Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Sezon 2007

Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Sezon 2007 (ang. Eurocup Formula Renault 2.0) – 17. sezon w historii serii. Zmagania rozpoczęły się 21 kwietnia na belgijskim torze Circuit Zolder, a zakończyły 28 października w Hiszpanii, na Circuit de Catalunya. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Nowozelandczyk Brendon Hartley, a wśród zespołów – hiszpańska ekipa Epsilon RedBull.

Sezon 2007 Mistrzostw Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0
Ilustracja
Hartley na Donington Park
Inauguracja

21 kwietnia

Zakończenie

28 października

Liczba wyścigów

14

Mistrzowie
Kierowcy

Brendon Hartley

Zespoły

Epsilon RedBull

Poprzedni sezonNastępny sezon

Lista startowa

edytuj

Źródło: wsr.alkamelsystems.com[1]
R = Debiutant (klasyfikowany)

Zespół No. Zawodnik Rundy
  SG Formula 1   Nelson Panciatici 1-3
  Edouard Texte 5
  Fabio Onidi 6-7
2   Charles Pic Wszystkie
3   Jon Lancaster Wszystkie
4   Alexandre Marsoin Wszystkie
43   Jules Bianchi 2-3, 7
52   Anton Niebylicki Wszystkie
  Motorsport Arena 5   Oliver Oakes Wszystkie
6   Frank Kechele Wszystkie
7   Fabio Onidi 1-5
  Tiago Petiz 6
  Kuba Giermaziak 7
8   Tobias Hegewald Wszystkie
  Jenzer Motorsport 9   Oliver Turvey Wszystkie
10   Roberto Merhi Wszystkie
11   Fabio Leimer Wszystkie
  Epsilon Euskadi 12   Miquel Julià Perello Wszystkie
14   Pablo Montilla Wszystkie
15   Stefano Coletti Wszystkie
49   Mathieu Arzeno 5, 7
  Epsilon RedBull 16   Mika Mäki Wszystkie
18   Brendon Hartley Wszystkie
19   Jaime Alguersuari Wszystkie
  Cram Competition 20   Nicola Zonzini 2-3, 7
  Sergio Campana 5
21   Daniel Zampieri Wszystkie
22   Giovanni Nava 1-2
  Frederico Muggia 4
  Pierre Combot 5, 7
  Prema Powerteam 23   Andrea Caldarelli Wszystkie
24   Martin Plowman Wszystkie
25   Henkie Waldschmidt Wszystkie
  BVM Minardi Team 26   Felipe Rachid Lapenna 1-3
  César Ramos 4-6
27   Markus Niemelä 1-3
  Adrian Quaife-Hobbs 4-7
44   Simeon Iwanow 2-3, 7
  District Racing 28   Aleix Alcaraz Wszystkie
29   Mihai Marinescu Wszystkie
  Omicron Racing 30   Facundo Crovo 1-2, 4-5
  Jamie Pintanez 6
31   Francesc Moreno Wszystkie
32   Tiago Petiz 1-5
  Pascal Kochem 6-7
  Boutsen Energy Racing 33   Stéphane Richelmi Wszystkie
34   Jonathan Hirschi 1-2
  Pierre Combot 3
  Nelson Panciatici 4-7
48   Nelson Lukes 5
  SL Formula Racing 35   Anton Niebylicki 1-5
36   Pedro Enrique Nunes 1-5
41   Natalia Kowalska 2
42   Dawid Sigaczew 2
  Carlin Motorsport 37   Alexander Khateeb 1-2
  Jimmy Auby 3
  Khalil Beschir 4
42   Joe Ghanem 1-4
  Graff Racing 39   Tristan Vautier 1-2, 5
40   Gary Hirsch 1-2, 5
  Steiner Motorsport 45   Bianca Steiner 3
  TCS Racing 46   Nicolas Marroc 5, 7
  RP Motorsport 50   Patrick Kronenberger 6-7
51   Daniel Ricciardo 6-7

Kalendarz wyścigów

edytuj

Źródło: wsr.alkamelsystems.com[1]

Runda Data Tor Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 W1 21 kwietnia   Circuit Zolder   Brendon Hartley   Brendon Hartley   Brendon Hartley   Epsilon RedBull
W2 22 kwietnia   Brendon Hartley   Brendon Hartley   Epsilon RedBull
2 W1 5 maja   Nürburgring   Charles Pic   Oliver Oakes   Henkie Waldschmidt   Prema Powerteam
W2 6 maja   Charles Pic   Charles Pic   SG Formula
3 W1 14 lipca   Hungaroring   Jules Bianchi   Brendon Hartley   Brendon Hartley   Epsilon RedBull
W2 15 lipca   Jules Bianchi   Stefano Coletti   Epsilon Euskadi
4 W1 8 września   Donington Park   Jon Lancaster   Fabio Leimer   Jon Lancaster   SG Formula
W2 9 września   Frank Kechele   Brendon Hartley   Epsilon RedBull
5 W1 22 września   Circuit de Nevers Magny-Cours   Brendon Hartley   Stefano Coletti   Mathieu Arzeno   Epsilon Euskadi
W2 23 września   Brendon Hartley   Mathieu Arzeno   Epsilon Euskadi
6 W1 20 października   Autódromo do Estoril   Jon Lancaster   Jon Lancaster   Jon Lancaster   SG Formula
W2 21 października   Jon Lancaster   Jon Lancaster   SG Formula
7 W1 27 października   Circuit de Catalunya   Brendon Hartley   Jon Lancaster   Jon Lancaster   SG Formula
W2 28 października   Jon Lancaster   Jon Lancaster   SG Formula

Klasyfikacja kierowców

edytuj

Źródło: wsr.alkamelsystems.com[2]
Punktacja:
Kwalifikacje do pierwszego wyścigu: 1 punkt
Wyścig: 15-12-10-8-6-5-4-3-2-1 (dziesięć pierwszych pozycji)

Pozycja Kierowca BEL
 
BEL
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
UK
 
UK
 
FRA
 
FRA
 
PRT
 
PRT
 
ESP
 
ESP
 
Punkty
1   Brendon Hartley 1 1 NU 8 1 5 2 1 NU 3 3 3 4 5 134
2   Jon Lancaster NU 26 NU 11 2 25 1 4 11 13 1 1 1 1 102
3   Charles Pic 10 28 2 1 6 NU 10 NU 2 10 2 8 3 3 88
4   Stefano Coletti NU 5 NU NU NU 1 3 2 4 27 NU 7 6 4 71
5   Frank Kechele 8 6 4 4 4 6 6 16 3 29 7 10 7 8 67
6   Jaime Alguersuari 4 23 10 9 NU 4 5 NU 6 6 5 27 2 2 67
7   Henkie Waldschmidt EX 2 1 NU 7 10 14 NU 17 8 4 4 15 12 52
8   Oliver Turvey 6 4 7 3 5 9 18 12 7 4 11 13 10 NW 51
9   Mika Mäki NU 13 3 2 10 NU 13 5 15 20 6 2 32 6 46
10   Nelson Panciatici 3 NU 9 14 NU 3 8 3 NU 7 10 11 8 NU 44
11   Mihai Marinescu 16 NU 5 NU 3 8 9 8 31 EX 8 5 9 10 37
12   Oliver Oakes 7 7 6 10 11 16 11 7 8 5 14 14 17 17 32
13   Alexandre Marsoin NU 11 27 18 16 11 4 6 20 17 13 6 5 11 25
14   Tobias Hegewald 9 16 8 6 15 17 15 14 21 2 22 20 13 22 25
15   Tristan Vautier 2 3 19 19 13 NU 22
16   Markus Niemelä 5 9 23 NU NU 2 20
17   Fabio Leimer 18 12 12 7 19 19 7 NU 5 28 16 24 21 32 17
18   Roberto Merhi 13 10 NU 5 21 15 16 NU 16 9 9 28 11 6 16
19   Aleix Alcaraz 11 NU NU NU 12 7 19 17 12 23 15 9 16 13 7
20   Fabio Onidi 23 8 13 NU 8 12 12 NU 22 14 12 12 18 21 6
21   Daniel Zampieri 14 14 11 NU 17 22 24 11 10 NU 23 21 34 15 4
22   Jules Bianchi NU NU NU 30 NU 9 4
23   Adrian Quaife-Hobbs NU 9 NU 30 20 19 27 20 3
24   Andrea Caldarelli 28 14 NU 21 9 33 NU 20 29 15 27 23 23 24 2
25   Federico Muggia NU 10 2
26   Martin Plowman 29 NU 31 13 18 20 17 NU 18 12 19 16 12 19 1
27   Pierre Combot 13 13 9 11 19 14 0
28   Anton Niebylicki 12 17 14 NU 20 23 27 13 NU NU 29 17 22 33 0
29   Felipe Lapenna NU 25 NU 12 14 14 0
30   Miquel Julià Perello 19 27 17 25 24 26 21 18 26 21 21 NU 14 16 0
31   Gary Hirsch 26 22 18 17 14 NU 0
32   Jonathan Hirschi 15 18 20 15 0
31   Tiago Petiz 17 20 16 NU NU 24 NU 15 30 16 NU 22 0
33   Nicola Zonzini 15 23 28 21 28 27 0
34   Facundo Crovo NU NU NU 16 20 21 NU 26 0
35   César Ramos NU 24 24 31 18 18 0
36   Stéphane Richelmi 20 21 28 20 26 18 NU NU NU NU 25 NU 24 23 0
37   Pascal Kochem 24 29 20 18 0
38   Pedro Enrique Nunes 24 NU 24 28 29 29 23 19 27 19 0
39   Giovanni Nava 22 19 NU NU 0
40   Pablo Montilla 21 29 22 27 25 28 25 23 32 25 NU 26 31 28 0
41   Dawid Sigaczew 21 26 0
42   Joe Ghanem 27 30 26 24 22 NU NU 22 0
43   Francesc Moreno 25 24 29 29 NU 27 22 NU 33 24 26 30 29 29 0
44   Alexander Khateeb NU NU NU 22 0
45   Bianca Steiner 23 32 0
46   Natalia Kowalska 25 NU 0
47   Simeon Iwanow 30 NU NU NU 26 31 0
48   Khalil Beschir 26 NU 0
49   Jimmy Auby 27 31 0
  Jamie Pintanez NZ NZ 0
Kierowcy startujący gościnnie nie byli zaliczani do klasyfikacji
  Mathieu Arzeno 1 1 NU NU -
  Daniel Ricciardo 17 15 33 NU -
  Sergio Campana 25 18 -
  Nelson Lukes 19 NU -
  Edouard Texte 23 22 -
  Patrick Kronenberger 28 25 25 25 -
  Kuba Giermaziak NU 26 -
  Nicolas Marroc 28 NU 30 30 -
Pozycja Kierowca BEL
 
BEL
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
UK
 
UK
 
FRA
 
FRA
 
PRT
 
PRT
 
ESP
 
ESP
 
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie - pole position
  • kursywa - najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów

edytuj

Źródło: wsr.alkamelsystems.com[3]

P Zespół Punkty
1   Epsilon RedBull 246
2   SG Formula 240
3   Motorsport Arena 130
4   Jenzer Motorsport 84
5   Epsilon Euskadi 71
6   Prema Powerteam 55
7   District Racing 44
8   BVM Minardi Team 23
9   Graff Racing 22
10   Boutsen Energy Racing 22
11   Cram Competition 6
  SG Drivers Project 0
  Carlin Motorsport 0
  Omicron Racing 0
  SL Formula Racing 0
  Steiner Motorsport 0

Przypisy

edytuj
  1. a b TIMING RESULTS. [dostęp 2013-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)].
  2. Drivers' ranking. wsr.alkamelsystems.com. [dostęp 2013-09-19]. (ang.).
  3. Team ranking. wsr.alkamelsystems.com. [dostęp 2013-09-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj