Jerzy Wojnowski
Jerzy Wojnowski, pseud. „Motor” (ur. 17 września 1915 w Skarżysku-Kamiennej, zm. 28 stycznia 1944 przy Przełęczy Witosławskiej) – podporucznik Wojska Polskiego, agent wywiadu niemieckiego. Odznaczony Krzyżem Walecznych.
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 stycznia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujBył synem Bronisława Wojnowskiego i Marii Kowalskiej. Edukację zakończył jako absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów w Twierdzy Modlin, uzyskując stopień kaprala podchorążego rezerwy. Następnie wraz z żoną zamieszkał w Brześciu nad Bugiem. Pracował jako szofer w nadleśnictwie Brześć. Przed wybuchem wojny na ochotnika wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i podczas wojny obronnej w 1939 roku uczestniczył w walkach w okolicy Brześcia i Żabinki.
W czasie okupacji niemieckiej związał się z konspiracyjną organizacją o charakterze narodowym Zbigniewa Słonczyńskiego. W 1942 organizacja została podporządkowana kapitanowi Alfredowi Paczkowskiemu. W 1943 uczestniczył w akcji na więzienie w Pińsku dowodzonej przez por. Jana Piwnika, po której odznaczony został Krzyżem Walecznych. Kiedy odkryto, że Wojnowski jest agentem gestapo ps. Garibaldi, został aresztowany przez por. Eugeniusza Kaszyńskiego Nurta na kwaterze w Milejowicach[1]. Po przesłuchaniu rozstrzelano go z rozkazu generała Nila przy drodze prowadzącej na Przełęcz Witosławską[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Pola i miejsca 2014 ↓, s. 314.
- ↑ Likwidacja agenta gestapo w szeregach AK ppor. Jerzego Franciszka Wojnowskiego "Motora" [online], wokol-ponurego.blogspot.com [dostęp 2020-07-09].
Bibliografia
edytuj- Praca zbiorowa: Pola i miejsca bitewne w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2014. ISBN 978-83-11-13145-3.