Kucałowa Przełęcz

Kucałowa Przełęcz (1148 m) – przełęcz w głównym grzbiecie Pasma Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego Pasmo Policy należy do Beskidu Żywieckiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[2]. Znajduje się pomiędzy Okrąglicą (1239 m) a Kocią Łapą (1182 m)[3][4]. Na niektórych mapach[5] i w niektórych przewodnikach podana jest inna wysokość przełęczy – 1170 m[6]. Północne stoki Kucałowej Przełęczy opadają do doliny Skawicy i spływa z nich jeden ze źródłowych cieków potoku Skawica Sołtysia. Nazwa pochodzi od nazwy Hali Kucałowej, tej zaś od nazwiska Kucała[6].

Kucałowa Przełęcz
Ilustracja
Kucałowa Przełęcz i Okrąglica
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Wysokość

1148 m n.p.m.

Pasmo

Beskid Żywiecko-Orawski

Sąsiednie szczyty

Okrąglica, Kocia Łapa

Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kucałowa Przełęcz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kucałowa Przełęcz”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kucałowa Przełęcz”
Ziemia49°37′41,2″N 19°38′49,2″E/49,628111 19,647000
Widok ze Skawicy

Rejon przełęczy jest trawiasty, znajdują się na niej dwie dawne hale pasterskie: na stokach północnych Hala Kucałowa, na południowych hala Sidzińskie Pasionki, czasami obejmowane wspólną nazwą Hala Kucałowa. Ponieważ przełęcz nie jest porośnięta lasem, jest dobrym punktem widokowym.

Błędna jest nazwa „Hala Krupowa” widniejąca na zamontowanych na przełęczy tabliczkach szlaku turystycznego. Właściwa Hala Krupowa znajduje się na południowo-wschodnich, podwierzchołkowych stokach Okrąglicy. Również nazwa schroniska PTTK na Hali Krupowej jest wynikiem pomyłki[5][6].

Przez Kocią Łapę biegnie granica między miejscowościami Skawica (stok północny) i Sidzina (stok południowy) – obydwie w województwie małopolskim, powiecie suskim[3].

Szlaki turystyczne

edytuj
  Główny Szlak Beskidzki: Polica – Kucałowa Przełęcz – Bystra Podhalańska:
  • z Policy 0:25 h (z powrotem 0:35 h)
  • z Bystrej 4:05 h (z powr. 3:30 h)
  Zawoja Centrum – Sidzina:
  • z Zawoi 3:20 h (z powr. 2:35 h)
  • z Sidziny – Dom Dziecka 2:25 h (z powr. 2 h)
  Sidzina – Schronisko na Hali Krupowej:
  • z Sidziny – Wielka Polana 1:15 h (z powr. 1 h)
  Juszczyn – Kucałowa Przełęcz:
  • z Juszczyna 4:30 h (z powr. 3:35 h)
  Skawica – Kucałowa Przełęcz:
  • ze Skawicy 2:25 h (z powr. 1:50 h)[6].
 
Przełęcz Kucałowa, u góry Złota Grapa i Kocia Łapa

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
  2. J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
  3. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13].
  4. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-03-13].
  5. a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
  6. a b c d Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 298, ISBN 978-83-62460-30-4.