Ashia Hansen (ur. 5 grudnia 1971 w Evansville) – reprezentująca Wielką Brytanię lekkoatletka, trójskoczkini.

Ashia Hansen
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1971
Evansville

Wzrost

170 cm

Informacje klubowe
Klub

Essex Ladies Athletic Club

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2002 trójskok
Halowe mistrzostwa świata
złoto Maebashi 1999 trójskok
złoto Birmingham 2003 trójskok
srebro Paryż 1997 trójskok
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Walencja 1998 trójskok
srebro Wiedeń 2002 trójskok
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Urodziła się w Stanach Zjednoczonych i została adoptowana przez Angielkę oraz jej męża z Ghany. Do 6 roku życia mieszkała w rodzicami w Afryce, a następnie zamieszkali w Londynie. Dwa razy – w 1996 oraz 2000 – startowała w igrzyskach olimpijskich. W 1998 roku została halową mistrzynią Europy, a rok później zdobyła złoty medal podczas halowych mistrzostw świata (osiągnięcie to powtórzyła 4 lata później). Złota medalistka mistrzostw Europy w Monachium (2002). Mistrzyni igrzysk Wspólnoty Narodów z 1998 oraz 2002 roku. 28 lutego 1998 rezultatem 15,16 ustanowiła halowy rekord świata. Dziewięciokrotna rekordzistka Wielkiej Brytanii w trójskoku na stadionie (od 14,09 w 1994 do 15,15 w 1997)[1]. Hansen doznała poważnej kontuzji kolana podczas zawodów superligi pucharu Europy w Bydgoszczy (2004). Przeszła kilka operacji jednak powróciła do sportu. Ostatecznie po niezakwalifikowaniu się do reprezentacji Wielkiej Brytanii na mistrzostwa Europy w 2006 roku postanowiła zakończyć karierę. Rekord życiowy: stadion – 15,15 (13 września 1997, Fukuoka); hala – 15,16 (28 lutego 1998, Walencja) 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki. Oba te rezultaty są aktualnymi rekordami Wielkiej Brytanii. Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE).

Osiągnięcia

edytuj
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
1994 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż el. – 16. miejsce 13,30
1994 Mistrzostwa Europy   Helsinki el. – 15. miejsce 13,45
1995 Superliga pucharu Europy   Villeneuve-d’Ascq 1. miejsce 14,37
1995 Mistrzostwa świata   Göteborg el. – 21. miejsce 13,61
1995 Finał Grand Prix IAAF   Monako 5. miejsce 14,45
1996 Halowe mistrzostwa Europy   Sztokholm NM
1996 Superliga pucharu Europy   Madryt 1. miejsce 14,57
1996 Igrzyska olimpijskie   Atlanta 4. miejsce 14,49
1997 Halowe mistrzostwa świata   Paryż   2. miejsce 14,70
1997 Superliga pucharu Europy   Monachium 3. miejsce 14,52
1997 Mistrzostwa świata   Ateny 5. miejsce 14,49
1997 Finał Grand Prix IAAF   Fukuoka 1. miejsce 15,15
1998 Halowe mistrzostwa Europy   Walencja   1. miejsce 15,16 WR
1998 Igrzyska Wspólnoty Narodów   Kuala Lumpur   1. miejsce 14,32
1999 Halowe mistrzostwa świata   Maebashi   1. miejsce 15,02
1999 Superliga pucharu Europy   Paryż 2. miejsce 14,58
1999 Mistrzostwa świata   Sewilla 12. miejsce 13,39
1999 Finał Grand Prix IAAF   Monachium 1. miejsce 14,96
2000 Igrzyska olimpijskie   Sydney 11. miejsce 13,44
2001 Mistrzostwa świata   Edmonton 7. miejsce 14,10
2002 Halowe mistrzostwa Europy   Wiedeń   2. miejsce 14,71
2002 Superliga pucharu Europy   Annecy 2. miejsce 14,62
2002 Mistrzostwa Europy   Monachium   1. miejsce 15,00
2002 Igrzyska Wspólnoty Narodów   Manchester   1. miejsce 14,86
2002 Puchar świata   Madryt 2. miejsce 14,32
2003 Halowe mistrzostwa świata   Birmingham   1. miejsce 15,01
2004 Superliga pucharu Europy   Bydgoszcz 8. miejsce 13,32

Przypisy

edytuj
  1. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 266.

Bibliografia

edytuj