Koprywniczna (słow. Koprivničná[1]; 715 m n.p.m.) – mało wybitny szczyt w Beskidzie Niskim. Leży w głównym grzbiecie wododziałowym Karpat Zachodnich, pomiędzy Kanasiówką na wschodzie a Kamieniem nad Jaśliskami na zachodzie. Stoki północne opadają łagodnie ku dolinie źródłowego toku Jasiołki (zlewisko Morze Bałtyckie), zaś stoki południowe – znacznie stromiej ku źródliskom potoku Habura (dopływ Laborca, zlewisko Morza Czarnego).

Koprywniczna
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Niski, Karpaty

Wysokość

715 m n.p.m.

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Koprywniczna”
Położenie na mapie Beskidu Niskiego
Mapa konturowa Beskidu Niskiego, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Koprywniczna”
Ziemia49°22′30″N 21°52′35″E/49,375000 21,876389
Koprywiczna na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego w skali 1:100 000 z 1938 roku

Grzbiet na tym odcinku jest niski, mocno zrównany i szeroki. W związku z tym oraz trudno przepuszczalnym podłożem jest on w wielu miejscach podmokły, a miejscami pokryty torfowiskami. Bardzo spłaszczona kopuła szczytowa jest zalesiona. Polska część góry leży w granicach Jaśliskiego Parku Krajobrazowego. Od strony wschodniej, prawie po jej szczyt, sięga też granica polskiego Rezerwatu przyrody Źródliska Jasiołki.

Sam szczyt leży w całości w granicach Polski. Ok. 150 m na południe od niego, przez kotę 709 m, biegnie granica państwowa polsko-słowacka.

Na przedwojennych mapach rejon ten był oznaczany jako Koprywiczna, przy czym nazwa odnosiła się głównie do łagodnie opadających ku pn. stoków grzbietu, pokrytych lasami i licznymi łąkami, wykorzystywanymi jako pastwiska. Podobnie lokowały nazwę Koprywiczna powojenne mapy turystyczne Beskidu Niskiego[2],[3]. Niektóre późniejsze polskie mapy turystyczne stosowały nazwę Kopriwniczna[4]. Na innych współczesnych mapach turystycznych lub w przewodnikach turystycznych nazwa Koprywniczna w ogóle się nie pojawia, natomiast uwidoczniane jest leżące ok. 500 w na zach. od niego wzniesienie Szeroki Jasienik (727[5] lub 718[6] m n.p.m.). Nazwy Koprywiczna, Koprywniczna pochodzą od słowa kopriva, koprywa - „pokrzywa” i oznaczają tereny, na których rosło wiele pokrzyw[7].

Nieco na wsch. od koty 709, po stronie słowackiej, w odległości ok. 30 m od linii granicy, znajduje się kilkanaście ziemnych mogił żołnierzy poległych tu w czasie I wojny światowej zimą 1914/15 lub wiosną 1915 r. Cmentarz ten, przez dziesięciolecia zapomniany, został odnaleziony i odbudowany na początku drugiej dekady bieżącego wieku[8] i jest oznaczony na najnowszych mapach[5].

Wzdłuż granicy przez kotę 709 m biegnie czerwono szlak turystyczny czerwony znakowany, graniczny słowacki szlak turystyczny z Przełęczy Dukielskiej na Przełęcz Łupkowską. Przy drogowskazie turystycznym odbijają od niego słowackie znaki szlak turystyczny zielony zielone do Habury. Równolegle do czerwonych znaków słowackich biegnie niebiesko szlak turystyczny niebieski znakowany polski szlak z Czeremchy do Jasiela.

Przypisy

edytuj
  1. Laborecká vrchovina. Dukla. Turistická mapa, 2. vyd., VKU Harmanec, 2004, ISBN 80-8042-181-1
  2. Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:125 000, PPWK, Warszawa 1972
  3. Beskid Niski i Pogórze. Mapa turystyczna 1:125 000, PPWK, Warszawa 1979
  4. Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. I, Compass Kraków 2004
  5. a b Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:70 000, aktualizacja 2018, wyd. ExpressMap Polska
  6. Krukar Wojciech, Olszański Tadeusz Andrzej, Luboński Paweł i in.: Beskid Niski. Przewodnik,wydanie II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9, s. 158
  7. Słabczyński Robert: Mikrotoponimy południowo-wschodniej części Beskidu Niskiego motywowane nazwami roślin i zwierząt, w: „Słowo. Studia językoznawcze” 9/2018, ISSN 2082-6931, s. 140-154
  8. Barański Mirosław J.: Niewydeptane szlaki Laboreckiej vrchoviny, w: „Gazeta Górska” R. XXIV, nr 2 (94), wiosna 2016 s. 36-39