Emilia Dukszyńska-Dukszta
Emilia Dukszyńska-Dukszta (ur. 1837[1] lub 1847[2] w Petersburgu, zm. 25 kwietnia 1898 w Warszawie[3]) – polska malarka, autorka portretów i scen rodzajowych, popularna w sferach arystokracji i mieszczaństwa, porównywana przez krytyków do Anny Bilińskiej i Olgi Boznańskiej[4].
 Emilia Dukszyńska-Dukszta z siostrą | |
| Data i miejsce urodzenia |
1837 lub 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 kwietnia 1898 |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Życie
edytujUrodziła się w rodzinie polskiego urzędnika pochodzącego z ziemiaństwa guberni witebskiej. Początkowo uczyła się malarstwa w Warszawie pod kierunkiem Jana Ksawerego Kaniewskiego oraz Aleksandra Lessera. W 1871 wyjechała na studia malarskie do Drezna, gdzie kształciła się u J. Hubnera. W 1875 udała się do Włoch, a w latach 1882 i 1889 przebywała w Monachium, studiując u J. Flŭggena i F. Bodenmŭllera. W latach 1894–96 przebywała w Paryżu, Antwerpii, Amsterdamie[5].
Jej grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 5-4-28)[6].
Dokonania artystyczne
edytujOd roku 1866 malarka była związana z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1881–1896 prace swoje wystawiała w warszawskim Salonie Krywulta, a w latach 1891-1893 w Salonie Artystycznym. Ponadto dzieła swoje prezentowała w Krakowie i Lwowie, a na licznych wystawach zagranicznych w Dreźnie, Wiedniu, Paryżu, Moskwie, Kijowie, Monachium, Pradze, Chicago i San Francisco. W 1887 otrzymała złoty medal na wystawie Prac Kobiet zorganizowanej w warszawskiej Zachęcie, a w 1891 – srebrny medal na dorocznej wystawie w Petersburgu za obraz W święto.
Specjalizowała się w malarstwie portretowym, wykonywanym głównie techniką pastelu, pod koniec kariery czasami również farbami olejnymi. Była też autorką obrazów sakralnych[7].
Niektóre dzieła malarki
edytuj- Włoszka przy studni (1875)
- Kobieta w czepku - Bawarka (1882)
- Portret dziewczynki (1887)
- Portret Aleksandry Potockiej (obecnie w Galerii Portretu Pałacu Króla Jana III w Wilanowie)
- Portret pensjonarki (obecnie własność Muzeum Narodowego w Warszawie)
Przypisy
edytuj- ↑ Encyklopedya 1888
- ↑ Szczawińska E., 1975: Dukszyńska-Dukszta Emilia. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, strona 111.
- ↑ Szczawińska 1975, s. 111
- ↑ Encyklopedya 1888
- ↑ Encyklopedya 1888
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: GABRYEL DUKSZTA - DUKSZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].
- ↑ Szczawińska 1975, s. 111
Bibliografia
edytuj- Encyklopedya powszechna kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888.