Maciej Stawowiak

Maciej Stawowiak
	; Maciej Stawowiak za kierownicą Poloneza FSO 2500 Racing (1979 r.)
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	25 września 1947 ; Warszawa
	Sukcesy
	1974 – Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni (mistrz); 1980 – Rajdowe samochodowe mistrzostwa Polski (mistrz)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maciej Stawowiak (ur. 25 września 1947 w Warszawie) – polski kierowca rajdowy, mistrz Polski z 1980 roku.

Życiorys

Prawo jazdy uzyskał w wieku 16 lat. Debiutował w rajdach pod koniec lat 60., zwyciężając Zastavą w Rajdzie Monte Calvaria. W 1969 roku startował jako pilot rajdowy, a od 1970 – jako kierowca i pilot^[1]. Był pilotem Marka Trzaskowskiego, Marka Szramowskiego i Marka Variselli – z tym ostatnim wystartował w Rajdzie Safari w 1974 roku^[2].

Jako kierowca wygrał Polskim Fiatem 125p Rajd Warszawski w 1971 roku. Rok później został fabrycznym kierowcą FSO^[1]. W 1973 roku zajął z pilotem Janem Czyżykiem trzecie miejsce we wliczanym do klasyfikacji Rajdowych Mistrzostw Świata Rajdzie Polski. W tym samym roku zajął drugie miejsce w Rajdowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni (mistrzostwach krajów socjalistycznych), natomiast rok później został mistrzem. Również w 1974 roku zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej Rajdowych Mistrzostw Europy. W roku 1975 był dwunasty w Rajdzie Monte Carlo. W roku 1976 Fiatem 124 Abarth zajął drugie miejsce w Rajdzie Złote Piaski oraz trzecie w Rajdzie Volán i Rajdzie Tatry^[3].

W sezonie 1977 był czwarty w klasyfikacji mistrzostw Polski (drugie miejsce w Rajdzie Kormoran oraz trzecie w Rajdzie Wisły i Rajdzie Krakowskim). Rok później powtórzył czwarte miejsce, wygrywając w Rajdzie Warszawskim i Rajdzie Elmot. Od 1979 roku regularnie startował Polonezem 2000. Po zwycięstwach w Rajdzie Warszawskim i Rajdzie Stomil został wicemistrzem RSMP. Od sezonu 1980 jego pilotem był Ryszard Żyszkowski. Wówczas to Stawowiak został mistrzem Polski (zwycięstwa w Rajdach: Elmot, Wisły i Krakowskim), zajął ponadto dziesiąte miejsce w Rajdzie Portugalii, dzięki czemu zdobył jeden punkt i został sklasyfikowany na 68 miejscu w Mistrzostwach Świata. W 1981 roku startował wyłącznie za granicą, zdobywając czwarte miejsce w Rajdowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni^[3]. W 1982 roku zarzucił starty w rajdach^[1].

Ogółem w mistrzostwach Polski wygrał siedem rajdów i 28 OS^[3].

Wyniki w rajdach WRC

Legenda oznaczeń w tabelach dot. wyników
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca
Srebrny	2. miejsce
Brązowy	3. miejsce
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej gdy kierowca był sklasyfikowany oznacza zdobycie punktów w rajdzie poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował
Różowy	Nie ukończył (NU)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Biały	Nie został zgłoszony (-)

Sezon	Zespół	Samochód	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	Punkty	Miejsce
1973	FSO	Polski Fiat 125p 1500	MCO NU	SWE -	POR -	KEN -	MAR -	GRE -	POL 3	FIN -	AUT -	ITA -	USA -	GBR -	FRA -	0	-
1975	OBR FSO	Polski Fiat 125p 1600 Monte Carlo	MCO 12	SWE -	KEN -	GRE -	MAR -	POR -	FIN -	ITA -	FRA -	GBR -				0	-
1976	OBR FSO	Polski Fiat 125p 1600 Monte Carlo	MCO DK	SWE -	POR -	KEN -	GRE -	MAR -	FIN -	ITA -	FRA -	GBR -				0	-
1977	OBR FSO	Polski Fiat 125p 1600 Monte Carlo	MCO NU	SWE -	POR -	KEN -	NZL -	GRE 14	FIN -	CAN -	ITA -	FRA -	GBR NU			0	-
1979	OBR FSO	FSO Polonez 2000	MCO -	SWE -	POR -	KEN -	GRE NU	NZL -	FIN 41	CAN -	ITA -	FRA -	GBR -	CIV -		0	-
1980	OBR FSO	FSO Polonez 2000	MCO -	SWE -	POR 10	KEN -	GRE 17	ARG -	FIN -	NZL -	ITA -	FRA -	GBR NU	CIV -		1	68
1981	OBR FSO	FSO Polonez 2000	MCO -	SWE -	POR -	KEN -	FRA -	GRE -	ARG -	BRA -	FIN 29	ITA -	CIV -	GBR 25		0	-

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Stawowiak Maciej. [w:] kwa-kwa.pl [on-line]. [dostęp 2016-11-04]. (pol.).
↑ Maciej Stawowiak. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Maciej Stawowiak. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).

[kwa-1] Stawowiak Maciej. [w:] kwa-kwa.pl [on-line]. [dostęp 2016-11-04]. (pol.).

[2] Maciej Stawowiak. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).

[ewrc-3] Maciej Stawowiak. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).

[1]

[2]

[3]