Wikipedia

13 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Piechoty Nr 13. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „13”.

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 13 (IR. 13) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej armii, noszący wśród mieszkańców Królestwa Galicji i Lodomerii przydomek „Krakowskie Dzieci”[1].

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 13
Galizisches Infanterieregiment Nr. 13
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1814

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Galicyjski

Tradycje
Święto

27 czerwca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Wiedeń, Kraków, Bielsko, Niepołomice, Mostar, Opawa

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

5 Dywizja Piechoty

FZM Johann Huyn
Nadporucznik IR. 13 w mundurze służbowym
Kurtka munduru feldfebla IR. 13

Historia pułku

edytuj

Okręg uzupełnień nr 13 Kraków na terytorium 1 Korpusu.

Pułk został utworzony w 1814 roku.

Kolejnymi szefami pułku byli:

Kolory pułkowe: różowy (rosenrot), guziki złote.

Dyslokacje

edytuj

Dyslokacja w roku 1873: Dowództwo w Wiedniu, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Krakowie.

Dyslokacja w roku 1903: Dowództwo oraz bataliony I, II i III w Krakowie, IV batalion w Bielsku.

Dyslokacja w latach 1904–1908: Dowództwo oraz bataliony I, II i III w Krakowie, IV batalion w Niepołomicach.

Dyslokacja w roku 1909: Dowództwo oraz bataliony II, III i IV w Krakowie, I batalion w Mostarze.

Od 1867 do 1912 pułk przebywał w Krakowie i zyskał przydomek „krakowskich dzieci”[2].

Dyslokacja w latach 1912-1914: Dowództwo oraz bataliony II i III w Opawie (Troppau), II batalion w Bielsku, a IV batalion w Krakowie.

W 1914 roku pułk wchodził w skład 10 Brygady Piechoty należącej do 5 Dywizji Piechoty.

Był określany potocznie jako pułk „dzieci krakowskich”, a podczas I wojny światowej w jego szeregach funkcjonowała polska tajna organizacja niepodległościowa, utrzymującej kontakt organizacyjny z Legionami Polskimi (działali w niej m.in. oficerowie Jan Rudolf Gabryś, Michał Grażyński, Jan Hrebenda)[3].

Żołnierze

edytuj
Komendanci pułku
  • płk Victor von Panz (1873)
  • płk Otto Meixner (1903–1904)
  • płk Alfred Ritter von Raffay (1905–1908)
  • płk Adolf Schmucker (1909–1910)
  • płk Stanisław Grzywiński (1911–1912)
  • płk Josef Krasser (1913–1914)
Oficerowie pułku

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Kwaśny 1917 ↓.
  2. ↑ Odjazd „krakowskich dzieci”. „Nowości Illustrowane”. Nr 9, s. 3, 12 marca 1912. 
  3. ↑ Dlaczego „trzynastka” nie przebiła się z II. Brygadą Legionów przez front austrjacki?. „Polska Zachodnia”. Nr 52, s. 3, 21 lutego 1933. 
  4. ↑ Jubileusz kapelmistrza pułku. „Nowości Illustrowane”. Nr 7, s. 8, 17 lutego 1906. 

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=13_Pułk_Piechoty_(austro-węgierski)&oldid=75314521”