juz od lat 80-tych. (Patrz Kłodkowski wyżej - chyba jest Krakusem). Co do poprawy pisowni, to jak najbardziej zgoda (ale może nie nazwisk :-)) Ad 5. Cezura - była mowo o 1900 jako roku urodzenia, moim zdaniem troszeczkę za późno. Może za Kieniewiczem powstanie sipajów? Albo momencik wczesniej?
Ad 6. A to zaskoczyłaś mnie: jak można transkrybować jako "aj" jednoczesnie dyftong hindi "ai" (wymawiany mniej więcej jak polskie "e") i "a+i" w "bhai". To wcale nie jest oczywista oczywistość.
Nagardżuna mnie akurat zupełnie nie szokuje, ani Kszemaradża, ani Patańdżali (tak w większości źródeł, pisanych przez indologów/indianistów) Pozdrawiam Wicki (dyskusja) 19:04, 17 maj 2009 (CEST)Odpowiedz

    • Odpowiedź dla Wickiego: jak to co w niej angielskiego? "j" to po angielsku [dż], po francusku [ż], po hiszpańsku [h], po polsku [j]. "Nagarjuna" Twoim zdaniem ma się czytać jako [Nagarjuna], [Nagarżuna], [Nagarhuna] czy [Nagardżuna]? Odpowiedź na to pytanie pozwoli ustalić, co w tej transkrypcji jest angielskiego. Ad. 2 - nie bardzo rozumiem, w czym ustawienie googla na polski rzutuje na wyniki wyszukiwań? na zawartość internetu? Ad. 3. - w XIX zasada była po prostu inna, a nie - nie była "przestrzegana". Mnie osobiście Szekspir nie przeszkadza, Wolter także nie. W Wikipedii także Szekspir ma swoje miejsce - William Szekspir - choć nie pomaga to w przeszukiwaniu polskiej Wikipedii Anglikom. Ad. 6 - nieporozumienie; na końcu słowa ai, odzwierciedlające wymowę, ma dokładnie takie samo miejsce, jak w polskiej ortografii Gai, Mai czy rei. W środku słowa natomiast - raczej nie (zatem jest adwajta, a nie adwaita). Nagardżuna jak najbardziej mnie szokuje w wersji Nagarjuna, podobnie jak w polskich tekstach Ardjuna miast Ardżuny - a tak go mamy w Wikipedii, co byś zobaczył, wszedłszy w link. Micpol (dyskusja) 21:23, 20 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
    • Odpowiedź dla Micpol :-): Ad.1 - zwłaszcza z tym "j" też mam problem, bo często nie wiem jakiej konwencji autor użył; Ad. 2 - W Googlu można sobie przełączyć na wyszukiwanie tylko stron w j. polskim (albo innym) - wygodna funkcja; Ad. 3 - rzeczywiście kwestia umowy, mnie Nagardżuna nie przeszkadza, Nagardźuna już tak, ale tylko dlatego, że się do Nagardżuny przyzwyczaiłem; Ad.6 przyjmuję do wiadomości (częściej czytam np. po angielsku niż po polsku, więc bardziej swojsko wygląda mi "advaita" niż "adwajta", ale to już moja ułomność - Indu kiedyś nawet podejrzewał, ze polski nie jest moim rodzonym językiem :) ale mimo wszystko jakoś się dogaduję). Pozdrawiam serdecznie Wicki (dyskusja) 22:16, 20 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
  • A ja sobie marzyłem :-) że jak odstąpię od PT, której jestem wyznawcą i którą uważam za najpoprawniejszą (choć już nie najwłaściwszą) dla polskojęzycznej encyklopedii, to wreszcie zapanuje konsensus w 3 roku dyskusji, chociażby w zakresie indyjskich nazwisk. Otóż nie zapanuje tak łatwo. W celu pełniejszego wzajemnego zrozumienia zbieram głosy :
    • W:Micpol zgadza się na zapis proangielski ale proponuje, aby z takiej grupy współczesnych Indusów wydzielić podzbiór filozofowie+guru+święci+reformatorzy religijni i zapisywać ich tak jak postacie historyczne (czyli w PT), jeśli równocześnie nie są aktorami, politykami, naukowcami, sportowcami, zamachowcami etc. znanymi światu z mediów .
    • W:Wicki też jest jakby przeciw zunifikowaniu zapisu , jednak brak mi pewności czy dla grupy współczesnych Indusów czy historycznych i współczesnych ? Może zechciałbyś powtórnie przemysleć głos i doprecyzować wpisy ? Odnosnie akceptacji tytułów lub ich pomijaniu : jestem za oszczędnymi tytułami bez Shri , 1008, etc. jednak część z nich jest konieczna. Zobaczcie zalecenie Wikipedia:Kawiarenka pod Wesołym Encyklopedystą/Pseudonimy i moją dyskusję z W:Gytha zanim rozpocząłem pierwszą dyskusję z 2007.
    • W:Indu - jest natomiast za ustaleniem granicy czasowej , po krórej urodzeni będą zapisywani tak jak stanowia ich oficjalne strony internetowe. Dla łatwości tworzenia haseł i równocześnie dla łatwości wyszukiwania godzę się na i+ee/r+ri/oo+u/c+ch... ( to jest cena zaniechania preferencji PT ). W:Wicki ma rację, próg czasowy trzeba przesunąć . Pamiętam , że Kieniewicz ustatalił nim Powstanie sipajów. Nie pamiętam jak jest w Historia anglojęzycznej literatury indyjskiej. Arvind Krishna Mehrotra(red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2007, seria: Literatury orientalne. ISBN 978-83-89899-72-9. - tam jest rzeczony Thakur. Zapraszam do dalszej dyskusji. --Indu ( विकिपीडिया ) 17:29, 17 maj 2009 (CEST)Odpowiedz
  • W:Wicki jest zasadniczo za pisownią najczęstszą (bez tworzenia nowych nazwisk) - aktualnie raczej "angielską" i dopuszczeniem równolegle form alternatywnych, jeżeli takowe występują w źródłach. Przykłady:
  1. dopuszczalne: Ramana Maharshi, Ramana Maharishi, Ramana Mahariszi;
  2. niedopuszczalne: Ramana Maharyszi (błąd w transkrypcji), Shree Bhagwan 10000008 (i setka innych tytułów) Romek Macharski;
  3. dopuszczale: Shah Rukh Khan;
  4. niedopuszczalne : Śah Ruch Chan, Szach Ruk Kan, Szarukh Chan itd. itp. (obowiązuje transkrypcja z perskiego czy hindi?).

Cesura - niech będzie wg Kieniewicza (lub coś podobnego - orientacyjnie) Dla wcześniejszych - PT Wicki (dyskusja) 19:04, 17 maj 2009 (CEST)Odpowiedz

  • Wynikiem mojego zabłębienia się w posiadane pozycje wczorajszą nocą, nasze stanowiska najprawdopodobniej ulegną zbliżeniu a założenia zalecenia kilku modyfikacjom.
  1. Granicę ustawmy roboczo na przełomie 1799/1800 aby objąć odrodzenie bengalskie. Spowoduje to jednak , że np. Śri Ramakryszna Paramahansa powędruje do Ramakrishna Paramahansa.
  2. Idąc za praktyką zapisu dla postaci z początków XX w : radża X, Maharadża Sawai Jai Singh II oraz przykładami (z 2007, autorzy z UJ) : Radźa Rammohan Ray, .. maharyszi Debendranath, Śri Aurobindo można zaproponować w treści zalecenia aby tytuły+funkcje pozostały w zapisie PT , tak jak to praktykowaliśmy w wikiprojekcie:Hinduizm do tej pory. Powstanie nienowy problem rozgraniczania imion własnych od dodatków np. Jego Wysokość Maharadża Jam Shri Sir Digvijaysinhji Ranjitsinhji Sahib Bahadur, H.H. Aćarja Mahamandeleśwar Jug Purusz Śri Swami Parmanand Dźi Giri Maharadź .
  3. Wyłania się też możliwość zaproponowania w zaleceniu , jako wyniku z dyskusji W:Micpol i W:Wicki, by znane Polakom z krajowej literatury filozoficznej lub religioznawczej (= poświadczone w źródłach ) postacie Indusów zapisywać zgodnie z widniejącą tam konwencją czyli w PT. Obie ostatnie propozycje komplikują jednak prostotę zalecenia w brzmieniu zgodnie z oficjalnymi stronami www opisywanych Indusów.
  4. Wyłoniłby się też temat złożeń z słowami występującymi w słowniku ortograficznym, np.

--Indu ( विकिपीडिया ) 15:37, 18 maj 2009 (CEST)Odpowiedz

Tytuły

edytuj
  • Posługujemy się najbardziej znanym określeniem danej osoby, często będzie to pseudonim artystyczny czy literacki – tytuł strony brzmi „Bolesław Prus”, nie „Aleksander Głowacki” (chociaż może być przekierowanie z „Aleksandra Głowackiego” do „Bolesława Prusa” – poparcie dla tej zasady zostało wyrażone w tej ankiecie).
  • Alternatywne pisownie, imiona, przydomki, pseudonimy i tytuły podajemy tylko w treści hasła, nigdy w tytule hasła.
  • Dla osób nowożytnych stosuje się imię i nazwisko (ewentualnie pseudonim) bez określenia „święty”.
  • Dla osób żyjących w starożytności i średniowieczu stosuje się imię i przydomek, pod jakimi są znane, bez określenia „święty”. Można zastosować tytuł Święty X, jeśli osoba jest powszechnie identyfikowana w ten sposób, a w literaturze nie jest spotykane inne polskojęzyczne określenie tej postaci.
  1. Jam Sahib = Jam Saheb Digvijay Sinhji = Jam Shri Sir Digvijaysinhji Ranjitsinhji Sahib Bahadur ( trl. Dźam Śri Sir Digwidźajsinhdźi Randźitsinhdźi Sahib Bahadur, Maharadża Jam Sahib z Nawanagar )
  2. Paramanand = H.H. Aćarja Maha-mandeleśwar Jug Purusz Śri Swami Param-anand Dźi Giri Maha-radź ).

Przykłady z publikacji

edytuj

Dewaraha Baba Aghoreśwar Baba Bhagwan Ram Śri Akkalkot Maharadż Upasani Maharadż Matka Meera Anandmurti Guruma

  • Jam Saheb Digvijay Sinhji Jam Shri Sir Digvijaysinhji Ranjitsinhji Sahib Bahadur ( trl. Dźam Śri Sir Digwidźajsinhdźi Randźitsinhdźi Sahib Bahadur, Maharadża Jam Sahib z Nawanagar )

http://bhaktimarga.pl/sri-swami-vishwananda-w-polsce-w-listopadzie-2009/ Sri Swami Vishwananda w Polsce w listopadzie 2009

  • Ram Mohan Roy ur. 1772
    • Ram Mohana Roy 263 Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.
    • Radźa Rammohan Ray 49 Historia anglojęzycznej literatury indyjskiej. Arvind Krishna Mehrotra(red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2007, seria: Literatury orientalne. ISBN 978-83-89899-72-9.


  • Bhaktiwedanta Swami Prabhupada
    • Śri Bhaktivedanta Swami Prabhupada132Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.



  • Śri Chinmoy
    • Shri Chinmoy, Thomas Schweer: Hinduizm. Powstanie-dzieje-nauka. P.Pachciarek (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: VERBINUM-Wydawnictwo Księży Werbistów, 2003, seria: Seria religioznawcza ABC. ISBN 83-7192-184-5.


  • Anandamaji Ma 1896
    • Anne Bancroft, Prządki mądrości. Mistyczki XX wieku, Warszawa, Jacek Santorski & Co., 2003, ISBN 83-88875-42-6
    • Anandamayi Ma Kim Knott: Hinduizm. T.Jurewicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, seria: Bardzo Krótkie Wprowadzenie. ISBN 83-7255-083-2.
    • Anandamayi 287 Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.


Dadi Prakashmani


  • Mahariszi Mahesz Jogi Maharishi Mahesh Yogi
    • Mahariszi Maheś Yogi 286 Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.
    • Maharishi Mahesh Yogi Nauka o bycie a sztuka życia, transcendentalna medytacja , Wydawnictwo Medium , ISBN: 8387025216 ,
  • Osho (Bhagwan Shree Rajneesh)
    • Osho, Dojrzałość. Odpowiedzialność bycia sobą (Agencja Wydawnicza Nowy Horyzont, 2006; nowe wydanie Garmond, 2009)
    • Osho, Empatia. Najpiękniejszy rozkwit miłości (nowe wydanie Wydawnictwo Nowy Horyzont)
    • Osho, Inteligencja. Twórcza odpowiedź na nasze czasy (nowe wydanie Wydawnictwo Nowy Horyzont)
    • Osho, Intuicja. Wiedza wykraczająca ponad logikę (Agencja Wydawnicza Nowy Horyzont 2007; nowe wydanie Garmond, 2009)




  • Śri Anirwan
    • Śri Anirwan, Anirwan Śri Anirwan, Lizelle Reymond: Żyć w sobie.Nauki baula. Magda Złotowska (tł.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok, 1994. ISBN 83-85041-56-7.
    • Swami Anirwan Antologia indyjska. Swami Anirwan(Wstęp). Wyd. 1. T. VI.BENGAL: Poeci i Pieśniarze Bengalu. Cz. Część pierwsza. Madras: Umadewi.Biblioteka polsko-indyjska, 1964.
    • Swami Anirwan, Anirwan Antologia indyjska. Wyd. 1. T. I. Madras: Umadewi.Biblioteka polsko-indyjska, 1964.


  • Paramahansa Hariharananda
    • Swami Śri Jukteśwar Śri Lahiri Mahasaja/Mahasai12-15 Paramahamsa Jogananda Paramahamsa Hariharananda: Krija joga. Wyd. 1. Świętochłowice: Stowarzyszenie Krija Jogi, 2000. ISBN 83-914863-1-1.



  • Lahiri Baba (Szjamaczaran Lahiri Mahasaja) Copyright © 2000-2009 Stowarzyszenie Krija Jogi
  • Ramana Maharishi
    • Nauka Szri Ramana Mahariszi. wybór, oprac. i tł. z hindi Wanda Dynowska-Umadevi. Warszawa: Wydawnictwo "Pegaz", 1993. ISBN 83-85639-02-0.
    • Ramana Mahariszi , s. 286 , Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.
    • Bhagavan Śri Ramana, Maharishi , 63 ,Stanisław Tokarski: Jogini i wspólnoty. Nowczesna recepcja hinduizmu.. PAN Zakład Krajów Pozaeuropejskich. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1987. ISBN 83-04-02546-9.
    • Ramana Mahariszi ,Nauki duchowe  ; z przedm. C. G. Junga ; przeł. Sebastian Musielak,Poznań : Dom Wydawniczy Rebis, 2006.,ISBN: 83-7301-703-8


  • Śri Ramakryszna Paramahansa 1886
    • Małgorzata Ruchel: Ramakriszna. Filozof - mistyk - święty. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy "Nomos", 2003. ISBN 83-88508-40-7.
    • Ramakryszna Kim Knott: Hinduizm. T.Jurewicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, seria: Bardzo Krótkie Wprowadzenie. ISBN 83-7255-083-2.
    • Ramakrishna Paramahansa 565Jan Kieniewicz: Historia Indii. Wyd. 3. Wrocław: Ossolineum, 2003. ISBN 83-04-04642-3.
    • RamakrysznaThomas Schweer: Hinduizm. Powstanie-dzieje-nauka. P.Pachciarek (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: VERBINUM-Wydawnictwo Księży Werbistów, 2003, seria: Seria religioznawcza ABC. ISBN 83-7192-184-5.
    • Ramakrishna Stanisław Tokarski: Jogini i wspólnoty. Nowczesna recepcja hinduizmu.. PAN Zakład Krajów Pozaeuropejskich. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1987. ISBN 83-04-02546-9.


  • Swami Wiwekananda (ur. 1863)
    • Wiwekananda Kim Knott: Hinduizm. T.Jurewicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, seria: Bardzo Krótkie Wprowadzenie. ISBN 83-7255-083-2.
    • Swami wiwekananda Praktyki religijne w Indiach. Donald S.Lopez Jr(red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2001. ISBN 83-88238-68-X.
    • Swami Vivekananda 565 Jan Kieniewicz: Historia Indii. Wyd. 3. Wrocław: Ossolineum, 2003. ISBN 83-04-04642-3.
    • Vivekanada Thomas Schweer: Hinduizm. Powstanie-dzieje-nauka. P.Pachciarek (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: VERBINUM-Wydawnictwo Księży Werbistów, 2003, seria: Seria religioznawcza ABC. ISBN 83-7192-184-5.

Zakres językowy

edytuj
  • Wydaje mi się to dość przejrzyste, chociaż dla laika zapewne nadal nieco skomplikowane (Ale to już wynika ze specyfiki tematu).

Wątpliwości jakie mam:

  1. Czy rzeczywiście Bhutan powinien być objęty zaleceniami indyjskimi? Inna kultura, inne języki.
  2. Nie mamy zaleceń PT dla języków innych niż hindi. A więc co robimy z historycznymi Hindusami z Bengalu, Tamil Nadu itp.? Wicki (dyskusja) 12:03, 28 mar 2010 (CEST)Odpowiedz


Jest dużo lepiej :

  1. Wiem , że obecnie z Bhutanu hindusi masowo w trwodze uciekają (...do USA jednak) i jest ich tam coraz mniej. Przypadek innej religii ⇒ podobnie buddyzm jest dominujący na Sri Lance . Po usunięciu Bhutanu i Nepal możnaby usuwać . To zalecenie jedynie narzuca metody a nie wskazuje naj wersji jakiejkolwiek polskiej transkrypcji. Dawna dyskusja-tasiemiec w/s transkrypcji nie przyniosła rozstrzygnięcia, więc proponuję zalecenie w wąskim podzakresie tematyki okołoindyjskiej, który budził najmniej polemik.
  2. Są polskie transkrypcje dla innych języków. Tych wskazanych wyżej naucza się na UW na kierunkach stacjonarnych. Plwiki natomiast nie ma haseł o ich PT, tu się zgodzę. Ale jak odpowiedziałem wyżej, zalecenie nie wchodzi w tematy : Która wersja transkrypcji ?, Czy dostępne są powszechnie normy polskiej transkrypcji danego języka ? Nawet nie ma linka do transkrypcji hindi ! Odnosnie PT bengalskiego zasady są zamieszczane w publikacjach Wyd.Akad. DIALOG. Jakieś 2-3 lata temu wydali nawet grubaśną gramatykę bengali. Link zamieściłem w Wikipedia:Nazewnictwo geograficzne. A więc co robimy z historycznymi Hindusami z Bengalu, Tamil Nadu itp.? ⇒ to samo co z Indusami z Benares : zapisujemy w PT lub warunkowo z braku umiejętności lub literatury - po angielsku. Dziękuję za uwagi --Indu ( विकिपीडिया ) 13:23, 28 mar 2010 (CEST)Odpowiedz


  1. Bhutan to inny krąg kulturowy (nie chodzi o religię, tylko o języki i pismo), natomiast z Nepalem nie mam najmniejszych problemów - dla nepali spokojnie mozna użyć PT sanskrycko-hindi. Co do syngaleskiego, to zupełnie nie mam pojęcia - nie znam ani alfabetu ani języka.
  2. Akurat mam tę grubaśną gramatykę bengalską wydaną przez DIALOG. Jest świetna, ale zero w niej polskiej transkrypcji: tylko międzynarodowa transliteracja sanskrycka i IPA. A bengalski wymawia się zupełnie inaczej niż się pisze. To samo z tamilskim (myślę że te same zasady mogłyby obowiązywać również dla innych języków drawidyjskich, tylko trzeba je mieć). Monografia pendżabskiego wydana przez Dialog też nie ma PT! Rozumiem, że jest ogólne zalecenie żeby stosować PT, ale PT oprócz sanskrytu / hindi nie istnieje. Wicki (dyskusja) 14:41, 28 mar 2010 (CEST)Odpowiedz

WNIOSKI:

  1. Żeby uniknąć komplikacji proponuję stosować PT sanskrycko/hindi dla wszystkich języków indoaryjskich, ale trzymając się zapisu a nie wymowy. Tak więc ang. Krishnaswamy > PT Krysznaswami, a nie wg. wymowy w marathi "Krusznasłami"; Sarasvati > PT Saraswati, a nie np.bengalskie Szoroszszoti. Wymowa może się różnić w zależności od dialektu, a tych mamy w Indiach 1600.
  2. Dla tamilskiego i innych drawidyjskich w zasadzie transliteracja PT z danego alfabetu, a nie rzeczywista wymowa, bo tu trzeba by specjalisty, i ta sama uwaga dotycząca dialektów. Wicki (dyskusja) 15:12, 28 mar 2010 (CEST)Odpowiedz


  1. Możemy Bhutan wyłączyć , tylko czy przewidujesz, że dla niego będą właściwsze inne ustalenia niż zaproponowane ? Albo możemy raczej dodać Birmę :-) Może proponowałbyś wyłączyć cały obszar języków tybeto-birmańskich ? Nie widzę przeszkód, aby dodać sekcję o zakresie i wskazać konkretnie :Języki drawidyjskie + Języki indoaryjskie . Tylko znów wątpliwość : przewidujesz dla Bhutanu i Bhirmy inne kryteria ? Języki i kultura jak we wschodnich Indiach a wzajemne związki bliskie poprzez historię z Brytyjczykami.
  2. PT bengali jest opisane np. w Barbara Grabowska, Bożena Śliwczyńska, Elżbieta Walter: Z dziejów teatru i dramatu bengalskiego. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1999, seria: Teatr Orientu. ISBN 83-88238-19-1. (rok 1999, 2-3 strony o transkrypcji - jeśli dobrze pamiętam)
  3. trzymając się zapisu a nie wymowy - zasadniczo tak, choć czasem bez znajomości wymowy trudno orzec o poprawnej formie tkb. Stąd proponuję nie zamieszczać takiej uwagi w treści zalecenia.
  4. Przewiduję ,że forma będzie pochodną języka źródła. Oznacza to , że pojawić się mogą jednak różne formy imion np. inna dla postaci bengalskiej a inna dla nepalskiej ( podobnie jak przewiduję pojawienie się form Thakur ) --Indu ( विकिपीडिया ) 07:28, 29 mar 2010 (CEST)Odpowiedz


  1. Jestem jak najbardziej za wyłączeniem Bhutanu, który przecież należy do Wikiprojektu Tybet, języki tamtejsze są zapisywane najczęściej alfabetem tybetańskim, a zasady transkrypcji zostały już ustalone (Wylie plus PT, ale odmienna od PT indyjskiej). Tak, jestem za wyłączeniem wszystkich języków chińsko-tybetańskich. Można za to włączyć nawet dzisiejszy Wietnam, Birmę, Tajlandię czy Indonezję o ile historyczne nazwiska są sanskryckie/palijskie. Historycznie oczywiście Birma była częścią Indii brytyjskich, jeżeli nazwiska są "indyjskopodobne" to oczywiście tak. Birmańskiego nie znam, więc trudno mi się wypowiedzieć co do transkrypcji.
  2. Jeżeli jest Ci dostępna książka Grabowskiej, to warto na tej podstawie popełnić arta Polska transkrypcja języka bengalskiego, izzit? Ja niestety nie mam takiej możliwości.
  3. Wątpliwość: skąd weźmiemy znajomość poprawnej wymowy np. orija, telugu lub asamskiego? Już w samym np. tamilskim jest tyle wariantów wymowy: język literacki, potoczny, bramiński, madraski, lokalne dialekty.
  4. Oboczności mnie nie rażą np. nepalskie Bisznu zamiast Wisznu, byle tylko uniknąć niekończących się dyskusji na temat jedynej prawidłowej formy zapisu dla każdego nazwiska indyjskiego :-) Wicki (dyskusja) 09:47, 29 mar 2010 (CEST)Odpowiedz
  1. OK . Tybeto-birmańskie wykluczamy i precyzujemy , że tylko drawidyjskie + indoaryjskie. Pozostają do określenia Języki dardyjskie w tym kaszmirski ?
  2. Art o PT bengali/bengoli zacząłem kiedyś pisać... ale ponieważ mam na własność tę pozycję i nie było dla kogo, praca utknęła.
  3. Ad.3 :"Wątpliwość" - nie rozumiem - przecież nie napisałem , że transkrybujemy z wymowy a z zapisu ?
  4. Ad4. :byle tylko uniknąć niekończących się dyskusji na temat jedynej prawidłowej formy zapisu dla każdego nazwiska indyjskiego - zakładam, że mogą pojawić się odmienne formy, np. urodzeni w 1700 Delijczyk Wisznu i Bengalczyk Bisznu .

--Indu ( विकिपीडिया ) 11:04, 29 mar 2010 (CEST) Usunałem spis państw (w tym Bhutan) - za cenzurę pracuje przynależnośc do rodziny językowej i bycie Indusem. --Indu ( विकिपीडिया ) 13:21, 29 mar 2010 (CEST)Odpowiedz

  1. Może nie tylko drawidyjskie + indoaryjskie, bo może się zdarzyć jakiś plemieniec Munda. Dardyjskie są indoaryjskie. Gorzej będzie z historycznymi Hindusami-muzułmanami - Co zrobimy z Khwaja (Chodża, Khodźa itp), albo Chishti (Ćiśti ?) Shah Jahan > Śah Dźahan, czy Szach Dżahan (bo niby Hindus, ale w paszporcie miał perskie nazwisko ...)
  2. Napiszesz tego arta? Pliz
  3. Z wymową jest ciężko, bo trzeba wiedzieć np. że Ćennaj wymawia się Senne itp.
  4. A więc zgadzamy się na oboczne warianty :) Wicki (dyskusja) 13:55, 29 mar 2010 (CEST)Odpowiedz


  1. Też jestem za włączeniem Kaszmiru i reszty do zalecenia. Gdy wybuchnie wojna, przynajmniej będzie jasne jak pisać. Wewnątrz j. mundyjskich są natomiast Santalowie, którzy jako naksalici są realnym współczesnym problemem. Muzułamanie nie stanowią problemu : nazwiska po arabsku cenzura rodziny językowej odrzuca, natomiast w urdu są indysjkie.
  2. Oj.....napisze napewno (gdy wrócę do nauki bengoli).
  3. oboczne warianty: prawdopodobnie dopiszę sekcję "Odmienności leksykalne"
  4. Odnośnie marudzenia :-0 , że nie istnieją PT w publikacjach DIALOGu :

Informacje o zasadach transliteracji i polskiej transkrypcji (PT) języków indyjskich :

  • dewanagari (sanskryt, hindi, itd.) :

Słowo wstępne / II.Terminologia i zapis wyrazów indyjskich / 1a Transkrypcja wyrazów sanskryckich (oraz nowoindyjskich). W: Słownik mitologii hinduskiej. Ługowski A.(red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 9-10, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.

  • bengali :

Wstęp. Uwagi na temat transkrypcji. W: Barbara Grabowska, Bożena Śliwczyńska, Elżbieta Walter: Z dziejów teatru i dramatu bengalskiego. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1999, s. 9-10, seria: Teatr Orientu. ISBN 83-88238-19-1.

  • tamilski :

Słowo wstępne / II.Terminologia i zapis wyrazów indyjskich / 2. Transkrypcja wyrazów w językach drawidyjskich (tamilskim i malajalam). W: Słownik mitologii hinduskiej. Ługowski A.(red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 10-11, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.

  • malayalam :

Słowo wstępne / II.Terminologia i zapis wyrazów indyjskich / 2. Transkrypcja wyrazów w językach drawidyjskich (tamilskim i malajalam). W: Słownik mitologii hinduskiej. Ługowski A.(red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 10-11, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.

Marzec 2010

edytuj
  • Niestety dla "współczesnych" preferowana jest wersja angielska , ponieważ zaproponowanie wersji polskiej wzbudziło stanowcze sprzeciwy. Docelowo omawiam tę kwestię we wstępie dla wikispołeczności w przewidywanej stronie Wikipedia:Indyjskie imiona własne, gdzie zalecenie przeniosę . Brudnopis wygląda tak:


Proponowane ustalenia sankcjonują istniejącą w plwiki sytuacje i nie wprowadzają rewolucyjnych zmian. Cechuje je konserwatyzm. Oznacza to, że przystajemy na pisownie w zapisie angielskim imion własnych i tytułow, które niektórzy przedstawiciele środowiska indianistów/indologów już stosunkowo dawno zapisują w publikacjach specjalistyczych , popularyzatorskich i turystycznych, w wersji spolszczonej (czyli w polskiej transkrypcji). Za przykłady moga posłużyć postacie polityków :

  1. Mohandas Karamćand Gandhi [1] = Mahatma Gandhi
  2. Raiw Gandhi [2] = Rajiv Gandhi, syn Indiry Gandhi
  3. Atal Bihari Wadżpaji [3] = Atal Bihari Vajpayee
  4. Radźa Rammohan Ray [4] = Ram Mohan Roy

Zachowawczość treści prezentowanego zalecenia na swą genezę w :

  • braku konsensusu w sprawie objęcia wszystkich imion własnych Indusów spolszczeniami
  • niedostatecznej ilości kompetentnych ekspertów-lingwinistów wśród redaktorów plwiki
  • szerokim spektrum tematyki haseł okołoindyjskich, gdzie należałoby dokonać ewentualnych korekt zapisu ( przykłady z dziedzin często goszczących w mediach: bollywood, kuchnia indyjska, religie dharmiczne , inwestycje obcego kapitału w Polsce, współczesne konflikty i terroryzm międzynarodowy, wyścig gospodarczy i rosnące aspiracje mocarstwowe Indii i Chin ).

Zaletą treści prezentowanego zalecenia natomiast jest opisanie i uporządkowanie przedmiotowego zakresu. Jest ważne również dlatego, że toruje drogę kolejnym potrzebnym plwiki normatywom, w tym dotyczących nazewnictwa geograficznego czy pisowni nazw potraw, dzieł sztuki, organizacji, firm i służb indyjskich, które również nie doczekały się jeszcze konsensusu, mimo kilkuletniej dyskusji w kręgu zaangażowanych wikipedystów. Za zaletę uważam również "ułomność", że zalecenie nie nakazuje stosowania polskiej transkrypcji danego języka Indii wg. współczesnych norm ośrodka warszawskiego, krakowskiego, lubelskiego , wrocławskiego itd., ani krórejś z historycznych wersji transkrypcji . W tym temacie, szczególnie dla języków stosujących dewanagari, ogólnopolskiej normy nie zatwierdzono, choć współczesne publikacje wyraźnie dominuje wersja opracowana przez Zespół Encyklopedii PWN. Taki stan rzeczy bierze się też z braku porozumienia w plwiki (przykład widać w dyskusji wokół dźinizm / dżinizm czy w dyskusji ćakra / czakra . Również z przypadków nieakceptacji wyjątków figurujących od lat w słownikach ortograficznych ( i/lub wykazach KSNG ), przy równocześnie zachodzącum stosowaniu w treści publikacji specjalistycznych (zgodnych jednak z wyżej wskazaną współcześnie opracowaną wersją transkrypcji, gdzie występuje jedynie [dź], nigdy [dż] ) , form takich jak :

  1. Radźasthan [5] , [6]
  2. Gudźarat [7] , [8]
  3. Pendźab [9] , [10]
  4. Śri Lanka [11]
  5. Asam [12] ( hindi असम , trb.: Asam, trl.: Asam; ang. Assam )
  6. maharadźa [13]
  1. Krzysztof Mroziewicz: Ćakra, czyli kołowa historia Indii. Wyd. 1. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza BRANTA, 2005, s. 172. ISBN 83-60186-00-6.
  2. Stanisław Tokarski, Surender Bhutani: Nowoczesne Indie. Wyzwania rozwoju. Zakład Krajów Pozaeuropejskich PAN. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ASCON, 2007, s. 181. ISBN 978-83-7452-020-1.
  3. Piotr Kłodkowski: O pęknięciu wewnątrz cywilizacji. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2005, s. 450. ISBN 83-89899-20-5.
  4. Historia anglojęzycznej literatury indyjskiej. Arvind Krishna Mehrotra (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2007, s. 60, seria: Literatury orientalne. ISBN 978-83-89899-72-9.
  5. Dorota Kamińska: Portrety władców hinduskich północnych Indii XVI-XIX wieku. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008, s. 16, 21, 32. ISBN 978-83-7543-031-8.
  6. Natalia Goraj: Mitologie świata:Hindusi. konsultant merytoryczny: dr hab. Piotr Balcerowicz. Wyd. 1. Warszawa: New Media Concept sp. z o.o., 2008, s. 120, seria: Mitologie świata. ISBN 978-83-89840-06-6.
  7. Gavin Flood: Hinduizm. Wprowadzenie. Małgorzata Ruchel(tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 267, 273, 281-2x, seria: Ex Oriente. ISBN 978-83-233-2517-8.
  8. Marilia Albanese: Starożytne Indie. Natalia Ossowska (tł.). Wyd. 1. T. 1: Sztuka, religia i życie codzienne. Barcelona: Ediciones Folio S.A, 2008, s. 56, 57, seria: Wielkie cywilizacje. ISBN 978-84-413-2749-8.
  9. Praktyki religijne w Indiach. Donald S.Lopez Jr (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2001, s. 553. ISBN 83-88238-68-X.
  10. Kim Knott: Hinduizm. T.Jurewicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, s. 117, seria: Bardzo Krótkie Wprowadzenie. ISBN 83-7255-083-2.
  11. Krzysztof Dębnicki: Konflikt i przemoc w systemie politycznym niepodległych Indii. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2000, s. 8,9, seria: Dzieje Orientu. ISBN 83-88238-36-1. (pol.).
  12. Durga Das: Indie. Od Cruzona do Nehru i później. Wstęp Zakir Husain. Wyd. 1. Warszawa: India EU Council, 2009, s. 102. ISBN 978-83-9289-490-2.
  13. Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 10, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.

--Indu ( विकिपीडिया ) 06:35, 30 mar 2010 (CEST)Odpowiedz

  • Dodam od siebie, że forma Pendźab świadczy o kompletnej radosnej twórczości autora (a właściwie tłumacza) – bo albo piszemy w transkrypcji i mamy Puńdźab, albo stosujemy tradycyjne spolszczenie (egzonim) i mamy Pendżab. A tu autor ani nie stosuje poprawnej transkrypcji hindi czy pendżabi, anie nie oddaje poprawnej polskiej nazwy. Należy pamiętać, że takie ewidentne błędy też mogą się pojawiać w publikacjach specjalistycznych. Aotearoa dyskusja 13:33, 30 mar 2010 (CEST)Odpowiedz
  • Dzięki za dopowiedz. Jak to kiedyś obserwowaliśmy, od ok. 2000 r. liczba form w polskiej transkrypcji warszawskiej w publikacjach polskich bardzo wzrasta. Wskazane powyżej przykłady to publikacje autorów akademickich . Niestety to prace naukowe , dostępne w ogólnopolskiej ofercie księgarskiej. Wniosek jaki mnie się nasuwa: polscy autorzy zdecydowani są pisać w polskiej transkrypcji, nawet jak nie mają pewności poprawności prezentowanych form. Jak dowodzi i Twój powyższy głos, zapis nazwisk indyjskich to nieco prostszy temat do wypracowania ugodowego zalecenia, niż zapis indyjskiego nazewnictwa geo . Pozdrawiam --Indu ( विकिपीडिया ) 06:08, 31 mar 2010 (CEST)Odpowiedz
  • To dodam jeszcze Śri Lankę do ewidentnych błędów – syngaleską literę ශ transliteruje się na śa lecz wymawia się sa, dlatego to co w hindi wymawia się śri po syngalesku będzie sri – Śri Lanka jest transkrypcją z języka hindi (श्रीलंका) a nie z syngaleskiego. Aotearoa dyskusja 18:39, 2 kwi 2010 (CEST)Odpowiedz

Utworzenie sekcji "Bibliografia"

edytuj

Dodałem do tresci sekcję "Bibliografia" aby wskazać tam najnowsze wydanie publikacji : Zasady pisowni słownictwa religijnego. Renata Przybylska i Wiesław Przyczyna (red.). Wyd. 3 popr. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, 2010, seria: Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie . Wydział Teologiczny. Sekcja w Tarnowie : Academica 71 / Teolingwistyka 1. ISBN 978-83-733279-3-1.. --Indu ( विकिपीडिया ) 12:07, 24 lip 2011 (CEST)Odpowiedz

Końcówka nazwiska - wygłosowe "a"

edytuj
  • W tej encyklopedii obowiązuje konsensus na tytułowanie artykułów biograficznych najbardziej znanym imieniem postaci. Oznacza to modyfikację formy końcówki niektórych nazwisk do postaci współczesnej (bez wygłosowego "a"), jeśli by ktoś się upierał.

Przykłady

GorakszanathaGorakszanath
SankaranathSankarnath
DźńaneśwaraDźńaneśwar

--Indu ( विकिपीडिया ) 09:27, 6 sie 2011 (CEST)Odpowiedz

Powrót do strony projektu „Nazwiska indyjskie”.