Antygorytminerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy serpentynów. Należy do minerałów pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

Antygoryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

(Mg,Fe)3Si2O5(OH)4[1]

Twardość w skali Mohsa

2,5-6[potrzebny przypis]

Przełam

zadziorowaty, rzadziej muszlowy

Łupliwość

doskonała wg (100)

Pokrój kryształu

tabliczkowe, łuskowe, ziarniste, listewkowe

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Właściwości mechaniczne

kruchy

Gęstość

2,55-2,64 (najczęściej 2,61)[potrzebny przypis] g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

szara, żółta, zielona, niebieskawa, czarna

Rysa

jasnozielona

Połysk

woskowy, tłusty

Współczynnik załamania

nα 1,558-1,567, nβ 1,565, nγ 1,562-1,574

Inne

pleochroizm - odmiany zasobne w żelazo mogą wykazywać następujące barwy: bladozielonkawożółty i bladozielony

Nazwa wywodzi się od Antigoro (nazwa doliny we włoskim Piemoncie) – miejsca pozyskiwania czystego antygorytu. Znane w gemmologii odmiany: bowenit i williamsyt.

Właściwości

edytuj

Jest kruchy, ale pojedyncze płytki bywają giętkie i sprężyste. Tworzy kryształy płytkowe, tabliczkowe i łuskowe. Występuje w skupieniach ziarnistych, płytkowych. Przeważnie zawiera żelazo (wpływa na intensywność zabarwienia), rzadziej glin, chrom, nikiel, mangan.

Występowanie

edytuj

Minerał wtórny, zwykle występujący jako główny składnik zbitych serpentynitów; powstaje z przeobrażenia oliwinu w ultrabazytach, gabrach, zasadowych skałach wylewnych.

Miejsca występowania:

W Polsce – jako składnik serpentynitów w okolicach; Ząbkowic Śląskich, Szklar, Kowar.

Zastosowanie

edytuj
  • W jubilerstwie ograniczone;
    • okazy fasetowane (williamsyt) należą do wyjątkowych rzadkości;
    • jako surowiec dekoracyjny i rzeźbiarski (bowenit)
  • ma znaczenie naukowe, jako wskaźnik charakteru i warunków przeobrażeń
  • jest poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów[potrzebny przypis]
  • wartościowy materiał zdobniczy, dekoracyjny i rzeźbiarski
  • używany jako imitacja jadeitu

Przypisy

edytuj
  1. Antigorite Mineral Data. webmineral.com. [dostęp 2011-01-19].

Bibliografia

edytuj
  • M. Sobczak Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych

Linki zewnętrzne

edytuj