Port lotniczy Moskwa-Szeremietiewo

Port lotniczy Szeremietiewo
Аэропорт Шереметьево
	; Terminal „F” (d. 2)
Państwo	Rosja
Obwód	moskiewski
Miejscowość	Chimki
Typ	cywilne
Data otwarcia	1959
Kod IATA	SVO
Kod ICAO	UUEE
Strefa czasowa	UTC +03:00; (czas moskiewski)
Wysokość	190 m n.p.m.
	Statystyki ruchu (2019)
Liczba pasażerów	49 438 545
Cargo	379 000 t
Liczba operacji	386 370
Drogi startowe
Kierunek 07R/25L:	beton, 3700 × 60 m
Kierunek 07L/25R:	beton, 3550 × 60 m
	Położenie na mapie Rosji SVO
	Położenie na mapie obwodu moskiewskiego SVO
	55°58′22″N 37°24′53″E/55,972778 37,414722
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Port lotniczy Moskwa-Szeremietiewo im. A.S. Puszkina (ros. Аэропорт Шереметьево имени А. С. Пушкина IPA: [ʂɨrʲɪˈmʲetʲjɪvə], ang. Sheremetyevo International Airport) (Kod IATA: SVO, Kod ICAO: UUEE) – najważniejsze międzynarodowe lotnisko w Moskwie. Jest największym lotniskiem w Rosji. W 2019 roku obsłużyło prawie 50 mln pasażerów. Lotnisko Szeremietiewo jest główną bazą linii lotniczych Aerofłot.

Historia

Cywilny port lotniczy Szeremietiewo powstał w 1959 na bazie lotniska wojskowego pod wsią Szeremietiewo w obwodzie moskiewskim. W sierpniu 1959 miał miejsce pierwszy lot pasażerski z Szeremietiewa (samolotem Tu-104 do ówczesnego Leningradu). W lipcu 1960 przeniesiono z portu lotniczego Moskwa-Wnukowo większość lotów międzynarodowych Aerofłotu. Pierwszy lot zagraniczny odbył się 1 lipca 1960 z Szeremietiewa na lotnisko Schönefeld w Berlinie. Jednym z głównych inżynierów był Polak Tomasz Tuszyński.

We wrześniu 1964 otwarto Terminal I (Szeremietiewo-I), znany później jako Terminal „B”, który obsługiwał w czasach ZSRR rejsy krajowe, a później w większości loty do miast Rosji i WNP. W 2017 stare pawilony terminalu zostały zburzone. Na ich miejscu zbudowano otwarty w maju 2018 nowy budynek terminalu „B”.

Terminal II (Szeremietiewo-II) został oddany do użytku na początku 1980 z okazji Olimpiady w Moskwie latem 1980. Był do 2009 r. kluczowym dworcem lotniczym obsługującym połączenia międzynarodowe w Związku Radzieckim i Rosji. Stąd odprawiana była większość zagranicznych rejsów Aerofłotu do krajów zachodnich. W związku z otwarciem w 2009 nowego terminalu pod nazwą „D” przeniesiono tam większość lotów Aerofłotu oraz linii z sojuszu SkyTeam z dawnego Szeremietiewa-II przemianowanego na terminal „F”. Dawny terminal Szeremietiewo-I oznaczono literą „B”. Powstały także terminale „E” (otwarty w marcu 2010) i „C” (w styczniu 2020).

Do otwarcia wspomnianych nowych terminali lotnisko Szeremietiewo cieszyło się złą sławą ze względu na przestarzałą infrastrukturę i fatalną obsługę personelu naziemnego. Organizacja kontroli paszportowej, celnej, przesiadek i innych procesów bywała uciążliwa i długotrwała. Szczególnie kłopotliwe były transfery pomiędzy terminalami I i II (obecnie „F” i „B”). Do 2018 nie były one połączone w żaden stały sposób, a odległość między nimi jest znaczna (de facto stanowią one autonomiczne lotniska położone po przeciwległych stronach pasów startowych). Jeśli podróżny nie przekraczał granicy państwowej Rosji, mogły go czekać: wielogodzinne oczekiwanie na przewiezienie na drugi terminal, nieformalna kontrola paszportowa oraz inne utrudnienia, które często prowadziły do spóźnienia na kolejny lot, a co za tym idzie wielogodzinnego, a czasem wielodniowego koczowania na lotnisku. Terminal II (obecnie „F”) lotniska Szeremietiewo był zresztą znany ze spędzających w jego strefie tranzytowej dziesiątków podróżnych oczekujących na loty. Spali oni nierzadko w dużych grupach na betonowej podłodze, co niekiedy czyniło jego wnętrze podobne do poczekalni dworcowej zapełnionej bezdomnymi. Znane są także przypadki pozbawionych biletów lub dokumentów pasażerów tranzytowych, którzy koczowali tam miesiącami. Gazeta Wyborcza opisywała m.in. w 2008 historię Nigeryjki, która spędziła w nim 20 miesięcy^[2]. Jeśli podróżny przekracza granice państwową (np. ponieważ jego kolejny lot jest już lotem krajowym z terminali „B” lub „C”) musiał udać się na własną rękę do kolejnego terminalu co wiąże się z objechaniem całego lotniska taksówką, mikrobusem lub publicznym autobusem.

W maju 2018 uruchomiono podziemne połączenie terminala B z terminalami „D”, „E” i „F”. Łączy je zautomatyzowana samobieżna kolejka podziemna pokonująca dystans od stacji "Szeremietiewo 1" pod terminalem „B” do stacji "Szeremietiewo 2" zlokalizowanej w przejściu podziemnym między terminalami „D” i „E” w 4 minuty.

31 maja 2019 lotnisku nadano imię Aleksandra Puszkina.

Połączenie z miastem

Do niedawna problemem był dojazd na lotnisko z centrum miasta. 10 czerwca 2008 otwarto jednak uroczyście długo oczekiwane bezpośrednie połączenie kolejowe z terminali „D”, „E” i „F” na Dworzec Sawieliowski (połączenie z terminalem „B” nie jest w ogóle przewidywane). 28 września 2009 przedłużono wspomnianą linię kolejową na Dworzec Białoruski (na dworcu Sawieliowskim pociągi obecnie nie zatrzymują się). Według rozkładu podróż do centrum powinna trwać 35 minut, a w nowoczesnym pociągu powinien dostępny być bezprzewodowy Internet. Bilet na przejazd w jedną stronę kosztuje 320 rubli (500 rubli w pierwszej klasie). Analogiczne połączenia kolejowe z centrum wcześniej uruchomiono dla lotnisk Domodiedowo (od 2002) i Wnukowo (od 2005).

Plany rozbudowy

Prezentacja terminalu „A”

Trwają modernizacja i dalsza rozbudowa lotniska, w szczególności w 2009 zakończono budowę terminalu „D”, zaś w 2010 terminalu „E”. W dalszej przyszłości planowana jest budowa terminalu „A”, który ma być ukończony do 2015. Jednocześnie dodany ma zostać trzeci pas startowy, ponieważ mała odległość pomiędzy istniejącymi dwoma pasami nie pozwala na posługiwanie się nimi równocześnie.

Katastrofy

6 lipca 1982 – lot Aerofłotu nr SU-411, samolot Iljuszyn Ił-62 rozbił się w czasie startu, zginęło 90 osób znajdujących się na pokładzie.
9 marca 2000 - samolot Jak-42 rozbija się przy starcie w locie czarterowym do Kijowa, ginie 9 osób znajdujących się na pokładzie, w tym znany dziennikarz Artiom Borowik.
28 lipca 2002 – lot techniczny samolotu linii Pulkovo Airlines, Iljuszyn Ił-86 (RA-86060) z 16 osobami na pokładzie rozbił się dwie minuty po starcie. Dwie stewardesy przeżyły katastrofę.
5 maja 2019 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 1492. Lecący do Murmańska samolot typu Suchoj Superjet 100 zapalił się w czasie lądowania awaryjnego na lotnisku, zginęło 41 osób.

Linie lotnicze i połączenia

Linia lotnicza	Kierunek
Aerofłot	Abakan Abu Zabi Adana^[3] Ałmaty Ankara^[4] Antalya Archangielsk^[5] Astana^[6] Astrachań Baku Bangkok-Suvarnabhumi Barnauł Pekin-Daxing Biszkek Błagowieszczeńsk^[7] Kair^[8] Czelabińsk Chengdu-Tianfu (od 1 kwietnia 2024)^[9] Kolombo Delhi^[10] Dubaj^[11] Enfidha^[12] Fergana Gornoałtajsk^[13] Grozny Guangzhou^[14] Hawana^[15] Ho Chi Minh^[16] Hongkong^[17] Hurghada^[18] Irkuck Tamczy Stambuł Iżewsk^[19] Królewiec Kazań Kemerowo Chabarowsk Chanty-Mansyjsk Krasnojarsk Magas Magnitogorsk Mahé^[20] Machaczkała Male^[21] Mauritius^[22] Mineralne Wody Mińsk Murmańsk Nalczyk^[23] Niżniekamsk Niżnewartowsk Niżny Nowogród Nowokuźnieck Nowosybirsk Nowy Urengoj Omsk Orenburg Orsk Osz Penza Perm Pietropawłowsk Kamczacki Phuket^[24] Sankt Petersburg Samara Sanya^[25] Saratów-Gagarin Szanghaj-Pudong Szarm el-Szejk Szymkent Soczi Stawropol Surgut Syktywkar Taszkent Teheran-Imam Khomeini Tomsk Tiumeń Ufa Uljanowsk Urgencz^[26] Władykaukaz Władywostok Wołgograd Jakuck Jekaterynburg Erywań Jużnosachalińsk Sezonowo: Bodrum Dalaman Goa Varadero^[27]
Air Algerie	Algier
Air Cairo	Sezonowe czartery: Hurghada^[28] Szarm el-Szejk
Air China	Pekin
Air Dilijans	Erywań
Air Serbia	Belgrad
AlMasria Universal Airlines	Sezonowo: Hurghada Szarm el-Szejk
Ariana Afghan Airlines	Kabul Mazar-i Szarif
Armenian Airlines	Erywań^[29]
Azur Air	Sezonowe czartery: Antalya
Beijing Capital Airlines	Hangzhou^[30] Qingdao-Liuting
Belavia	Brześć (od 3 kwietnia 2024) Homel Mińsk
Cham Wings Airlines	Damaszek
China Eastern Airlines	Pekin-Daxing^[31] Szanghaj
China Southern Airlines	Pekin-Daxing Guangzhou Shenzhen^[32] Urumczi (powrót od 31 marca 2024)^[33]
Etihad Airways	Abu Zabi^[34]
Fly Arna	Erywań^[35]
FlyOne	Erywań^[36]
Hainan Airlines	Pekin^[37]
Ikar	Changchun (od 16 maja 2024)
Mahan Airlines	Teheran-Imam Khomeini
Nordwind Airlines	Astrachań Bochtar Królewiec Kazań Machaczkała Mineralne Wody Orenburg Orsk Perm Sankt Petersburg Sarańsk Soczi Teheran-Imam Khomeini Tiumeń Władykaukaz Sezonowe czartery: Porlamar^[38]
Oman Air	Maskat^[39]
Panorama Airways	Taszkent^[40]
Pobeda	Astrachań Barnauł Czeboksary Czelabińsk Irkuck Królewiec Kazań Kirow Krasnojarsk Magas Machaczkała Mineralne Wody Mińsk^[41] Murmańsk Nalczyk Niżniekamsk Nowosybirsk Omsk Perm Saratów-Gagarin Soczi Stawropol Tomsk Tiumeń^[42] Ufa Uljanowsk Władykaukaz Wołgograd Jekaterynburg
Qatar Airways	Doha^[43]
Red Wings	Sezonowe czartery: Antalya Hurghada Szarm el-Szejk
Rossija	Aktau Aktobe Ałmaty Anadyr Antalya Archangielsk Astana Astrachań Atyrau Baku Buchara Czelabińsk Hurghada Stambuł Iżewsk Królewiec Karaganda Chabarowsk Kustanaj Magadan Magnitogorsk Mineralne Wody Mińsk Murmańsk Niżny Nowogród Penza Sankt Petersburg Samara Samarkanda Szarm el-Szejk Soczi Syktywkar Tiumeń Ufa Uljanowsk Urgencz Wołgograd Jekaterynburg Erywań Jużnosachalińsk
SCAT Airlines	Ałmaty Astana
Severstal Avia	Czerepowiec Pietrozawodsk Uchta Sezonowo: Apatyty
Shirak Avia	Erywań^[44]
Sichuan Airlines	Chengdu-Tianfu^[45]
Smartavia	Archangielsk Astrachań^[46] Królewiec Kazań Krasnojarsk Machaczkała Mineralne Wody Murmańsk Nowosybirsk Orenburg Samara Soczi Ufa Ułan-Ude Jekaterynburg
Southwind Airlines	Sezonowe czartery: Antalya^[47]
Tianjin Airlines	Chongqing^[48]
Yamal Airlines	Salechard^[49]