Zdzisław Głowacki
Zdzisław Jan Głowacki (ur. 20 lipca 1919 w Łodzi, zm. 14 marca 1987 tamże) – polski malarz oraz nauczyciel akademicki związany przede wszystkim ze sztuką socrealistyczną.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
socrealizm, w późniejszym okresie taszyzm |
| Odznaczenia | |
         
| |
Życiorys
edytujUczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[1], gdzie malarstwa uczył go Antoni Wippel[2]. Rozpoczął studia w 1938 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, ale przerwał je wybuch II wojny światowej. Po wojnie artysta wrócił na studia, które ukończył w 1947 w pracowni prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej[3]. W 1949 rozpoczął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego) jako asystent Leona Ormezowskiego[4]. Pracował na uczelni jako wykładowca, pełnił też tam funkcję prorektora i trzykrotnie rektora[3] w latach 1963–1971[4].
Był jednym z założycieli grupy artystycznej "Piąte Koło". Brał udział w wielu wystawach artystycznych, m.in.: w Festiwalach Sztuk Plastycznych w Sopocie, Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie (1955), w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (1959), czy w Salonie Nowej Kultury i Galerii "Krzywe Koło" w Warszawie - gdzie wystawiał m.in. razem z Teresą Tyszkiewicz[4].
Członek Kolegium Rzeczoznawców Ministerstwa Kultury i Sztuki (od 1960), członek Komisji Ochrony Dóbr Kultury i Muzeów Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi (od 1962), członek Rady Głównej Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki (1966-1968).
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków (członek Prezydium Zarządu Okręgu Łódzkiego 1955-1983). Od 1968 członek PZPR. Był m.in. przewodniczącym 4 zespołów problemowych Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi, członkiem Komitetu Łódzkiego PZPR i Komitetu Dzielnicowego w Łodzi.
Twórczość
edytujGłowacki był kolorystą i należał do przeciwników kierunku konstruktywistycznego, który reprezentował jeden z założycieli PWSSP w Łodzi Władysław Strzemiński[4]. Na twórczość Głowackiego, uważanego za czołowego i ideowego socrealistę, składają się w dużej części realistycznie malowane portrety polskich oraz zagranicznych działaczy komunistycznych, m.in. takich jak Julian Marchlewski, Róża Luksemburg, Franciszek Jóźwiak[5] czy Józef Stalin[6], oraz liczne, propagandowe sceny zbiorowe z Włodzimierzem Leninem czy Feliksem Dzierżyńskim. Jednak po pierwszej zagranicznej podróży jaką odbył do Włoch w drugiej połowie lat 50., zaczął odchodzić od socrealizmu, aby skupić się na koncepcji taszystowskiej[3]. Jego malarstwo z czasem zaczęło nosić elementy fakturalne i wyraźnie zmierzało w kierunku poszukiwań strukturalnych. W 1967, razem z Tadeuszem Śliwińskim, Tadeuszem Wolańskim i Tomaszem Jaśkiewiczem, wystawił wspólną instalację na III Sympozjum "Złotego Grona" w Zielonej Górze. Została ona wówczas przyjęta z wielkim uznaniem przez środowiska nowej sztuki. Pomimo eksperymentowania z nowymi kierunkami sztuki, kontynuował malarstwo portretowe[3][4].
Wystawy indywidualne jego prac odbywały się zarówno w kraju (1956, 1957, 1958, 1963, 1969, 1980 - w Łodzi, 1962 - w Warszawie), jak i za granicą Segedyn, Karl-Marx-Stadt). Brał udział w około 100 wystawach malarstwa w kraju i za granicą (m.in. w Berlinie, Mińsku, Kijowie, Danii, Holandii).
Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego Szczecinie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Historii Miasta Łodzi oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą[4].
Nagrody i odznaczenia
edytuj- Nagroda miasta Łodzi (1955)
- Międzynarodowa Nagroda Młodzieży i Studentów (1955)
- Nagroda resortowa (1968)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[7]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Przypisy
edytuj- ↑ Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. Henryk Władysław Skorek (red.). Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 491. ISBN 83-908655-0-5.
- ↑ Mieczysław Jagoszewski, Nie tylko o malarstwie Zdzisława Głowackiego, „Dziennik Popularny”, 43, 23 lutego 1980.
- ↑ a b c d Głowacki Zdzisław - malarz, Polska, baza artystów Agra-Art [online], 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-01].
- ↑ a b c d e f Zdzisław Głowacki - G [online], 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-01].
- ↑ Zdzisław Głowacki | artdone [online], artdone.wordpress.com [dostęp 2018-02-01] (pol.).
- ↑ Stalin jako dziadunio - zdjęcie nr 2, „archive.is”, 1 lutego 2018 [dostęp 2018-02-01].
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27
Bibliografia
edytuj- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 331.