Gieorgij Bajdukow

radziecki generał-pułkownik lotnictwa

Gieorgij Filippowicz Bajdukow (ros. Гео́ргий Фили́ппович Байдуко́в, ur. 13 maja?/26 maja 1907 w miejscowości Taryszta w guberni tomskiej, zm. 28 grudnia 1994 w Moskwie) – radziecki pilot doświadczalny i dowódca wojskowy, generał pułkownik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1936). Kawaler największej liczby orderów (22) w historii ZSRR[1][2][3][4][5].

Gieorgij Bajdukow
Гео́ргий Фили́ппович Байдуко́в
ilustracja
generał pułkownik lotnictwa generał pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

13 maja?/26 maja 1907
Taryszta

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1994
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1926–1988

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” I klasy (ZSRR) Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (ZSRR)Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Królewca” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy” Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Gieorgij Bajdukow, Walerij Czkałow i Aleksandr Bielakow na radzieckim znaczku pocztowym z 1938 roku

Życiorys

edytuj

W 1918 roku skończył szkołę podstawową w Barabińsku, pracował na kolei omskiej, w 1924 ukończył zawodową szkołę techniczną w Omsku, od marca 1926 służył w Armii Czerwonej. W październiku 1926 skończył leningradzką wojskowo-teoretyczną szkołę Wojskowych Sił Powietrznych, a w 1928 roku wojskową szkołę lotników i został pilotem w samodzielnym oddziale lotniczym w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, 1930-1934 był pilotem doświadczalnym Naukowo-Badawczego Instytutu Sił Wojskowo-Powietrznych.

Prowadził wiele testowych prac nad myśliwcami i uczestniczył w opracowaniu metod "ślepych" startów i lądowań, od listopada 1934 roku uczył się na Wydziale Inżynieryjnym Akademii Wojskowo-Powietrznej im. Żukowskiego. W marcu 1935 został odwołany z akademii dla przygotowania transarktycznego lotu na samolocie ANT-25, 20 sierpnia 1935 w składzie załogi Zygmunta Lewoniewskiego brał udział w próbie przelotu, przerwanej z powodu usterki technicznej. Po tym prowadził dalsze testy ANT-25, we wrześniu 1935 roku został pilotem doświadczalnym zakładu lotniczego nr 22 w Moskwie; testował bombowce TB-3. W dniach 20–22 lipca 1936 jako drugi pilot załogi Walerija Czkałowa wykonał (wraz z Aleksandrem Bielakowem) lot z Moskwy przez Ocean Arktyczny i Pietropawłowsk Kamczacki, pokonując 9374 km w ciągu 56 godzin i 20 minut.

18-20 czerwca 1937 roku na samolocie ANT-25 z tą załogą wykonał lot bez międzylądowań z Moskwy przez Biegun Północny i Vancouver pokonując 8504 km w ciągu 63 godzin i 16 minut. Od marca 1940 do sierpnia 1941 testował bombowce Pe-2. Od września 1941 roku uczestniczył w wojnie z Niemcami jako zastępca dowódcy, a w lutym-marcu 1942 dowódca 31 Mieszanej Dywizji Lotniczej, od marca do maja 1942 roku dowodził Siłami Wojskowo-Powietrznymi 4 Armii Uderzeniowej, a w maju-czerwcu 1942 211 Mieszaną Dywizją Lotniczą. Od czerwca 1942 do grudnia 1943 roku dowodził 212 Szturmową Dywizją Lotniczą/4 Gwardyjską Dywizją Lotniczą, a od stycznia 1944 do maja 1945 4 Szturmowym Korpusem Lotniczym, od grudnia 1941 do marca 1943 roku walczył na Froncie Kalinińskim, od lipca do października 1943 Woroneskim, od października do grudnia 1943 1 Ukraińskim, od czerwca do sierpnia 1944 roku 1 Białoruskim, a od sierpnia 1944 do maja 1945 roku 2 Białoruskim.

Brał udział w bitwie pod Moskwą, operacji rżewsko-syczewskiej, wielkołuckiej i biełgorodzko-charkowskiej, bitwie o Dniepr, operacji kijowskiej, żytomiersko-berdyczowskiej, bobrujskiej, osowieckiej, mławsko-elbląskiej, pomorskiej i berlińskiej.

Od grudnia 1945 do lipca 1946 roku był zastępcą dowódcy 13 Armii Powietrznej Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, w 1951 roku ukończył Wyższą Akademię Wojskową, służył w Sztabie generalnym Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Kraju, w latach 1955–1957 był I zastępcą szefa, a od 1955 do 1972 roku szefem 4 Głównego Zarządu Ministerstwa Obrony ZSRR, następnie w latach 1972– 1988 naukowym konsultantem dowództwa wojsk obrony przeciwlotniczej. W maju 1988 roku zakończył służbę wojskową. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Awanse

edytuj
  • starszy porucznik (14 lutego 1936)
  • kapitan (15 grudnia 1936)
  • major (27 lipca 1937)
  • pułkownik (28 lutego 1938)
  • generał major lotnictwa (17 marca 1943)
  • generał porucznik lotnictwa (19 sierpnia 1944)
  • generał pułkownik lotnictwa (9 maja 1961)

Odznaczenia i nagrody

edytuj

I inne.

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Байдуков Георгий Филиппович (1907 – 1994). Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej. [dostęp 2020-10-09]. (ros.).
  2. Байдуков Георгий Филиппович. Герои Страны. [dostęp 2020-10-09]. (ros.).
  3. Байдуков Георгий Филиппович. Уголок неба. [dostęp 2020-10-09]. (ros.).
  4. Байдуков Георгий Филиппович. Авиару.рф. [dostęp 2020-10-09]. (ros.).
  5. Байдуков Георгий Филиппович. chany.info. [dostęp 2020-10-09]. (ros.).