Kowelin

minerał siarczkowy

Kowelin (także covellin, dawniej używano także nazwy kawelin) – minerał z gromady siarczków. Rozpowszechniony, ale występujący w niewielkich ilościach.

Kowelin
Ilustracja
Kowelin z kopalni Leonard, Butte, hrabstwo Silver Bow, Montana, Stany Zjednoczone (7,5x5x4 cm)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

covellin, kawelin

Skład chemiczny

CuS – siarczek miedzi

Twardość w skali Mohsa

1,5-2

Łupliwość

doskonała, jednokierunkowa

Układ krystalograficzny

heksagonalny

Gęstość

4,6-4,76 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

jaskrawoniebieska, granatowa, indygo, rzadziej żółta lub czerwona

Rysa

szara lub czarna z niebieskawym odcieniem

Połysk

półmetaliczny, matowy

Nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego mineraloga, Nicoli Covelliego[1] (1790–1829), który odkrył ten minerał w produktach ekshalacji Wezuwiusza.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Bardzo rzadko tworzy kryształy tabliczkowe lub płytkowe (sześcioboczne z wyraźnymi zbrużdżeniami). Jeszcze rzadsze są kryształy izometryczne. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, skorupowych i sferolitycznych. Jest bardzo miękki (można go zarysować nawet paznokciem), giętki (nie łamie się przy zginaniu), nieprzezroczysty. Wykazuje wyraźną iryzację (fioletowe lub czerwone refleksy). Często zawiera domieszki żelaza, srebra, ołowiu, selenu.

Występowanie

edytuj

Minerał wtórny procesów hydrotermalnych, hipergenicznych. Niekiedy stanowi produkt ekshalacji wulkanicznych (fumarola). Występuje w towarzystwie chalkozynu, bornitu, pirytu, enargitu, chalkopirytu. Tworzy naloty na minerałach zawierających miedź.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

edytuj
  • ważna ruda miedzi (ponad 66% Cu),
  • atrakcyjny i poszukiwany kamień kolekcjonerski (odmiany wykazujące iryzację),
  • czasami wykorzystywany jako kamień ozdobny.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. kowelin. [w:] Słownik Wyrazów Obcych [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN. [dostęp 2011-12-23]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002
  • O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” 1996
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003

Linki zewnętrzne

edytuj