AZS Szczecin (wioślarstwo)
Sekcja wioślarska Akademickiego Związku Sportowego Organizacji Środowiskowej w Szczecinie – wioślarska sekcja szczecińskiego akademickiego klubu sportowego, działająca od roku 1948 (z przerwą w latach 1950–1953).
| |
| Pełna nazwa |
Akademicki Związek Sportowy Organizacja Środowiskowa w Szczecinie |
|---|---|
| Data założenia |
październik 1948 |
| Siedziba |
Szczecin |
| Adres |
ul. Heyki 4 |
| Sekcje | |
|
wioślarstwo | |
 Klubowe barwy wioseł[1] | |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujJuż w 1947 w Szczecinie trenowali wioślarze-akademicy. Jako początek działania sekcji wioślarskiej AZS Szczecin przyjmuje się jednak październik 1948 roku – bo dopiero wtedy nastąpiło oficjalne jej utworzenie i w tym roku klub uzyskał członkostwo Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich[2]. Wtedy też studia na Akademii Handlowej podjął Teodor Kocerka, który został zawodnikiem sekcji wioślarskiej AZS i równocześnie jej trenerem. Sukcesy Kocerki (m.in. tytuł akademickiego mistrza świata w 1949) pozwoliły sklasyfikować AZS Szczecin na VIII miejscu (na 28 klubów) w klubowej klasyfikacji PZTW za 1949. Wyprowadzka Kocerki ze Szczecina spowodowała jednak zawieszenie działalności sekcji wioślarskiej już w 1950[3].
Wznowienie działalności wioślarzy AZS nastąpiło w 1954, gdy trenerem sekcji został były zawodnik i olimpijczyk, Stanisław Wieśniak. Początkowo napotkał braki sprzętowe, lokalowe i słabe zainteresowanie studentów. Pierwsze drobne sukcesy sportowe wioślarze odnieśli dopiero w 1957, a w 1959 do Szczecina wrócił na krótko Teodor Kocerka, który nie tylko został zawodnikiem sekcji, ale ponownie objął funkcję trenera[3] W kwietniu 1958 oddano do użytkowania przystań AZS na Wyspie Grodzkiej, jednak przez wiele lat stan przystani i jej wyposażenie był niezadowalający[4].
Początek lata 60. to przejęcie sekcji wioślarskiej przez Wyższą Szkołę Rolniczą (po rozpadzie szczecińskiej organizacji środowiskowej AZS), a następnie stopniowy wzrost liczby zawodników i poprawa wyników. AZS Szczecin stał się najliczniejszym wioślarskim klubem akademickim w Polsce, a zawodnicy regularnie powoływani byli do reprezentacji narodowej. Pierwszy start wioślarzy szczecińskiego AZS w Mistrzostwach Europy Seniorów nastąpił jednak dopiero w 1969 (klubowa dwójka podwójna W. Długosz, R. Kowalewski). W tym samym roku klubowa czwórka ze sternikiem zdobyła brązowy medal na Mistrzostwach Świata Junioróww Neapolu[5], a sekcja połączyła się z Międzyszkolnym Klubem Sportów Wodnych i przybrała nazwę Klub Wioślarski AZS-MKSW Szczecin, przejmując zawodników młodszych kategorii wiekowych. Skutkowało to licznymi juniorskimi sukcesami klubu w pierwszej połowie lat 70. i brązowym medalem Mistrzostw Świata Juniorów w 1972 – zdobyła go klubowa czwórka bez sternika[3]. Potwierdzeniem poziomu szkolenia wioślarskiej młodzieży klubu był udział jego kilku wychowanków (reprezentujących już jednak inne kluby) w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972: Romana Kowalewskiego[6], Wiesława Długosza[7] oraz Ryszarda Giło[8].
W 1976 roku przeprowadzono w Polsce odgórnie narzuconą przez GKKFiT reformę wyczynowego sportu akademickiego. Wyróżniające się sekcje klubów środowiskowych AZS wcielono do wyczynowych klubów AZS-AWF, utworzonych przy akademiach wychowania fizycznego. W Szczecinie uczelni takiej nie było, zatem wioślarze-akademicy trafili do struktur organizacji środowiskowej AZS, wracając w 1979 do nazwy AZS Szczecin. Na przełomie lat 70. I 80. klub odniósł pierwsze poważne sukcesy seniorskie. Grupa wychowanków AZS Szczecin oraz zawodników pozyskanych z innych klubów regularnie startowała na Mistrzostwach świata i aż trzech wystąpiło na igrzyskach Olimpijskich w 1980. AZS Szczecin był wtedy jednym z najsilniejszych polskich klubów wioślarskich. Jednym z trenerów sekcji był późniejszy trener reprezentacji narodowej – K. Krupecki[3].
Regres nastąpił po roku 1984, gdy większość seniorów zakończyła kariery zawodnicze. Do reprezentacji narodowej nadal powoływani byli zawodnicy (D. Stadniuk, M. Szymanowski i M. Gawkowski), jednak zła sytuacja materialna sekcji wioślarskiej i pogarszający się stan przystani znacząco utrudniały działalność. Pewna poprawa bazy materialnej oraz wzrost liczby perspektywicznych zawodników nastąpił w roku 1989, gdy AZS Szczecin przejął sekcję wioślarską Czarnych Szczecin. AZS uzyskał w ten sposób Ośrodek Sportów Wodnych na Wyspie Przymoście, a także m.in. M, Kolbowicza[3][4].
Lata 1992 do 2013 to okres największych sukcesów wioślarzy AZS Szczecin. Uczestniczyli w tym okresie we wszystkich igrzyskach olimpijskich. Dwóch zawodników zdobyło złoty medal olimpijski, startując wspólnie na czwórce podwójnej. Wioślarze AZS zdobywali też złote medale mistrzostw świata i Europy seniorów oraz akademickich mistrzostw świata. Na mistrzowskich imprezach międzynarodowych zdobywali też liczne medale innych kolorów. W tym czasie (w latach 2012-2013) przeprowadzono poważną modernizację i remont przystani klubu[9].
W kolejnym okresie zawodnicy AZS Szczecin nie osiągnęli większych sukcesów na arenie międzynarodowej. W dalszym ciągu należeli jednak do ścisłej czołówki wioślarskich klubów w Polsce[3].
Galeria zdjęć
edytuj-
H. Cegielski - działacz AZS Szczecin -
Zawodnicy klubu na tle przystani -
D. Pacześ, Ł. Kardas na podium MŚ 2007 (ze sternikiem Trojanowskim) -
Przystań z lotu ptaka -
Złoci medaliści na 4x MP Młodzików 2017 z trenerem R. Królem
Wyniki Sportowe
edytujNajwiększym sukcesem sekcji wioślarskiej AZS Szczecin jest występ aż sześciu jej reprezentantów na siedmiu igrzyskach olimpijskich (w latach: 1980, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008 oraz 2012). Dwóch z nich – Marek Kolbowicz i Konrad Wasielewski zostali mistrzami olimpijskimi.
Wioślarze klubu zdobyli też medale mistrzostw świata i Europy różnych kategorii wiekowych oraz liczne medale na zawodach uniwersyteckich – uniwersjadzie i mistrzostwach świata[10].
Ostatnimi międzynarodowymi sukcesami zawodników klubu było zdobycie przez Konrada Kuchtę i Kacpra Białkowskiego brązowego medalu Młodzieżowych Mistrzostw Świata w 2013[11] oraz zdobycie srebrnego medalu Młodzieżowych Mistrzostw Europy 2018 przez Łukasza Posyłajkę[12].
W ostatnich latach, według punktacji Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, wioślarze AZS Szczecin zajęli następujące miejsca w klasyfikacji drużynowej:
- w roku 1997 – 13 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[13],
- w roku 1998 – 9 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[14],
- w roku 1999 – 8 miejsce na 32 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2000 – 7 miejsce na 33 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2001 – 8 miejsce na 33 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2002 – 7 miejsce na 33 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2003 – 6 miejsce na 34 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2004 – 9 miejsce na 34 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2005 – 6 miejsce na 36 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2006 – 10 miejsce na 34 sklasyfikowane kluby[15],
- w roku 2007 – 8 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2008 – 11 miejsce na 37 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2009 – 10 miejsce na 38 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2010 – 8 miejsce na 37 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2011 – 8 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2012 – 13 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2013 – 11 miejsce na 38 sklasyfikowanych klubów[15],
- w roku 2014 – 13 miejsce na 36 sklasyfikowanych klubów[16],
- w roku 2015 – 8 miejsce na 38 sklasyfikowanych klubów[17],
- w roku 2016 – 8 miejsce na 37 sklasyfikowanych klubów[18],
- w roku 2017 – 10 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[19],
- w roku 2018 – 7 miejsce na 36 sklasyfikowanych klubów[20],
- w roku 2019 – 5 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[21],
- w roku 2020 – 4 miejsce na 39 sklasyfikowanych klubów[22].
Najwybitniejsi zawodnicy
edytuj
Najwybitniejszymi zawodnikami sekcji wioślarskiej klubu byli:
Marek Kolbowicz – wychowanek klubu Czarni Szczecin, po przejściu do AZS Szczecin mistrz olimpijski, czterokrotny mistrz świata, mistrz Europy i pięciokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich. W trakcie kariery odniósł następujące sukcesy[23]:
- 2008 –
Igrzyska Olimpijskie, Pekin – czwórka podwójna – 
złoty medal, - 2004 – Igrzyska Olimpijskie, Ateny – czwórka podwójna – IV miejsce,
- 2000 – Igrzyska Olimpijskie, Sydney – dwójka podwójna – VI miejsce,
- 2012 – Igrzyska Olimpijskie, Londyn – czwórka podwójna – VI miejsce,
- 1996 – Igrzyska Olimpijskie, Atlanta – czwórka podwójna – IX miejsce,
- 2005 – Mistrzostwa Świata, Gifu – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2006 – Mistrzostwa Świata, Eton – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2007 – Mistrzostwa Świata, Monachium – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2009 – Mistrzostwa Świata, Poznań – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2010 – Mistrzostwa Europy, Montemor-o-Velho – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2002 – Mistrzostwa Świata, Sewilla – czwórka podwójna –
srebrny medal, - 1998 – Mistrzostwa Świata, Kolonia – dwójka podwójna –
brązowy medal, - 2003 – Mistrzostwa Świata, Mediolan – czwórka podwójna – brązowy medal.
Konrad Wasielewski – wychowanek AZS Szczecin. Mistrz olimpijski, czterokrotny mistrz świata oraz mistrz Europy. Odniósł następujące sukcesy[24]:
- 2008 – Igrzyska Olimpijskie, Pekin – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2012 – Igrzyska Olimpijskie, Londyn – czwórka podwójna – VI miejsce,
- 2005 – Mistrzostwa Świata, Gifu – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2006 – Mistrzostwa Świata, Eton – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2007 – Mistrzostwa Świata, Monachium – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2009 – Mistrzostwa Świata, Poznań – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2010 – Mistrzostwa Europy, Montemor-o-Velho – czwórka podwójna – złoty medal,
- 2013 – Mistrzostwa Europy, Sewilla – czwórka podwójna – srebrny medal,
- 2011 – Mistrzostwa Europy, Płowdiw – czwórka podwójna – brązowy medal,
Henryk Trzciński i Mariusz Trzciński – pływający wspólnie przez wiele lat na tych samych osadach bliźniacy, wychowankowie Sokoła Ostróda. Po przejściu w 1972 do AZS Szczecin wielokrotni reprezentanci kraju i olimpijczycy[25]. Ich osiągnięcia[26][27]:
- 1980 – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – czwórka bez sternika – VIII miejsce,
- 1975 – Mistrzostwa Świata, Nottingham – ósemka – X miejsce,
- 1979 – Mistrzostwa Świata, Bled – czwórka ze sternikiem – X miejsce.
Marek Gawkowski – wychowanek klubu, olimpijczyk i wielokrotny reprezentant kraju. Jego sukcesy[28]:
- 1992 – Igrzyska Olimpijskie, Barcelona – czwórka podwójna – XI miejsce,
- 1989 – Mistrzostwa Świata, Bled – czwórka podwójna – V miejsce,
- 1991 – Mistrzostwa Świata, Wiedeń – czwórka podwójna – VII miejsce,
- trzykrotny akademicki mistrz świata.
Mirosław Kowalewski – wychowanek klubu, olimpijczyk i wielokrotny reprezentant kraju. Jego osiągnięcia[29]:
- 1980 – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – ósemka – odpadł po repasażu,
- 1977 – Mistrzostwa Świata, Amsterdam – dwójka bez sternika – IX miejsce,
- 1981 – Mistrzostwa Świata, Monachium – czwórka podwójna – IX miejsce,
- 1982 – Mistrzostwa Świata, Lucerna – czwórka podwójna – IX miejsce,
Łukasz Kardas i Dawid Pacześ – zawodnicy AZS Szczecin pływający wspólnie przez wiele lat na tych samych osadach. Mistrzowie świata na dwójce ze sternikiem. Oboje osiągnęli następujące sukcesy[30][31]:
- 2007 – Mistrzostwa Świata, Monachium – dwójka ze sternikiem – złoty medal,
- 2009 – Mistrzostwa Europy, Brześć – czwórka bez sternika – IV miejsce,
- 2008 – Mistrzostwa Europy, Ateny – czwórka bez sternika – V miejsce,
- 2004 – Mistrzostwa Świata U-23, Poznań – dwójka bez sternika – brązowy medal,
- 2004 – Mistrzostwa Świata U-23, Amsterdam – dwójka bez sternika – brązowy medal,,
Piotr Licznerski – wychowanek Wiru Iława, w barwach AZS Szczecin dwukrotny medalista mistrzostw Europy. Jego największe sukcesy w barwach szczecińskiego klubu[32]:
- 2013 – Mistrzostwa Europy, Sewilla – czwórka podwójna – srebrny medal,
- 2011 – Mistrzostwa Europy, Płowdiw – czwórka podwójna – brązowy medal,
Przypisy
edytuj- ↑ Barwy wioseł PZTW zestawienie.
- ↑ Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 276, ISBN 83-915043-0-1
- ↑ a b c d e f Renata Urban, Zarys dziejów Akademickiego Związku Sportowego w Szczecinie w latach 1946-2017, Poznań 2019, s. 164-180.
- ↑ a b Marek Łyskawa, Baza Sportu Wioślarskiego w Szczecinie w XX wieku, Zeszyty Naukowa Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 404, 2004 rok, s. 171-176.
- ↑ Mistrzostwa świata juniorów pztw.pl [dostęp: 2021-03-26]
- ↑ Roman Kowalewski, portal olimpijski [dostęp: 2021-03-26]
- ↑ Wiesław Długosz,portal olimpijski [dostęp: 2021-03-26]
- ↑ Henryk Laskiewicz, Olimpijczycy Pomorza Zachodniego (studium porównawcze), Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 424, s.145, docplayer, [dostęp: 2021-03-26]
- ↑ Infrastruktura klubów wioślarskich w Polsce. Inwentaryzacja bazy sportowej, Warszawa 2016, s. 18, msit.gov.pl [dostęp 2021-03-17].
- ↑ Renata Urban, Zarys dziejów Akademickiego Związku Sportowego w Szczecinie w latach 1946-2017, Poznań 2019, s. 273-281.
- ↑ Młodzieżowe Mistrzostwa Świata, pztw.pl [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Młodzieżowe Mistrzostwa Europy, pztw.pl [dostęp 2021-03-16].
- ↑ PZTW 1998. Wioślarski Informator sportowy.
- ↑ 80 lat PZTW. Wioślarski Informator sportowy 1999.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Sprawozdania Zarządu PZTW za lata 1999-2013, Biblioteka PZTW.
- ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2014 rok’’, s. 210, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2021-03-16].
- ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2015 rok’’, s. 255, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2021-03-16].
- ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2016 rok’’, s. 214, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2021-03-16].
- ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2017 rok’’, s. 212, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2021-03-16].
- ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2018 rok’’, s. 206, pztw.pl [dostęp: 2021-03-16].
- ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2019 rok’’, s. 143, pztw.pl [dostęp: 2021-03-16].
- ↑ Klasyfikacja nieoficjalna – za stroną Bydgostii Bydgoszcz [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki zawodnika na: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki zawodnika na: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wynik na igrzyskach za: olympedia.org [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki H. Trzcińskiego za: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki M. Trzcińskiego za: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki zawodnika na: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki zawodnika na portalu olimpijskim [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki D. Paczesia na: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Wyniki Ł. Kardasa na: worldrowing.com [dostęp 2021-03-16].
- ↑ Mistrzostwa Europy Seniorów, pztw.pl [dostęp 2021-03-16].
Bibliografia
edytuj- Marek Łyskawa, Baza Sportu Wioślarskiego w Szczecinie w XX wieku, Zeszyty Naukowa Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 404, 2004 rok, s. 171-176.
- Renata Urban, Zarys dziejów Akademickiego Związku Sportowego w Szczecinie w latach 1946-2017, Poznań 2019, ISBN 978-83-65988-33-1.