Grand Prix Hiszpanii Formuły 1
Grand Prix Hiszpanii – wyścig Formuły 1, który jest organizowany na torze Circuit de Catalunya w Montmeló.
Circuit de Barcelona-Catalunya | |
Pełna nazwa |
Gran Premio de España |
---|---|
Lokalizacja | |
Szczegóły | |
Organizowany | |
Długość okrążenia |
4,657 km |
Liczba okrążeń |
66 |
Dystans |
307,236 km |
Ostatnie wyniki (sezon 2023) | |
Pole position |
Max Verstappen |
Podium |
Max Verstappen |
Najszybsze okrążenie |
Max Verstappen |
Strona internetowa |
Historia
edytujPierwsze Grand Prix odbyło się w 1913 r. Brały w nim udział zwykłe uliczne samochody. Wyścig odbywał się na ulicznej trasie o długości 300 km w Guadarrama, na drodze Valladolid, niedaleko Madrytu.
Inne wyścigi motorowe odbywały się w Hiszpanii dużo wcześniej. Jednym z bardziej znanych był Catalan Cup w 1908 i 1909 roku, który odbywał się wokół Sitges, niedaleko Barcelony. Obydwa wyścigi wygrał Jules Goux, przyczyniając się do spopularyzowania wyścigów w Katalonii. Entuzjazm do tej formy sportu przyczynił się do decyzji o budowie dwu kilometrowego toru wokół Sitges, który jest znany jako Sitges-Terramar. Tor gościł Grand Prix Hiszpanii w 1923 r.
Po pierwszym wyścigu tor popadł w problemy finansowe, a Grand Prix zostało przeniesione na tor Circuito Lasarte w Lasarte na północnym wybrzeżu. Po roku 1936 w Hiszpanii rozpoczęła się wojna domowa i wyścigi przestały być organizowane. W roku 1946 wyścig powrócił w formie Penya Rhin Grand Prix, organizowanym na torze Pedralbes Circuit w Barcelonie.
Hiszpania powróciła do międzynarodowego kalendarza dopiero w 1951 r., zostając umieszczona na liście eliminacji Mistrzostw Świata Formuły 1. Wyścig organizowano na ulicznym torze Pedralbes. Po tragedii w Le Mans, która spowodowała zwiększenie standardów bezpieczeństwa widzów, Grand Prix zostało wyrzucone z kalendarza.
W roku 1967 Hiszpania powróciła do sportów motorowych. Royal Automobile Club of Spain posiadał tor Jarama na północy Madrytu, a Katalonia tor Montjuich Park w Barcelonie. Wyścig, który nie był zaliczany do mistrzostw miał miejsce tego roku na torze Jarama, wygrał go Jim Clark w samochodzie Lotus.
W sezonie 1968 tor Jarama gościł Grand Prix Hiszpanii. Od tego czasu wyścig miał być rozgrywany na przemian na torze Jarama i Montjuïc.
W sezonie 1975, podczas Grand Prix rozgrywanym na torze Montjuich, doszło do tragedii. Podczas sesji treningowych pojawiły się obawy co do bezpieczeństwa toru. Podwójny zwycięzca wyścigu, Emerson Fittipaldi, wycofał się w ramach protestu zaledwie po jednym okrążeniu. Na 26 okrążeniu wyścigu, samochód Rolfa Stommelena rozbił się zabijając czterech widzów. Wyścig został zatrzymany, a za jego zwycięzcę uznano Jochena Massa, który został nagrodzony tylko połową punktów.
Grand Prix Hiszpanii na torze Jarama było organizowane do 1981 r., potem wyścig został usunięty z kalendarza. W roku 1985 podjęto decyzję o budowie toru w Jerez de la Frontera, co miało pomóc w rozwoju turystyki. Circuito Permanente de Jerez został ukończony przed sezonem 1986 i stał się miejscem zaciętej walki pomiędzy Ayrtonem Senną i Nigelem Manselem. Przekroczyli oni metę z różnicą 0.014 sekundy, na korzyść Senny.
W sezonie 1990 po raz ostatni Grand Prix Hiszpanii gościło na torze w Jerez (tor gościł jeszcze w sezonie 1994 i 1997 Grand Prix Europy). Podczas treningów Martin Donnelly rozbił się na zakręcie z bardzo dużą szybkością, doszczętnie niszcząc samochód i odnosząc poważne obrażenia.
Od sezonu 1991 do czasów obecnych wyścig organizowany jest na torze Circuit de Catalunya w Montmeló. Pierwszy wyścig wygrał Nigel Mansell, a za rok powtórzył ten sukces. W sezonie 1993 najlepszy okazał się Alain Prost. Później wygrywał tu Damon Hill i podwójnie Michael Schumacher. W sezonie 1997 wygrał tu późniejszy mistrz, Jacques Villeneuve. Od sezonu 1998 rozpoczęła się zwycięska passa Miki Häkkinena, która została przerwana przez Michaela Schumachera w sezonie 2001 po tym jak na ostatnim okrążeniu w samochodzie Fina zepsuło się sprzęgło. Niemiec wygrywał tu przez kolejne trzy sezony. W sezonie 2005 swoje trzecie w karierze zwycięstwo odniósł tu kolejny Fin, Kimi Räikkönen. Rok później, przed własną publicznością triumfował tu Fernando Alonso.
Tory
edytuj- Guadarrama (1913)
- Sitges-Terramar (1923)
- Circuitio Lasarte (1926-1935)
- Pedralbes Circuit (1950, 1954)
- Circuito del Jarama (1967, 1968, 1970, 1972, 1974, 1976-1981)
- Montjuïc (1969, 1971, 1973, 1975)
- Circuito Permanente de Jerez (1986-1990)
- Circuit de Barcelona-Catalunya (od 1991)
Zwycięzcy Grand Prix Hiszpanii
edytujLiczba zwycięstw (kierowcy):
- 6 – Michael Schumacher, Lewis Hamilton
- 4 – Max Verstappen
- 3 – Mika Häkkinen, Nigel Mansell, Alain Prost, Jackie Stewart
- 2 – Fernando Alonso, Mario Andretti, Emerson Fittipaldi, Kimi Räikkönen, Ayrton Senna
- 1 – Jenson Button, Patrick Depailler, Juan Manuel Fangio, Mike Hawthorn, Damon Hill, Graham Hill, James Hunt, Niki Lauda, Pastor Maldonado, Felipe Massa, Jochen Mass, Nico Rosberg, Sebastian Vettel, Gilles Villeneuve, Jacques Villeneuve, Mark Webber
Liczba zwycięstw (konstruktorzy):
- 12 – Ferrari
- 8 – McLaren
- 7 – Williams, Mercedes
- 6 – Lotus, Red Bull Racing
- 1 – Alfa Romeo, Benetton, Brawn, Ligier, March, Matra, Renault, Tyrrell Racing
Liczba zwycięstw (producenci silników):
Zwycięzcy Grand Prix Hiszpanii poza Formułą 1
edytujSezon | Kierowca | Konstruktor | Tor | |
---|---|---|---|---|
1913 | Carlos de Salamanca | Rolls-Royce | Guadarrama | Wyniki |
1923 | Albert Divo | Sunbeam | Sitges-Terramar | Wyniki |
1926 | Meo Constantini | Bugatti | Lasarte | Wyniki |
1927 | Robert Benoist | Delage | Lasarte | Wyniki |
1928 | Louis Chiron | Bugatti | Lasarte | Wyniki |
1929 | Louis Chiron | Bugatti | Lasarte | Wyniki |
1930 | Achille Varzi | Maserati | Lasarte | Wyniki |
1933 | Louis Chiron | Alfa Romeo | Lasarte | Wyniki |
1934 | Luigi Fagioli | Mercedes-Benz | Lasarte | Wyniki |
1935 | Rudolf Caracciola | Mercedes-Benz | Lasarte | Wyniki |
1967 | Jim Clark | Lotus-Ford | Jarama | Wyniki |
1980 | Alan Jones | Williams-Ford | Jarama | Wyniki |
Sezon | Kierowca | Konstruktor | Tor |
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona toru Catalunya (kat. • hiszp. • ang. • fr.)