Wacław Czerwiński

polski konstruktor lotniczy, pilot

Wacław Czerwiński (ur. 16 listopada 1900 w Czortkowie, zm. 17 czerwca 1988 w Toronto) – polski konstruktor lotniczy, pilot, jeden z prekursorów polskiego szybownictwa.

Wacław Czerwiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1900
Czortków

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 1988
Toronto

Zawód, zajęcie

konstruktor lotniczy, pilot

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Sławę zyskał jako twórca wielu polskich szybowców przedwojennych m.in. Salamandra (1936), WWS-2 Żaba (1938), WWS-3 Delfin, oraz we współpracy: PWS-33 Wyżeł i PWS-101.

W 1928 roku w Warsztatach Szybowcowych ZASPL skonstruował CW-I, na którym został wykonany pierwszy w Polsce lot żaglowy przez Szczepana Grzeszczyka w okolicach Złoczowa. W 1929 roku powstały jednoosobowe CW-II, CW-III, dwumiejscowy CW-IV, oraz wspólnie z konstruktorem Władysławem Jaworskim zaprojektowali jednomiejscowe szybowce CWJ, CWJ bis Skaut, CWJ-2. W dalszych latach powstały szybowce CW-5 bis, akrobacyjny CW-7 i szkolny CW-8.

W 1930 roku przeszedł przeszkolenie szybowcowe podczas trzeciej wyprawy Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej na Bezmiechową[1]. Był młodszym asystentem przy docenturze statystyki i konstrukcji Politechniki Lwowskiej.

W 1935 roku wycofał swój udział z Warsztatów Szybowcowych ZASPL i przeniósł się do Wojskowych Warsztatów Szybowcowych w Krakowie. Tu skonstruował szybowce WWS-1 Salamandra, WWS-2 Żaba i WWS-3 Delfin.

We wrześniu 1939 roku przedostał się z żoną do Francji, gdzie pracował w fabryce samolotów w Tuluzie. Następnie znalazł się w Anglii gdzie wszedł w skład Polskiej Grupy Technicznej, gdzie brał udział w opracowaniu projektów wstępnych szybowców transportowych czterech wielkości, których jednak nie zostały zakwalifikowane do produkcji[2].

W 1941 roku wyjechał do Kanady, gdzie rozpoczął pracę w zakładach lotniczych De Havilland Aircraft of Canada w Toronto. W 1942 roku przeniósł się do zakładów lotniczych Canadian Wooden Aircraft, gdzie objął stanowisko głównego inżyniera. W 1942 roku odtworzył dokumentację szybowców Salamandra i Żaba, które zostały zbudowane pod oznaczeniami DH Sparrow i CWA Wren oraz opracował dalsze rozwinięcie Salamandry pod oznaczeniem CWA Robin. Wraz z prof. B.S. Shenstonem zaprojektował dwa szybowce: treningowy Loudon i dwumiejscowy Harbinger, zbudowane w pojedynczych egzemplarzach. Zajmował się też problematyką konstruowania mięśniolotów. Za konstrukcje szybowców Kanadyjskie Stowarzyszenie Szybowcowe nadało mu w 1951 roku specjalny dyplom i godność członka honorowego.

W 1946 roku rozpoczął pracę w zakładach Avro Canada, gdzie był najpierw kierownikiem grupy w biurze technicznym, później samodzielnym konstruktorem, a w końcu szefem biura projektów wstępnych. Pracując w tych zakładach do 1959 roku, uczestniczył w konstruowaniu takich samolotów kanadyjskich jak: Avro Canada C-102 Jetliner, Avro Canada CF-100 Canuck i myśliwiec dalekiego zasięgu Avro Canada CF-105 Arrow, a także doświadczalnego ”latającego spodka” - Avro Canada VZ-9-AV Avrocar.

Kolejnym miejscem jego pracy, na stanowisku kierownika biura projektów Sekcji Aerodynamiki Ponaddźwiękowej, była Narodowa Rada Badań w Ottawie. Pracował tam do 1966 roku, kiedy to został wykładowcą specjalnym jako inżynier-badacz w Instytucie Studiów Aero i Astronautyki Uniwersytetu w Toronto. Zajmował się między innymi projektowaniem wyposażenia laboratoryjnego do prowadzenia badań aerodynamicznych w zakresie prędkości ponaddźwiękowych.

Przechodząc w 1969 roku na emeryturę nie zaprzestał pracy naukowo-badawczej i na pół etatu związał się z wytwórnią konstrukcji aluminiowych DAF-INDAL Corp. Jako konsultant w dziedzinie projektowania turbin powietrznych i studiów nad zagadnieniami związanymi z lądowaniem śmigłowców na statkach pływających.

Wacław Czerwiński był autorem podręczników do budowy amatorskiej szybowców. Wydane podręczniki to: Opis budowy szybowca szkolnego typu CWJ (1932), Opis budowy szybowca szkolnego (1937)[3]. Podręczniki posłużyły do budowy szybowców przez Koła Lotnicze Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Wacław Czerwiński zajmował się także malarstwem artystycznym. Swe obrazy prezentował na wielu wystawach. Zaprojektował również witraże nad głównym ołtarzem kościoła St. Hyacinth w Ottawie.

Zmarł 17 czerwca 1988 roku w Toronto i tam też został pochowany.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Opracowane konstrukcje

edytuj
Lp Nazwa Data Typ
1 CW-I 1928 szybowiec
2 CW-II 1929 szybowiec przejściowy
3 CW-III 1929 szybowiec szkolny
4 CW-IV 1930 szybowiec wyczynowy
5 CWJ 1931 szybowiec szkolny
6 ITS-II (CWJ-2) 1932 szybowiec treningowy
7 CWJ bis Skaut 1933 szybowiec szkolny i przejściowy
8 CW-5 bis (WOS, WOS-37) 1933 szybowiec wyczynowy
9 CW-7 1934 szybowiec akrobacyjny
10 CW-8 1934 szybowiec szkolny, motoszybowiec
11 WWS-1 Salamandra 1936 szybowiec treningowy
12 WWS-2 Żaba 1937 szybowiec szkolny
13 WWS-3 Delfin 1937 szybowiec treningowy
14 WWS Tryton 1938 projekt szybowca transportowego
15 PWS-101 1938 szybowiec wysokowyczynowy
16 PWS-33 Wyżeł 1938 samolot treningowy
17 PWS-41 1939 projekt samolotu szkolno-bojowego
18 PWS-102 Rekin 1939 szybowiec wysokowyczynowy
19 PWS-103 1939 szybowiec wysokowyczynowy
20 Szybowiec transportowy

nr 1 / nr 2 / nr 3 / nr 4

1940 projekty szybowców transportowych
21 DH Sparrow 1942 szybowiec treningowy
22 CWA Wren 1942 szybowiec szkolny
23 CWA Robin 1944 szybowiec treningowy
24 Czerwiński-Shenstone

(UTG-1) Loudon

1949 szybowiec treningowy
25 Czerwiński-Shenstone

Harbinger

1958 szybowiec treningowy

Przypisy

edytuj
  1. Jakimowicz 1936 ↓, s. 112.
  2. Płoszajski 2007 ↓, s. 76-77.
  3. Podręczniki www.muzeumlotnictwa.pl, Biblioteka i digitalizacja, Nr. Inw.376, 892
  4. Tegoroczne odznaczenia za pracę w lotnictwie, „Skrzydlata Polska” 11/1935 s. 323, „za zasługi dla lotnictwa sportowego”.
  5. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za zasługi na polu organizacyjnem i konstrukcyjnem szybownictwa”.

Bibliografia

edytuj
  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969).
  • Czerwiński Wacław (pol.).
  • Tadeusz Jakimowicz: Ogólne wiadomości o szybownictwie. Lwów: „Dziennik Polski”, 2012. OCLC 837072739.
  • Jerzy Płoszajski: Technicy lotnictwa polskiego na Zachodzie 1939–1946. Warszawa: Z.P. Poligrafia, 2007. ISBN 0-9522473-0-5. OCLC 749530918.