Serpentyn – uwodniony krzemian magnezu, minerał zaliczany do grupy serpentynów[1].

Serpentyn
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

uwodniony krzemian magnezu
(Mg6[(OH)8Si 4O 10])

Twardość w skali Mohsa

2,5–3

Przełam

niewidoczny

Łupliwość

doskonała

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

2,3–3,5 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zielonoszara w różnych odcieniach

Rysa

biaława

Połysk

jedwabisty, szklisty

Nazwa pochodzi od łac. serpens = wąż (A. Agricola, 1546 rok). Produkt przeobrażenia głównie oliwinów i piroksenów, minerał o barwie zielonkawej w różnych odcieniach.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Występuje zwykle w postaci mikrokrystalicznych skupień zazwyczaj w skupieniach zbitych, drobnoziarnistych,igiełkowych, łuseczkowych, włóknistych. Jest kruchy, rozpuszcza się w kwasie solnym i siarkowym.

Występowanie

edytuj

Występuje w żyłach łupków, wapieni, marmurów. Jest minerałem skałotwórczym serpentynitu. Współwystępuje z: chlorytem, oliwinem, chromitem, magnetytem, dolomitem, talkiem, kwarcem, opalem.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

edytuj
  • w jubilerstwie odmian szlachetnych, przeświecających żółto i zielono, używa się do wyrobu drobnych ozdób dekoracyjnych,
  • w przemyśle - używany do wyrobu materiałów ogniotrwałych (odmiany włókniste),
  • w budownictwie - wykorzystywany jako materiał drogowy,
  • kamienie ozdobne o wysokich walorach dekoracyjnych.

Zobacz też

edytuj

minerał, serpentyn szlachetny, serpentynit, serpentyny, chryzotyl, antygoryt, iddingsyt, lizardyt, tremolit.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • E. Szełęg: ”Atlas minerałów i skał”; Wyd. Agora/Pascal; Bielsko-Biała/Warszawa 2010; ISBN 978-83-268-0126-6.

Linki zewnętrzne

edytuj