16 Pułk Piechoty Obrony Krajowej
16 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Kraków (LIR Krakau Nr. 16) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1889 |
| Rozformowanie |
1917 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
Pułk Strzelców Nr 16 |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Historia pułku
edytujW 1889 roku w Krakowie został sformowany Galicyjski Pułk Piechoty Obrony Krajowej Nr 16.
W latach 1903–1914 komenda i trzy bataliony stacjonowały w Krakowie.
Okręg uzupełnień Obrony Krajowej Kraków na terytorium 1 Korpusu.
Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem pułku „16”.
W sierpniu 1914 roku pułk wchodził w skład 91 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do 46 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej[1].
W lipcu 1914 roku 82% żołnierzy pułku stanowili Polacy[2].
W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w 1915 roku w Galicji w okolicach Dąbrowy Tarnowskiej. Największe straty jednostka poniosła w bitwie pod Gorlicami. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 250 w Gręboszowie, 251 w Ujściu Jezuockim, 255 w Wietrzychowicach oraz 263 w Zaborowie.
11 kwietnia 1917 roku jednostka została przemianowana na Pułk Strzelców Nr 16 (niem. Schützenregiment Nr. 16).
Żołnierze pułku
edytuj- Komendanci pułku
- ppłk / płk Seweryn Ritter von Jelita Żelawski (1 V 1889 – 1891 → komendant 8 Pułku Piechoty OK)
- płk Eduard von Steinitz (1891 – 1894 → komendant 8 Brygady Piechoty)
- ppłk / płk Ludwig von Bastl (1894 – 1 XII 1897 → stan spoczynku, 22 III 1908 mianowany tytularnym generałem majorem[3])
- płk Franciszek Michniowski (1897 – 1899 → komendant 36 Pułku Piechoty OK)
- ppłk / płk Ferdinand Leminger von Chodenburg (1899 – 1902 → stan spoczynku, 17 V 1908 mianowany tytularnym generałem majorem[4])
- ppłk / płk Franz von Georgi (1902 – 1908 → komendant 57 Brygady Piechoty)
- płk Karol von Schwarz (1908 – 1 VIII 1911 → stan spoczynku, 13 VII 1913 mianowany tytularnym generałem majorem[5])
- płk Heinrich von Dürfeld (1911 – 1915 → komendant 65 Brygady Piechoty)
- ppłk Myron Tarnawskyj (1918)
- Oficerowie
- ppłk Jan Słupski
- kpt. Alois Riess de Riesenhorst
- por. Gwido Langer
- por. rez. Adam Moskała
- ppor. rez. Antoni Borzemski
- ppor. rez. Andrzej Cichowski
- ppor. rez. Marian Dienstl
- ppor. rez. Teofil Mazur
- ppor. rez. Paweł Biedka
- ppor. rez. Bronisław Laskownicki
- ppor. rez. Marcelin Ślósarczyk
- ppor. rez. Tadeusz Michał Zakrzewski
- chor. rez. Stanisław Janik
- kadet / aspirant oficerski Kazimierz Biernat
- lekarz dr Seweryn Mściwujewski (do I 1912)[6]
- asyst. medykam. Marian Kawski
- z-ca asyst. lek. Tadeusz Kolasiński
- Podoficerowie i szeregowcy
Przypisy
edytuj- ↑ Landwehr Infanterieregimenter as at August 1914. austro-hungarian-army.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
- ↑ Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.. [dostęp 2010-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 10.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 104.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 169.
- ↑ Kronika. Z c. k. obrony krajowej. „Gazeta Lwowska”, s. 4, nr 19 z 25 stycznia 1912.
Bibliografia
edytuj- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 – 1914. [dostęp 2010-03-14]. (niem.).
- Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848–1918. [dostęp 2010-03-14]. (niem.).
- Waldemar Fronczak i in: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 16. [dostęp 2015-05-02]. (pol.).