Lulewice

Lulewice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	białogardzki
Gmina	Białogard
Wysokość	24 m n.p.m.
Liczba ludności (2022)	166
Strefa numeracyjna	94
Kod pocztowy	78-200
Tablice rejestracyjne	ZBI
SIMC	0302913
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard Lulewice
	Położenie na mapie Polski Lulewice
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Lulewice
	Położenie na mapie powiatu białogardzkiego Lulewice
	54°02′50″N 15°57′02″E/54,047222 15,950556

Lulewice (niem. Alt Lülfitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 205 mieszkańców.

Geografia

Wieś w układzie okolnicy, leży ok. 4 km na północ od Białogardu, ok. 450 m na zachód od drogi wojewódzkiej nr 166. Okolice wsi to pola uprawne, w odległości ok. 1 km w kierunku północnym przepływa Radew.

Historia

Wieś Lulewice (niem. również: Lullewitz, Lüllewitz lub Lüllfitz) po raz pierwszy wymieniona w 1276 r. W środku wsi stała szkoła. W roku 1333 biskup kamieński Fryderyk von Eickstedt nadał wieś kapitule katedralnej w Kołobrzegu. Już w roku 1454 miejscowość należała do Białogardu. Po wojnie trzydziestoletniej w połowie wieku XVII wieś zamieszkiwały 83 osoby. Wprowadzając pruska reformę administracyjną (1807 i 1816) dokonało się uniezależnienie wsi od miasta Białogard, co ostatecznie nastąpiło w 1848 roku. Według Ksiąg Gruntowych² z roku 1867 wieś została opisana w następujący sposób: "1 budynek szkolny, 31 domów, 38 budynków gospodarczych, 1 wiatrak, 38 koni (z czego 63 konie robocze), 296 krów (w tym 3 byki), 539 owiec, 168 świń (w tym 30 macior), 4 kozy, 33 ule", w owym czasie w Lulewicach było 206 mieszkańców w 41 rodzinach. Od roku 1882, po odłączeniu się Lulewiczek jako samodzielnej wsi, Lulewice stały się niezależną wsią. W 1912 r. podłączono wieś do sieci elektroenergetycznej. W 1925 roku w Lulewicach mieszkało 261 osób, w 1933 roku 222 a w roku 1939 wieś liczyła 721,1 hektarów, 220 mieszkańców w 51 gospodarstwach domowych. W roku 1945 ostatnim niemieckim sołtysem był Willi Venske.

Zabytki i ciekawe miejsca

W Lulewicach znajduje się nieczynny cmentarz założony w XIX wieku o pow. 0,70 ha, z zachowanym układem przestrzennym, w runie rośnie bluszcz, barwinek, śnieżyczka przebiśnieg, konwalia majowa, cis.

Budynek mieszkalny o konstrukcji ryglowej, stodoła i budynek bramny o konstrukcji ramowej (zagroda nr 11), stodoły o konstrukcji ramowej (zagroda nr 15 i 18), budynki mieszkalne o konstrukcji ryglowej (zagroda nr 19, 20 i 28), budynek bramny o konstrukcji ramowej (zagroda nr 25), budynek inwentarski o konstrukcji ramowej (zagroda nr 27).

Przyroda

Od drogi wojewódzkiej nr 166 do wsi po obu stronach drogi rośnie 30 lip drobnolistnych o obw. 210 - 436 cm, które tworzą aleję o długości 650 m^[4].

W miejscowości znajdują się gniazda bociana białego.

300 m od wsi w kierunku Redlina, wśród pól nad Radwią znajduje się piękny użytek ekologiczny.

Gospodarka

Wieś zaopatrywana jest w wodę z ujęcia w Redlinie.

Turystyka

Przez wieś prowadzi lokalny nieoznaczony szlak turystyczny: Szlak pieszy wokół Białogardu.

W miejscowości jest miejsce poświęcone pamięci Jana Pawła II oraz wybudowana przez mieszkańców góra Golgota^[5].

Kultura i sport

Ludowy Zespół Sportowy we wsi to „Sokół” Lulewice, należący do Gminnego Zrzeszenia LZS.

Komunikacja

W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70745
↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 694 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ „Starostwo Powiatowe”. Białogard.
↑ Lulewice koło Białogardu mogą stać się miejscem kultu religijnego. Mieszkańcy wybudowali własną Golgotę. Głos Koszaliński. [dostęp 2009-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-28)]. (pol.).

Bibliografia

Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005
Berghaus H. Landbuch des Herzogthums Kaschubien und der einverleibten Kreise der Neumark…, Die Kreise Fürstenthum Kamin und Belgard, Berlin, 1867 (de)

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70745

[2] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .

[3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 694 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[4] „Starostwo Powiatowe”. Białogard.

[5] Lulewice koło Białogardu mogą stać się miejscem kultu religijnego. Mieszkańcy wybudowali własną Golgotę. Głos Koszaliński. [dostęp 2009-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-28)]. (pol.).

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]