Jedlnia

wieś w województwie mazowieckim

Jedlnia (dawniej też Jedlna)[6]wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Pionki[5][7].

Jedlnia
wieś
Ilustracja
Kościół św. Mikołaja i św. Małgorzaty w Jedlni
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

radomski

Gmina

Pionki

Liczba ludności (2011)

644[2][3]

Strefa numeracyjna

48

Kod pocztowy

26-670[4]

Tablice rejestracyjne

WRA

SIMC

0630876[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jedlnia”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jedlnia”
Położenie na mapie powiatu radomskiego
Mapa konturowa powiatu radomskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Jedlnia”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Pionki
Mapa konturowa gminy wiejskiej Pionki, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jedlnia”
Ziemia51°27′46″N 21°22′03″E/51,462778 21,367500[1]
Zabytkowa plebania
Stary cmentarz w Jedlni
Integralne części wsi Jedlnia[5][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0630882 Podsiczki część wsi

Jedlnia położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 737, wiodącej z Radomia do Kozienic. Miejscowość ta usytuowana jest w centrum dużej polany (ok. 7 km²) obejmującej miejscowości: Adolfin, Brzeziny, Huta, Jaroszki, Jaśce, Karpówka, Kieszek, Kolonka, Poświętne, Stoki, Zadobrze, Żdżary i kilka innych mniejszych osad w obrębie Puszczy Kozienickiej.

Działa tu Stowarzyszenie Jedlnia, zrzeszające miłośników i entuzjastów tej ziemi.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Mikołaja i św. Małgorzaty[8].

Historia

edytuj

W czasie I Rzeczypospolitej Jedlnia leżała na terenie województwa sandomierskiego. Od 1387 król Władysław II Jagiełło miał tu swój łowiecki folwark, w którym bywał prawie każdego roku. Ufundował również pierwszy kościół w Jedlni. W 1387 dał przywileje mieszkańcom wsi zwalniające ich po wsze czasy od podatków i opłat, uczynił ich tym samym łowcami królewskimi pomocnymi przy polowaniu. W 1413 na zjeździe w Jedlni Jadwiga, córka Władysława Jagiełły, została ogłoszona oficjalnie dziedziczką tronu polskiego ze względu na brak męskiego (w tym czasie) potomstwa jej ojca. W Jedlni został ułożony 4 marca 1430 przywilej jedlneńsko-krakowski a ogłoszony w Krakowie 9 stycznia 1433. Jedlnia była także jednym z najważniejszych ośrodków bartnictwa w Polsce. To tu zrodził się zwyczajowy kodeks nazwany Prawem Obelnym, sięgający swymi korzeniami może i XII wieku. Od 1710 należała do dóbr stołowych królewskich.

W latach 1810–1815 Jedlnia położona była administracyjnie w departamencie radomskim Księstwa Warszawskiego, w latach 1816–1837 w obwodzie radomskim województwa sandomierskiego, w latach 1837–1844 w guberni sandomierskiej a w latach 1845–1915 na terenie guberni radomskiej Królestwa Kongresowego. W 1839 Jedlnia została odłączona od ekonomii kozienickiej i darowana generałowi Bezak. W 1859 dobra jedlneńskie zostały oddzielone od dóbr rządowych Kozienice. Podczas powstania styczniowego 23 stycznia 1863 140-osobowy oddział pod dowództwem Narcyza Figiettiego rozbił kompanię saperów rosyjskich. Wieś Jedlnia jako jedyna posiadała własną organizację powstańczą.

W latach 1919–1939 miejscowość administracyjnie należała do gminy Jedlnia, w powiecie kozienickim, w województwie kieleckim. W czasie okupacji była pod niemiecką administracją Generalnego Gubernatorstwa. W budynku miejscowej szkoły stacjonowało wojsko niemieckie. W latach 1945–1954 siedziba gminy Jedlnia. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego, a następnie w latach 1975–1998 do województwa radomskiego.

Stary cmentarz

edytuj

W jednym z jedlneńskich zagajników znajduje się stary cmentarz, na którym chowano mieszkańców okolicy do I połowy lat 50. XX wieku. Spoczęli tu m.in. ks. proboszcz Józef Gacki (1803–1876) oraz powstaniec styczniowy Piotr Mróz (1845–1920).

Osobny artykuł: Stary cmentarz w Jedlni.

Kościół

edytuj

Obecnie nad miejscowością góruje kościół z lat 1790–1792, przebudowany wg projektu warszawskiego architekta Stefana Szyllera w 1901. Obok znajduje się, pochodząca z lat 1902–1903, zabytkowa plebania.

Szkoła podstawowa

edytuj

W lutym 1817 w Jedlni powołano szkołę elementarną, którą ukończyli m.in. gen. Józef Kuropieska (do szkoły uczęszczał w latach 1911–1918), o. Korneliusz Jemioł (1921–1928) oraz Stanisław Siczek (1921–1932, w tym 4 lata przerwy).

Urodzeni w Jedlni

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 45949
  2. Wieś Jedlnia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 388 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Jedlna vel Jedlnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 547.
  7. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj