Andrzej Cichowski
Andrzej Cichowski (ur. 7 listopada 1894 w Krzesławicach, zm. 9 czerwca 1974 w Londynie) – major piechoty Wojska Polskiego, doktor praw, starosta powiatowy, minister skarbu w Rządzie RP na uchodźstwie.
| |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 czerwca 1974 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujUrodził się 7 listopada 1894 w Krzesławicach, w rodzinie Marcina i Bronisławy z Opiołów[1].
Od 16 wrzesnia 1914 do 31 października 1918 walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej[2][1]. Jego oddziałem macierzystym był 16 pułk piechoty Obrony Krajowej[3]. Na podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 grudnia 1917[4].
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej, w stopniu porucznika.
1 czerwca 1921 roku był „odkomenderowany” na Uniwersytet Jagielloński celem ukończenia studiów, a jego oddziałem macierzystym był nadal 20 pułk piechoty[5]. Po ukończeniu studiów uzyskał tytuł doktora praw. Później ukończył również dwuletnią Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 307. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy III batalionu 20 pułku piechoty w Krakowie[7][8]. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W tym samym roku został przeniesiony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie, pozostając oficerem nadetatowym 20 pułku piechoty[10].
31 lipca 1926 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[11]. W 1927 roku objął dowództwo 12 batalionu granicznego w Skałacie[12]. Z dniem 15 grudnia 1929 roku został przeniesiony z KOP i przydzielony, bez prawa do należności za delegację, do dyspozycji szefa Samodzielnego Wydziału Wojskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie[13]. Z dniem 31 marca 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[14]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[15].
W latach 1930–1934 był starostą powiatowym w Nowym Tomyślu, a od grudnia 1934 do 1939 starostą powiatowym w Starogardzie[16].
Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w Związku Radzieckim. W 1941 wstąpił do Armii Andersa, został mianowany dowódcą 24 pułku piechoty.
Po wojnie pozostał na emigracji. W 1955 został członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej Skarbu Narodowego. W 1957 roku został awansowany na podpułkownika w korpusie oficerów piechoty[17]. Od tegoż roku był członkiem Głównej Komisji Skarbu Narodowego związanej z prezydentem Augustem Zaleskim. Od listopada 1958 był członkiem II Rady Rzeczypospolitej Polskiej, w 1963 wszedł w skład III Rady Rzeczypospolitej Polskiej, w której objął funkcję wiceprzewodniczącego. 25 czerwca 1965 roku Prezydent RP August Zaleski mianował go ministrem skarbu w rządzie Aleksandra Zawiszy[18]. 11 października 1965 roku Prezydent RP przychylił się do jego prośby i zwolnił go z urzędu ministra skarbu[19]. W tym samym roku zastąpił Adama Pragiera na stanowisku przewodniczącego III Rady RP. Pełnił tę funkcję do 1967 roku.
Zmarł 9 czerwca 1974 roku. Został pochowany na London Road Cemetery (K5G)[20].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1132[1]
- Krzyż Walecznych[1]
- Złoty Krzyż Zasługi – 7 listopada 1928 „za zasługi w służbie granicznej”[21]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
- Odznaka za Rany i Kontuzje z dwiema gwiazdkami[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Andrzej Cichowski. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.62-5251 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-02].
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 146, 277.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 277.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 146.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 79, 583.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 182, 407.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171, 349, 1370.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 31 lipca 1926 roku, s. 237.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 121, 172.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 403. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 306.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 126.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 990.
- ↑ Pożegnanie Starosty P. Dr. Cichowskiego. „Orędownik na powiat nowotomyski”. 149, s. 1, 1934-12-25. Nowy Tomyśl.
- ↑ Dembiński 1969 ↓, s. 2.
- ↑ Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 3, Londyn 17 lipca 1965 roku, s. 14.
- ↑ Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 4, Londyn 23 grudnia 1965 roku, s. 28.
- ↑ Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 262, poz. 641.
Bibliografia
edytuj- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
- Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Stefan Dembiński: Lista Oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. [w:] Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie z 1969, nr 4, poz. 3 [on-line]. 1969-06-30. [dostęp 2024-10-02].
- Romuald Turkowski Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1945–1972 w okresie rozbicia emigracji politycznej w Londynie, wyd. Sejmowe, Warszawa 2001.
- Życiorys w archiwum Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce.
