Front Woroneski

Front Woroneski
Воронежский фронт
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1943
	Tradycje
Kontynuacja	1 Front Ukraiński
	Dowódcy
Pierwszy	gen. por. Filipp Golikow
Ostatni	gen. armii Nikołaj Watutin
	Działania zbrojne
	II wojna światowa; bitwa stalingradzka; bitwa na łuku kurskim
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Stawka
Skład	patrz: struktura organizacyjna

Front Woroneski (ros. Воронежский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej utworzony 9 (7?) lipca 1942 roku z części Frontu Briańskiego. Jeden z frontów radzieckich w II wojnie światowej.

Formowania i walki

Wraz z Frontem Południowo-Zachodnim wykonał w grudniu 1942 przeciwuderzenie na część niemieckiej Grupy Armii Don i nie dopuścił do odblokowania 6 Armii niemieckiej pod Stalingradem^[1].

W 1943 przeprowadził przeciwko niemieckiej Grupie Armii B operację ostrogsko-rossoczańską, w wyniku której okrążono i rozbito 21 dywizji niemieckich. Następnie współdziałał z siłami lewego skrzydła Frontu Briańskiego wykonał operację woronesko-kastorneńską. W wyniku natarcia przeprowadzonego na kierunku kurskimi i charkowskim (8 lutego wyzwolił Kursk, 19 lutego Charków) okrążył i rozbił w rej. Kostornoje 10 dywizji niemieckich. 4–18 marca przeprowadził walki obronne przeciw nacierającej niemieckiej Grupie Armii Południe. Opuścił Charków i wycofał się na linię; Krasnopolje, rej. na płd. od Biełgorodu i wzdłuż lewego brzegu Dońca Siwierskiego, Wołoczańsk, Czugajew^[1].

Uczestniczył w bitwie pod Kurskiem; początkowo w obronie, a od 3 sierpnia razem z wojskami Frontu Stepowego rozpoczął przeciwnatarcie. W czasie bitwy dowództwo frontu tworzyli następujący oficerowie: dowódca Nikołaj Watutin, szef sztabu S. Iwanow, członkowie rady wojennej Nikita Chruszczow i Łeonid Kornijec oraz szef zarządu politycznego S. Szatiłow^[2].W sierpniu – wrześniu 1943 wspólnie z Frontem Stepowym przeprowadził uderzenie na Kijów i Krzemieńczuk i uchwycił przyczółki na Dnieprze. 20 października 1943 przemianowany na 1 Front Ukraiński^[1].

Struktura organizacyjna

Skład
Skład początkowy^[1]	Okresowo^[3]
6 Armia 40 Armia 60 Armia 2 Armia Lotnicza,	4 Armia 17 Armia 18 Armia 24 Armia 27 Armia 38 Armia 47 Armia 52 Armia 1 Armia Pancerna

Dowództwo frontu

Dowódcy frontu^[1]:

gen. Filip Golikow – do 14 lipca 1942 i w okresie 22 października 1942 – 28 marca 1943.
gen. Nikołaj Watutin w okresach: 14 lipca – 22 października 1942 i 28 marca – 20 października 1943.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 147.
↑ Kołtunow i Sołowjow 1971 ↓, s. 459.
↑ Pospiełow (red.) 1969 ↓, s. 287.

Bibliografia

G. Kołtunow, B. Sołowjow: Bitwa pod Kurskiem. Warszawa: 1971.
Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1971.
Piotr Pospiełow (red.): Wielka wojna narodowa Związku Radzieckiego 1941-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1969.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

[CITEREFSobczak_(red.)1975147-1] Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 147.

[CITEREFKołtunowSołowjow1971459-2] Kołtunow i Sołowjow 1971 ↓, s. 459.

[CITEREFPospiełow_(red.)1969287-3] Pospiełow (red.) 1969 ↓, s. 287.

[1]

[2]

[3]