Witold Ujejski
Witold Józef Marian Ujejski vel Ujejski Szreniawa de Rupniew[1] (ur. 19 marca 1892 w Sewerynce, zm. 1940 w ZSRR) – major kawalerii Wojska Polskiego.
 major kawalerii
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Witold Józef Marian Ujejski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1892 |
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca szwadronu |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się 19 marca 1892 w Sewerynce przynależnej do Oleska, w ówczesnym powiecie złoczowskim Królestwa Galicji i Lodomerii[2]. Był synem Bronisława i Zofii z Pajączkowskich. Jego siostrą była Maria (po mężu Babecka).
1 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego[3]. Został awansowany do stopnia rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W latach 20. był oficerem 4 pułku strzelców konnych[6], w tym w 1924 jako oficer nadetatowy służył w Centralnej Szkole Kawalerii[7]. 18 lutego 1928 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1928 stopień majora w korpusie oficerów kawalerii i 1. lokatą[8][9]. W kwietniu tego roku został przeniesiony z 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie do 25 pułku ułanów w Prużanie na stanowisko dowódcy szwadronu liniowego[10][11]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX, a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[12][13].
W 1934 jako oficer stanu spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI jako oficer w dyspozycji dowódcy O.K. VI i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[14]. Był członkiem Towarzystwa Hodowli Konia Arabskiego w Polsce[15].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej został aresztowany przez sowietów. W 1940 zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/4-33 oznaczony numerem 3004)[16]. W miejscu spoczynku ofiar z tej części zbrodni katyńskiej otwarty został w 2012 Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Krzyż Wojskowy Karola
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-28].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-28].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-28].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 678.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 601.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 660.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 588, 1380.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928, s. 47.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 342.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 143.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 314.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929, s. 98.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929, s. 263.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 337, 971.
- ↑ Członkowie Towarzystwa Hodowli Konia Arabskiego w Polsce. lenczewski.com.pl. [dostęp 2015-03-24].
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 101. [dostęp 2014-10-27].
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Witold Ujejski. geni.com. [dostęp 2014-12-11].