Jenson Button

angielski kierowca Formuły 1

Jenson Alexander Lyons Button (ur. 19 stycznia 1980 we Frome) – brytyjski kierowca wyścigowy, mistrz świata Formuły 1 z sezonu 2009. Wicemistrz świata Formuły 1 z sezonu 2011. Obecnie starszy doradca w zespole Williams F1. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE)[1].

Jenson Button
Ilustracja
Jenson Button podczas Grand Prix Bahrajnu (2012)
Imię i nazwisko

Jenson Alexander Lyons Button

Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1980
Frome

Sukcesy

1998: złoto Brytyjska Formuła Ford
1999: brąz Brytyjska Formuła 3
2004: brąz Formuła 1
2009: złoto Formuła 1
2011: srebro Formuła 1
2018: złoto Super GT

Strona internetowa
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Początki kariery

edytuj

Jenson Button rozpoczął karierę w kartingu w wieku ośmiu lat. Wygrał mistrzostwa Wielkiej Brytanii w 1990 i 1991 roku, wywalczył wicemistrzostwo świata w 1995 roku. Dwa lata później, w wieku 17 lat, został najmłodszym zwycięzcą kartingowych mistrzostw Europy w klasie Super A. W roku 1998 zdobył mistrzostwo w brytyjskiej Formule Ford, oraz nagrodę McLaren-Autosport Young Driver of the Year. Następnie awansował do Formuły 3, gdzie odniósł trzy zwycięstwa i finiszował na trzeciej pozycji, w stawce pełnej dużo bardziej doświadczonych kierowców.

Formuła 1

edytuj

2000: Williams

edytuj

Pod koniec 1999 testował z McLarenem (jako część zdobytej wcześniej nagrody) i z Prostem, jednak kontrakt na nadchodzący sezon podpisał z zespołem Williams, pokonując w bezpośredniej rywalizacji o fotel Bruno Junqueirę.

Już w swoim drugim wyścigu, na brazylijskim torze Interlagos, finiszując na szóstym miejscu zdobył punkty, stając się najmłodszym w historii kierowcą, któremu udało się tego dokonać[2]. Później na torze Silverstone poprawił swoje osiągnięcie. W tym sezonie punktował sześciokrotnie, a najlepszy wynik tego sezonu to 4. miejsce podczas Grand Prix Niemiec 2000. Ostatecznie zakończył sezon z dwunastoma punktami, na ósmym miejscu w klasyfikacji kierowców.

2001–2002: Benetton i Renault

edytuj
 
Jenson Button w bolidzie Benetton B201 (2001)

Button kolejne dwa sezony spędził w zespołach Benetton i Renault.

W pierwszym sezonie był ograniczony przez słaby samochód i punktował tylko raz (5. miejsce podczas Grand Prix Niemiec), w rezultacie czego z dorobkiem 2 punktów zajął 17. miejsce w końcowej klasyfikacji. Po sezonie Renault przejął zespół Benetton i przekształcił go w zespół fabryczny.

W sezonie 2002 zaś zdobywał punkty w siedmiu wyścigach, dzięki czemu z dorobkiem 14 punktów udało mu się zająć 7 pozycję w końcowej klasyfikacji.

2003–2005: British American Racing

edytuj

Od 2003 roku ścigał się w barwach zespołu BAR, zakupionego później przez Hondę. W pierwszym sezonie regularnie pokonywał partnera z zespołu, byłego mistrza świata, Jacques’a Villeneuve’a.

W kolejnym roku zdobył pierwsze w karierze pole position podczas wyścigu o Grand Prix San Marino na torze Imola. Pomimo dziesięciu wizyt na podium nie osiągnął żadnego zwycięstwa. Zakończył sezon na trzecim miejscu, za będącymi w znakomitej formie kierowcami Ferrari. Jego zespół dzięki dobrej postawie Brytyjczyka zdołał wywalczyć niespodziewanie tytuł wicemistrzowski w klasyfikacji konstruktorów po walce z zespołem Renault.

 
Jenson Button podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych (2005)

5 sierpnia 2004 zespół Williams ogłosił podpisanie kontraktu z Brytyjczykiem na sezon 2005. W ciągu następnego roku trwały spory o zatrudnienie Buttona pomiędzy zespołami Williams i Honda, zmieniało się także podejście samego kierowcy. Udało się osiągnąć porozumienie i po wpłaceniu rekompensaty Button pozostał w Hondzie zarówno na nieudany sezon 2005 (9 pozycja w mistrzostwach), jak i na kolejne.

2006–2008: Honda

edytuj

Swoje pierwsze zwycięstwo w Formule 1 odniósł w deszczowych warunkach podczas Grand Prix Węgier w 2006 roku (był to jego 113. start w wyścigu F1). Pomimo dobrej końcówki sezonu udało mu się zająć jedynie szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonach 2007 i 2008 nadal reprezentował barwy zespołu Honda. W klasyfikacji końcowej zajął odpowiednio 15. i 18. miejsce w końcowej klasyfikacji, z dorobkiem odpowiednio sześciu i trzech punktów.

2009: Brawn

edytuj
 
Jenson Button podczas Grand Prix Abu Zabi (2009)

Na sezon 2009 ponownie został zakontraktowany, jako etatowy kierowca. Japoński team z powodu kłopotów finansowych musiał ze skutkiem natychmiastowym wycofać się z F1. Czarny scenariusz na jego szczęście się nie sprawdził i Brytyjczyk kontynuował współpracę w starym-nowym zespole Brawn GP, powstałym na bazie Hondy.

Podczas pierwszego wyścigu sezonu 2009, Button wygrał GP Australii. Drugi był jego kolega Rubens Barrichello. Wygrał również w kolejnym, deszczowym wyścigu w GP Malezji, jednak ze względu na to, że kierowcy nie przejechali 75% zaplanowanego dystansu, zdobył tylko połowę punktów (w tym wypadku pięć oczek). W trzecim wyścigu sezonu zajął trzecie miejsce, co było spowodowane wyraźnie słabszą formy bolidu BGP 001 w mokrych warunkach w stosunku do bezkonkurencyjnego RB5 Red Bulla, który dowiozło dublet. W Grand Prix Bahrajnu po miernych kwalifikacjach sądzono, że tym razem Brytyjczyk nie ma szans na zwycięstwo. Ostatecznie jednak dzięki świetnej formie wyścigowej oraz błędom strategicznym zespołu Toyota, Button odniósł trzecie zwycięstwo w sezonie. W piątym wyścigu w kalendarzu na torze w Barcelonie, Button odniósł kolejne, czwarte zwycięstwo w sezonie, kończąc wyścig przed resztą stawki z dużą przewagą czasową. BGP001 na torze w Monako również okazał się świetny, przynosząc piąte zwycięstwo brytyjskiemu kierowcy i zespołowi Brawn. 7 czerwca 2009 roku na torze w Stambule (Turcja) Button po raz kolejny odniósł zwycięstwo. Było to jednak ostatnie zwycięstwo Brytyjczyka w tym roku.

Druga część sezonu, w porównaniu do pierwszej, dominującej w jego wykonaniu, nie była jednak tak dobra, czego dowodem było zaledwie dwukrotne stanięcie na podium, podczas Grand Prix Włoch (2 msc) oraz kończącym cykl Grand Prix Abu Zabi (3 msc). Szereg czterech triumfów został przerwany na rodzimym Grand Prix Wielkiej Brytanii, gdzie w wyniku nie najlepszych warunków atmosferycznych, Button nie był w stanie walczyć już o kolejne, piąte z rzędu zwycięstwo (pojazd Brawna szczególnie w tych warunkach nie spisywał się najlepiej). Było to spowodowane wyraźną obniżką formy bolidu, który z powodu mniejszego budżetu brytyjskiego zespołu oraz prześcignięcia ich przez konkurencję, nie pozwolił Brytyjczykowi w kontynuowaniu świetnej passy. Dodatkowo w wyniku kilku błędnych poprawek, w celu zwiększenia konkurencyjności, zwłaszcza w chłodnych warunkach, nie pasował już tak dobrze do stylu jazdy Buttona, jak wcześniej, natomiast bardziej wpasował się w niego jego partner, Rubens Barrichello (Anglik preferował bardziej łagodny styl jazdy, aniżeli jego brazylijski zespołowy kolega). Na szczęście punkty zebrane w końcówce sezonu wystarczyły, by Brytyjczyk 18 października 2009 roku podczas GP Brazylii na torze Interlagos zapewnił sobie pierwszy tytuł mistrza świata.

Od 2010: McLaren

edytuj
 
Jenson Button podczas Grand Prix Kanady (2010)

Brytyjczyk prowadził negocjacje z zespołem Brawn, jednak w wyniku konfliktu z szefostwem (w kwestii finansowej) oraz szukaniu nowego wyzwania, Button podpisał trzyletni kontrakt z zespołem McLaren, gdzie partnerował mistrzowi Formuły 1 z sezonu 2008, Lewisowi Hamiltonowi[3].

Sezon 2010 rozpoczął od mocnego uderzenia. Spośród pięciu pierwszych wyścigów tego sezonu wygrał dwa (Grand Prix Australii oraz Grand Prix Chin) i w klasyfikacji generalnej zajmował pierwsze miejsce. Kolejnego wyścigu w tym sezonie (Grand Prix Monako) nie udało mu się ukończyć – zakończył go już na drugim okrążeniu z powodu problemów z silnikiem. Wtedy też spadł w klasyfikacji kierowców na 4. miejsce. Kolejne wyścigi przyniosły Buttonowi kolejne wizyty na podium: Grand Prix Turcji – 2. miejsce, Grand Prix Kanady – 2. miejsce, oraz Grand Prix Europy – 3. miejsce. Te wyniki przyniosły mu awans w klasyfikacji generalnej o dwie pozycje, na 2. miejsce, gdzie musiał uznać wyższość swojego kolegi z teamu, Lewisa Hamiltona. Grand Prix Wielkiej Brytanii rozpoczął z 14 pozycji startowej, jednak dzięki dynamicznej jeździe ukończył wyścig na 4. miejscu. Dwa tygodnie później wyścig o Grand Prix Niemiec ukończył na 5. miejscu. Ostatni wyścig pierwszej części sezonu, wyścig o Grand Prix Węgier zakończył na 8. miejscu, a w generalnej klasyfikacji kierowców spadł na 4 pozycję.

Druga część sezonu rozpoczęła się dla Buttona pechowo. W pierwszym wyścigu po czterotygodniowej przerwie musiał wycofać się z walki o Grand Prix Belgii na 15 okrążeniu, kiedy to Sebastian Vettel wjechał w bok bolidu Jensona Buttona wyrywając w bolidzie McLarena chłodnicę i mocno uszkadzając jego układ napędowy. Za to niepowodzenie zrehabilitował się dwa tygodnie później, kiedy to podczas Grand Prix Włoch zajął 2. miejsce, zdobywając tym samym 30 podium w karierze. Do wyścigu o Grand Prix Singapuru przystąpił z wywalczonej poprzedniego dnia w kwalifikacjach 4 pozycji, i na tej samej pozycji przekroczył metę.

 
Jenson Button podczas Grand Prix Malezji w bolidzie McLaren MP4-26 (2011)

W kolejnym sezonie w barwach McLarena zaliczył jeden ze swoich najlepszych sezonów w karierze. Po pierwszej części sezonu Jenson zajmował dopiero 5 pozycję w klasyfikacji generalnej. Podczas GP Kanady Jenson Button odniósł swoje najlepsze zwycięstwo w karierze. Był to także jeden z najbardziej spektakularnych wyścigów w historii F1. Button pomimo tego, że w połowie wyścigu zajmował ostatnią pozycję, zdołał przebić się do czołówki stawki i awansować na pozycję lidera, w połowie ostatniego okrążenia. Kolejne trzy wyścigi nie były tak udane. Jednak podczas jego 200 Grand Prix, które miało miejsce na Węgrzech, nastąpił przełom. Od tej pory Button meldował się na podium do końca sezonu, wyjątkiem było GP Korei (4 pozycja). Dzięki tak dobrej jeździe, Button zdobył wicemistrzostwo świata i zdecydowanie pokonał zespołowego partnera, stając się kierowcą nr 1 w McLarenie. Pod koniec sezonu podpisał wieloletni kontrakt z ekipą z Woking.

W sezonie 2012 wygrał Grand Prix Australii. W Grand Prix Chin zajął drugą lokatę. Dalsza część sezonu to pasmo samych niepowodzeń. W sześciu wyścigach, Brytyjczyk zdobywa zaledwie 7 punktów. Renesans formy nadszedł dopiero podczas Grand Prix Niemiec, kiedy to zdobył pierwsze podium, od czasu wyścigu w Szanghaju. W Belgii Button zdobył swoje pierwsze pole position dla McLarena, a następnego dnia wygrał swój drugi wyścig w sezonie. Realne szanse na mistrzowski tytuł przepadły podczas wyścigu na Monzy, kiedy to odpadł z powodu awarii pompy paliwa. Udało mu się jeszcze wygrać na zakończenie sezonu w Brazylii.

 
Jenson Button podczas Grand Prix Malezji w bolidzie McLaren MP4-28 (2013)

W sezonie 2013 zespół McLaren oraz Button spisywali się nadspodziewanie słabo. Mimo to Brytyjczyk tylko pięciokrotnie nie zdobywał punktów, a w ostatnim wyścigu sezonu – w Grand Prix Brazylii otarł się o podium kończąc wyścig na czwartej pozycji. Na uwagę zasługuje również to, że w każdym wyścigu Brytyjczyk osiągał linię mety. Ostatecznie uzbierane 73 punkty dały mu dziewiąte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

Sezon 2014 kierowcy McLarena rozpoczęli dwoma miejscami na podium. W wyścigu o Grand Prix Australii Button był trzeci. Niespodziewanie przegrał jednak z partnerem zespołowym, debiutującym w Formule 1 Kevinem Magnussenem. Był to jednak jedyny taki wyścig, we wszystkich kolejnych Brytyjczyk był lepszy od Duńczyka. Mimo poprawy formy bolidu względem zeszłego sezonu, Button nie był w stanie osiągać miejsc na podium. Czterokrotnie plasował się tuż za nim – w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Rosji i Brazylii. W klasyfikacji generalnej zdobył łącznie 126 punktów i został sklasyfikowany na ósmej pozycji.

3 września 2016 roku ogłosił przerwę w startach w Formule 1 po sezonie 2016. Jego miejsce zajął Stoffel Vandoorne, a Button podpisał dwuletni kontrakt na stanowisko ambasadora McLarena w sezonie 2017 z opcją powrotu do ścigania w sezonie 2018[4].

W sezonie 2017 pełnił rolę kierowcy rezerwowego w zespole McLaren. 12 kwietnia zespół potwierdził, że podczas Grand Prix Monako Brytyjczyk zastąpi Fernando Alonso, który wystartuje w wyścigu Indy 500. W Monako Button zakwalifikował się na 9 pozycji, ale ze względu na wymianę podzespołów jednostki napędowej wystartował z alei serwisowej. Na 60. okrążeniu wyścigu, Button brał udział w kolizji z Pascalem Wehrleinem próbując wyprzedzić Niemca w zakręcie Portier, czego skutkiem było uszkodzenie zawieszenia i konieczność wycofania się z wyścigu.

22 stycznia 2021 zespół Williams F1 ogłosił zakontraktowanie byłego kierowcy na posadę starszego doradcy drużyny.

Wyniki

edytuj

Formuła 1

edytuj
Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2000                                  
  BMW.Williams F1 Team   Williams
FW22
21 09 18 06 10 11 14 18 10 18 16 08 03 12 06 05 16
  BMW
E41 3.0 V10
989NU 06 989NU 05 17† 10† 989NU 11 08 05 04 09 05 989NU 989NU 05 989NU
2001                                  
  Mild Seven Benetton Renault Sport   Benetton
BA201
16 17 20 21 21 21 17 20 20 17 18 18 17 15 11 10 09
  Renault
RS21 3,0l V10
14 11 10 12 15 989NU 07 989NU 13 16† 15 05 989NU 989NU 989NU 09 07
2002                                  
  Mild Seven Renault F1 Team   Renault
R202
11 08 07 09 06 13 08 13 08 12 07 13 09 10 17 14 10
  Renault
RS22 3,0l V10
989NU 04 04 05 12† 07 989NU 15† 05 12† 06 989NU 989NU 989NU 05 08 06
2003                                
  Lucky Strike B.A.R Honda   B.A.R
005
08 09 11 09 05 07 20 17 12 14 20 17 14 07 11 09
  Honda
RA003E 3,0l V10
10 07 989NU 08 09 04 992NW 989NU 07 989NU 08 08 10 989NU 989NU 04
2004                                    
  Lucky Strike B.A.R Honda   B.A.R
006
04 06 06 01 14 02 05 02 04 04 03 12 04 12 06 03 05 05
  Honda
RA004E 3,0l V10
06 03 03 02 08 02 03 03 989NU 05 04 02 05 989NU 03 02 03 989NU
2005                                      
  Lucky Strike B.A.R Honda   B.A.R
007
08 09 11 03 995- 995- 13 01 03 07 02 02 08 13 03 08 04 02 04
  Honda
RA005E 3,0l V10
11† 989NU 989NU 991DK 995- 995- 10 989NU 992NW 04 05 03 05 05 08 03 07 05 08
2006                                    
  Lucky Strike Honda Racing F1 Team   Honda
RA106
03 02 01 02 06 08 13 19 08 07 19 04 04 07 05 04 07 14
  Honda
RA806E 2,4l V8
04 03 10† 07 989NU 06 11 989NU 09 989NU 989NU 04 01 04 05 04 04 03
2007                                  
  Honda Racing F1 Team   Honda
RA107
14 15 16 14 10 15 13 12 18 17 17 16 10 14 07 10 16
  Honda
RA807E 2,4l V8
15 12 989NU 12 11 989NU 12 08 10 989NU 989NU 13 08 989NU 11† 05 989NU
2008                                    
  Honda Racing F1 Team   Honda
RA108
12 11 09 13 13 11 20 16 17 14 12 16 17 19 12 18 18 17
  Honda
RA808E 2,4l V8
989NU 10 989NU 06 11 11 11 989NU 989NU 17 12 13 15 15 09 14 16 13
2009                                  
  Brawn GP Formula One Team   Brawn
BGP001
01 01 05 04 01 01 02 06 03 08 05 14 06 12 07 14 05
  Mercedes-Benz
FO108W 2,4l V8
01 01 03 01 01 01 01 06 05 07 07 989NU 02 05 08 05 03
2010                                      
  Vodafone McLaren Mercedes   McLaren
MP4-25
08 04 17 05 05 08 04 05 07 14 05 11 05 02 04 05 07 11 04
  Mercedes-Benz
FO108X 2,4l V8
07 01 08 01 05 989NU 02 02 03 04 05 08 989NU 02 04 04 12 05 03
2011                                      
  Vodafone McLaren Mercedes   McLaren
MP4-26
04 04 02 06 05 02 07 05 05 07 03 13 03 03 02 03 04 03 02
  Mercedes-Benz
FO108Y 2,4l V8
06 02 04 06 03 03 01 06 989NU 989NU 01 03 02 02 01 04 02 03 03
2012                                        
  Vodafone McLaren Mercedes   McLaren
MP4-27
02 02 05 04 10 12 10 09 16 07 04 01 02 04 08 11 04 06 12 02
  Mercedes-Benz
FO108Y 2,4l V8
01 14 02 18† 09 16† 16 08 10 02 06 01 989NU 02 04 989NU 05 04 05 01
2013                                      
  Vodafone McLaren Mercedes   McLaren
MP4-28
10 07 08 10 14 09 14 11 09 13 06 09 08 11 10 10 12 15 14
  Mercedes-Benz
FO108F 2.4l V8
09 17† 05 10 08 06 12 13 06 07 06 10 07 08 09 14 12 10 04
2014                                      
  McLaren Mercedes   McLaren
MP4-29
10 10 06 12 08 12 09 12 03 11 07 10 06 11 08 04 12 05 06
  Mercedes-Benz
PU106A 1.6T V6
03 06 17† 11 11 06 04 11 04 08 10 06 08 989NU 05 04 12 04 05
2015                                      
  McLaren Honda   McLaren
MP4-30
17 17 17 20 14 10 20 20 18 16 19 15 15 15 13 11 20 16 12
  Honda
RA615H 1.6T V6
11 989NU 14 992NW 16 08 989NU 989NU 989NU 09 14 14 989NU 16 09 06 14 14 12
2016                                          
  McLaren Honda   McLaren
MP4-31
12 14 12 12 12 13 12 19 03 17 08 12 09 14 12 09 22 19 13 17 12
  Honda
RA615H 1.6T V6
14 989NU 13 10 09 09 989NU 11 06 12 989NU 08 989NU 12 989NU 09 18 09 12 16 989NU
2017                                        
  McLaren Honda   McLaren
MCL32
995- 995- 995- 995- 995- PL 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995-
  Honda
RA615H 1.6T V6
995- 995- 995- 995- 995- 989NU 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995-

Życie prywatne

edytuj

Jest synem brytyjskiego rallycrossowca, Johna Buttona, którego najlepszym wynikiem było ukończenie Mistrzostw Wielkiej Brytanii w Rallycrossie w 1976 na drugiej pozycji.

31 grudnia 2014 ożenił się z modelką Jessicą Michibatą[5]. Po roku para rozwiodła się[6].

Przypisy

edytuj
  1. Marek Roczniak: Odznaczenia dla Buttona i Brawna potwierdzone. f1wm.pl, 2009-12-31. [dostęp 2010-01-02]. (pol.).
  2. Marek Roczniak: Podsumowanie wyścigu o Grand Prix Brazylii. f1wm.pl, 2000-03-26. [dostęp 2009-10-20]. (pol.).
  3. Button and Brawn clinch title double as Webber wins in Brazil. formula1.com, 2009-10-18. [dostęp 2009-10-20]. (ang.).
  4. Mateusz Szymkiewicz: Felipe Massa zakończy starty w Formule 1 po sezonie 2016. f1wm.pl, 2016-09-02. [dostęp 2016-09-02]. (pol.).
  5. Button confirms marriage.
  6. Jenson Button ‘amicably’ splits from wife Jessica after one year of marriage.

Linki zewnętrzne

edytuj