Oenantherodzaj ptaków z podrodziny kląskawek (Saxicolinae) w obrębie rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae).

Oenanthe[1]
Vieillot, 1816[2]
Ilustracja
Białorzytka zwyczajna (O. oenanthe)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

muchołówkowate

Podrodzina

kląskawki

Rodzaj

Oenanthe

Typ nomenklatoryczny

„Le Motteux” Buffon (= Motacilla oenanthe Linnaeus, 1758)

Synonimy
Gatunki

30 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji i Ameryce Północnej[5][6].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 13–17 cm; masa ciała 12–44 g[5].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski ornitolog Louis Pierre Vieillot w publikacji własnego autorstwa poświęconej ornitologii[2]. Gatunkiem typowym jest (absolutna tautonimia) białorzytka zwyczajna (O. oenanthe).

Etymologia

edytuj
  • Oenanthe: epitet gatunkowy Motacilla oenanthe Linnaeus, 1758; łacińskie oenanthe ‘białorzytka’, od gr. οινανθη oinanthē ‘niezidentyfikowany ptak’ wspomniany przez Arystotelesa, jego pojawienie zwiastowało sezonowe winobranie, od οινη oinē ‘wino’; ανθος anthos ‘kwiat’; powiązany później z białorzytką przez wielu autorów[7].
  • Pentholaea: gr. πενθος penthos ‘żałoba’ (tj. czarny); λαιος laios ‘drozd’[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Saxicola frontalis Swainson, 1837.
  • Cercomela: gr. κερκος kerkos ‘ogon’; μελας melas, μελανος melanos ‘czarny’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cercomela asthenia Bonaparte, 1856 (= Saxicola melanura Temminck, 1824).

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Przypisy

edytuj
  1. Oenanthe, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1817, s. 43. (fr.).
  3. J. Cabanis: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. Cz. 1. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1850–1851, s. 40. (niem.).
  4. Ch.-L. Bonaparte. Espèces nouvelles et Oiseaux d’Asie et d'Amérique, et tableaux paralléliques des Pélagiens ou Gaviæ. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l'Académie des Sciences”. 42, s. 766, 1856. (fr.). 
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Old World Flycatchers (Muscicapidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Oenanthe, DOI10.2173/bow.muscic3.01 [dostęp 2024-12-01] (ang.).  
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-12-01]. (ang.).
  7. The Key to Scientific Names, Oenanthe [dostęp 2022-01-18].
  8. The Key to Scientific Names, Pentholaea [dostęp 2022-01-18].
  9. The Key to Scientific Names, Cercomela [dostęp 2022-01-18].
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 – kląskawki (wersja: 2024-10-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-12-01].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).