Strażnica WOP Barwinek

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Barwinek – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica WOP Barwinek
Strażnica SG w Barwinku
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

2 stycznia 2003

Tradycje
Rodowód

176 strażnica WOP

Kontynuacja

GPK SG w Barwinku

Organizacja
Dyslokacja

Barwinek

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

39 komenda odcinka
Krośnieńska Komenda WOP
41 sb OP
1 Brygada WOP
265 batalion WOP
264 Batalion WOP
BiB WOP
bg KaB WOP w Sanoku
Bieszczadzki Oddział SG
Karpacki Oddział SG

Strażnica Straży Granicznej w Barwinku – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej ze Republiką Słowacką.

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 39 komendy odcinka[1] jako 176 strażnica WOP (Barwinek)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].

W marcu 1947 sformowano Krośnieńską Komendę WOP w Krośnie w skład której została włączona strażnica WOP Barwinek[4].

Wiosną 1947 strażnica WOP wróciła do Barwinka i otrzymała numer 176[5].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 176 strażnica OP Barwinek została włączona w struktury 41 samodzielnego batalionu Ochrony Pogranicza w Krośnie[4], a w 1950 1 Brygady WOP w Krośnie[6].

W 1952, w związku z rozformowaniem 1 Brygady WOP w Krośnie, odcinek i pododdziały przejęła 26 Brygada WOP w Przemyślu. W miejscu postoju rozformowanej brygady sformowano 265 batalion WOP Krosno, któremu podporządkowano 7 strażnic[7] w tym strażnicę w Barwinku, która miała numer 176[8] w skali kraju.

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[b], a strażnica WOP Barwinek III kategorii otrzymała nr 176 w skali kraju, w strukturach 265 batalionu WOP[10].

W 1957, w 3 Brygadzie WOP w Nowym Sączu przeformowano 18 strażnic WOP w placówki WOP[c], w tym strażnicę WOP w Barwinku.

1 stycznia 1960 była jako 28 placówka WOP Barwinek kategorii II w strukturach 264 batalionu WOP w Sanoku[11] 3 Brygady WOP w Nowym Sączu[12].

1 stycznia 1964 była jako 22 placówka WOP Barwinek kategorii II w strukturach 264 batalionu WOP w Sanoku[13].

1 września 1989[14] Strażnica WOP Barwinek została przekazana z Bieszczadzkiej Brygady WOP i włączona w struktury batalionu granicznego Karpackiej Brygady WOP w Sanoku Karpackiej Brygady WOP w Nowym Sączu[15] i tak funkcjonowała do 15 maja 1991.

Straż Graniczna:

Po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 strażnica w Barwinku weszła w podporządkowanie Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej[16] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Barwinku (Strażnica SG w Barwinku).

W 2000 rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia, do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. Podczas restrukturyzacji wprowadzono kompleksową ochronę granicy już na najniższym szczeblu organizacyjnym tj. strażnica i graniczna placówka kontrolna. Wprowadzona całościowa ochrona granicy zniosła podział na graniczne jednostki organizacyjne ochraniające tylko tzw. „zieloną granicę” i prowadzące tylko kontrole ruchu granicznego. W wyniku tego, 2 stycznia 2003, nastąpiło zniesie strażnicy SG w Barwinku[d]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy, przejęła Graniczna Placówka Kontrolna SG w Barwinku (GPK SG w Barwinku)[17].

Ochrona granicy

edytuj

1 stycznia 1964 na ochranianym odcinku przez placówkę funkcjonowało przejście graniczne małego ruchu granicznego i małego ruchu turystycznego obsługiwanie przez załogę placówki:

W ochronie granicy dowódcy strażnicy WOP Barwinek ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.

Zasięg terytorialny

edytuj

W 1960, 28 placówka WOP Barwinek II kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 19 500 m:

Straż Graniczna:

Z chwilą utworzenia Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej w Przemyślu, w maju 1991 strażnica SG w Barwinku ochraniała odcinek granicy państwowej z Czechosłowacją[18]:

  1. Strażnicą SG w Jaśliskach: włącznie znak gran. nr I/147, dalej góra Tokarnia, góra Ostróg, górą Obłaz, górą Kamińska 639,3 dalej granicą gmin Iwonicz-Zdrój oraz Dukla
  2. Strażnicą SG w Ożennej: wyłącznie znak gran. nr 1/171, dalej granicą gmin Dukla oraz Krempna i Nowy Żmigród.

Strażnice/placówki sąsiednie

edytuj
Straż Graniczna:

Dowódcy/komendanci strażnicy

edytuj
  • Józef Moliński (1.02.1950[e]–31.01.1950[f])[19]
  • Zdzisław Dudzic (17.08.1981[g]–30.08.1984[h][20]
  • kpt. Bogusław Mirowski[21] (27.08.1984[i]–28.09.1989)[14]
Komendanci strażnicy SG:
  • ppor. SG Tadeusz George (od 16.05.1991)[22].

Upamiętnienie

edytuj
  1. Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego 1954[9].
  3. Zarządzenie MSW nr 034/57/WW z 21.02.1957 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 134).
  4. Zarządzenie nr 058 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 13.12.2002 zmieniające zarządzenie w sprawie organizacji wchodzących w skład Straży Granicznej komend, strażnic, granicznych placówek kontrolnych, dywizjonów, pododdziałów odwodowych oraz ośrodków szkolenia w ramach III etapu realizacji programu dostosowania Straży Granicznej do standardów Schengen, polegającą na włączeniu wytypowanych strażnic w struktury gpk. W wyniku przeprowadzonej reorganizacji we wszystkich oddziałach SG 62 strażnice zostały włączone w struktury gpk.
  5. Józef Moliński do 31.01.1950 był komendantem 171 strażnicy WOP w Bolnicy 41 samodzielnego batalionu Ochrony Pogranicza w Krośnie.
  6. Józef Moliński od 1.01.1951 d-ca plutonu–komendant ochrony sztabu plutonu komendanckiego sztabu 1 Brygady WOP w Krośnie.
  7. Zdzisław Dudzic do 16.08.1981 był zastępcą d-cy strażnicy WOP w Barwinku Bieszczadzkiej Brygady WOP.
  8. Zdzisław Dudzic 31.08.1984 był zastępcą d-cy strażnicy WOP w Ożenne Bieszczadzkiej Brygady WOP).
  9. Bogusław Mirowski przybył ze stanowiska z-cy d-cy strażnicy WOP w Lutowiskach Bieszczadzkiej Brygady WOP.

Przypisy

edytuj
  1. Jarosiński 2000 ↓, s. 80.
  2. Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
  3. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  4. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 125.
  5. Historia KaBWOP ↓, s. 19.
  6. Jackiewicz 1998 ↓, s. 126.
  7. Jackiewicz 1998 ↓, s. 119.
  8. Historia KaBWOP ↓, s. 21.
  9. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  10. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.19.
  11. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza. Archiwum Straży Granicznej.
  12. Prochwicz 2011 ↓, s. 218.
  13. Wykaz dyslokacyjny 1964 ↓, s. 590–620.
  14. a b Bogusław Mirowski. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-06-04]. (pol.).
  15. a b Łach 2013 ↓, s. 544.
  16. Łach 2013 ↓, s. 291.
  17. Kozłowski 2011 ↓, s. 257.
  18. a b c Kozłowski 2011 ↓, s. 245.
  19. Józef Moliński. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-01-18]. (pol.).
  20. Zdzisław Dudzic. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-06-04]. (pol.).
  21. Książka obsady etatowej BiB WOP ↓.
  22. Kozłowski 2011 ↓, s. 239.

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Marek Jarosiński. Rys historyczny beskidzko-karpackiego pogranicza polsko-słowackiego. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/2000, 2000. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Piotr Kozłowski: Bieszczadzki Oddział Straży Granicznej im. płk. Jana Tomasza Gorzechowskiego w Przemyślu. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991–2011. Materiały poseminaryjne – Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945–1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Archiwum SG. Historia Karpackiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Kraków 1962.
  • Archiwum Straży Granicznej. Książka obsady etatowej Bieszczadzkiej Brygady Wojsk Obrony Pogranicza, 1988–1991. Szczecin.
  • Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.