Pułki artylerii lekkiej w II Rzeczypospolitej
Pułki artylerii polowej / pułki artylerii lekkiej (pap / pal) – oddziały artylerii lekkiej (polowej) Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
1 stycznia 1932 roku wszystkie pułki artylerii polowej przemianowane zostały na pułki artylerii lekkiej[1].
Oddziały artylerii lekkiej (polowej) stanowiły organiczną artylerię wielkich jednostek piechoty. Jeden pułk (31) był jednostką manewrową Centrum Wyszkolenia Artylerii. W organizacji wojennej, artylerię dywizyjną uzupełniały dywizjony artylerii ciężkiej typu B.
Organizacja pokojowa pułku artylerii lekkiej przewidywała w jego składzie dowództwo i trzy dywizjony po trzy baterie czterodziałowe.
Pułki, mimo ujednoliconej struktury posiadały jednak różne uzbrojenie.
- 20 pułków posiadało w dwóch dywizjonach armaty wz.97 kal.75 mm, a w jednym haubice wz.1914/19 kal.100 mm.
- kolejne 9 pułków posiadało w jednym dywizjonie armaty wz.97 kal.75 mm, a w pozostałych haubice wz.1914/19 kal. 100 mm.
- 19 pal mając inną strukturę posiadał w dwóch dywizjonach armaty wz.97 kal.75 mm i w kolejnych dwóch haubice wz.1914/19 kal.100 mm.
- 23 pal mając również inną strukturę posiadał w trzech dywizjonach armaty wz.97 kal.75 mm i w jednym haubice wz.1914/19 kal.100 mm.
Organizacja wojenna pułku artylerii lekkiej w 1939
edytuj
.jpg)
Organizacja wojenna pułku artylerii lekkiej przewidywała w jego składzie następujące pododdziały:
- poczet dowódcy pułku
- pluton topograficzno-ogniowy
- pluton łączności
- pluton gospodarczy
- trzy dywizjony uzbrojone w armaty 75 mm wz. 1897 lub haubice wz. 1914/19
Każdy z trzech dywizjonów składał się z pocztu dowódcy, zwiadu, trzech baterii czterodziałowych i kolumny amunicyjnej
Każda z dziewięciu baterii pułku składała się z pocztu dowódcy, zwiadu, drużyny łączności (trzy patrole telefoniczne piesze, jeden patrol telefoniczny konny i sekcja łącznicy telefonicznej polowej ŁP-6), sekcji karabinów maszynowych (dwa lekkie karabiny maszynowe), dwóch plutonów ogniowych (w każdym plutonie dwa działa i 2 jaszcze) oraz drużyny gospodarczej.
Pluton łączności dywizjonu składał się z dwóch patroli telefonicznych pieszych, patrolu telefonicznego konnego, dwóch sekcji łącznic telefonicznych polowych typ ŁP-6 oraz dwóch sekcji radio z radiostacjami typu N-2/T.
Pluton łączności pułku składał się z dwóch patroli telefonicznych pieszych, dwóch sekcji łącznic telefonicznych polowych typ ŁP-10 i sekcji radio z radiostacją typ N-1/T.
Stan etatowy pułku liczył 85 oficerów, 2048 podoficerów i szeregowych, 1842 koni.
Pułki artylerii lekkiej w 1939
edytuj- 1 pułk artylerii lekkiej Legionów Józefa Piłsudskiego – Wilno
- 2 pułk artylerii lekkiej Legionów – Kielce
- 3 pułk artylerii lekkiej Legionów – Zamość
- 4 Kujawski pułk artylerii lekkiej – Inowrocław
- 5 Lwowski pułk artylerii lekkiej – Lwów
- 6 pułk artylerii lekkiej – Kraków
- 7 pułk artylerii lekkiej – Częstochowa
- 8 Płocki pułk artylerii lekkiej im. Króla Bolesława Krzywoustego – Płock
- 9 pułk artylerii lekkiej – Biała
- 10 Kaniowski pułk artylerii lekkiej – Łódź
- 11 Karpacki pułk artylerii lekkiej – Stanisławów (I dywizjon w Kołomyi)
- 12 Kresowy pułk artylerii lekkiej – Złoczów (I dywizjon w Tarnopolu)
- 13 Kresowy pułk artylerii lekkiej – Równe (III dywizjon w Łucku)
- 14 Wielkopolski pułk artylerii lekkiej – Poznań
- 15 Wielkopolski pułk artylerii lekkiej – Bydgoszcz
- 16 Pomorski pułk artylerii lekkiej – Grudziądz
- 17 pułk artylerii lekkiej – Gniezno
- 18 pułk artylerii lekkiej – Ostrów Mazowiecka
- 19 pułk artylerii lekkiej – Nowa Wilejka (II dywizjon w Mołodeczno, III dywizjon w Lidzie)
- 20 pułk artylerii lekkiej – Prużana (I i IV dywizjon w Baranowiczach)
- 21 pułk artylerii lekkiej – Biała (III dywizjon w Oświęcimiu)
- 22 pułk artylerii lekkiej – Przemyśl
- 23 pułk artylerii lekkiej – Będzin (II dywizjon w Żorach)
- 24 pułk artylerii lekkiej im. Króla Jana III Sobieskiego – Jarosław
- 25 pułk artylerii lekkiej Ziemi Kaliskiej – Kalisz
- 26 pułk artylerii lekkiej im. Króla Władysława IV – Skierniewice
- 27 pułk artylerii lekkiej – Włodzimierz
- 28 pułk artylerii lekkiej – Zajezierze
- 29 pułk artylerii lekkiej – Grodno (I dywizjon w Suwałkach)
- 30 Poleski pułk artylerii lekkiej – Brześć nad Bugiem
- 31 Pułk Artylerii Lekkiej – Toruń
- Pułki artylerii lekkiej zmobilizowane w 1939
Przypisy
edytuj- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych marszałka Józefa Piłsudskiego z 31 grudnia 1931 w: Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 36, poz. 473.
Bibliografia
edytuj- Roman Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069.