1956 w Wojsku Polskim
Kalendarium Wojska Polskiego 1956 - strona przedstawia wydarzenia w Wojsku Polskim w roku 1956.
1956
edytuj
- wprowadzono do uzbrojenia transporterów opancerzonych BTR-152 i BTR-40[1]
- w akcji żniwnej na terenie kraju brało udział 20 000, a w wykopkach 23 000 żołnierzy
Styczeń
edytuj- powołano Koła Wiedzy Wojskowej[1]
- posiedzenie Doradczego Komitetu Politycznego Układu Warszawskiego w Pradze[1]. Podczas posiedzenia zatwierdzono Statut Zjednoczonego Dowództwa oraz przyjęto także wniosek delegacji Niemieckiej Republiki Demokratycznej, by po utworzeniu Narodowej Armii Ludowej NRD włączono jej kontyngenty zbrojne do Zjednoczonych Sił Zbrojnych[2]
Luty
edytuj- zarządzeniem nr 4 ministra obrony narodowej w Akademii Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego, w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego oraz w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego wprowadzono aspiranturę zaoczną[2]
- zatwierdzono statut odznaki „Żołnierzowi za wzorową służbę i ofiarną pracę w górnictwie węglowym”[2]
Marzec
edytuj- rozpoczęto akcję przeciwlodową i przeciwpowodziową z udziałem 4 000 żołnierzy[1]
- w związku ze śmiercią Bolesława Bieruta, minister obrony narodowej rozkazem nr 6 z 14 marca określił sposób oddania hołdu zmarłemu[2]
- uchwała nr 120 Prezydium Rządu w sprawie przyznania tytułu technika absolwentom oficerskich szkół wojskowych o kierunkach technicznych[2]
- rozkazem nr 9 minister obrony narodowej nakazał wydawać kwartalnika wojskowo-historyczny. Pierwszy numer Wojskowego Przeglądu Historycznego ukazał się w grudniu 1956[2]
Kwiecień
edytuj- minister obrony narodowej wydał zarządzenie nr 18 w sprawie zasięgu terytorialnego wojskowych komend rejonowych[2]
Maj
edytuj- zarządzenie MON o przebiegu służby wojskowej oficerów WP[1]
Czerwiec
edytuj- prezes Rady Ministrów wydał zarządzenie nr 154 w sprawie prowadzenia przez uspołecznione zakłady pracy ewidencji danych dotyczących stosunku pracowników do powszechnego obowiązku wojskowego[2]
- w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni zwodowano trałowiec bazowy ORP „Żubr”[3]
- do Gdyni zawinął okręt szkolny marynarki wojennej Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii „Galeb”[2]
- o 11:30 cz.p.o. dowódcy 2 Korpusu Pancernego płk Lach otrzymał od szefa Sztabu Generalnego zarządzenie nakazujące ogłoszenie alarmu bojowego dla oddziałów korpusu i postawienie ich w stan gotowości bojowej. Dowódca 2 KPanc ogłosił alarm, a jednostki 10 i 19 Dywizji Pancernej do 14:00 osiągnęły gotowość bojową[4]
- o 14:00 10 Sudecka Dywizja Pancerna otrzymała zadanie: wyjść w rejon Suchego Lasu, przygotować oddziały do działań w szyku pieszym. O 20:00 jej oddziały wyszły z rejonu lotniska Łagiewniki i przystąpiły do działań[4].
- o 14:30, na rozkaz szefa Sztabu Generalnego, w kierunku Poznania rozpoczęła marsz 19 Dywizja Pancerna[4]
- do Poznania weszły związki taktyczne 2 Korpusu Armijnego:
- ⇒ do 0:20 do miasta dotarły oddziały 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty. Zajęły one: 111 Szpital Wojskowy, rejonu Targów Poznańskich i parku Kasprzaka oraz wzmocniły ochronę ZISPO[5]
- ⇒ do 4:50 osiągnęły Poznań oddziały 5 Saskiej Dywizji Piechoty i przystąpiły do ochrony budynku Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, koszar 10 Pułku KBW, Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego, Fabryki Nawozów Sztucznych, Fabryki Rowerów, Fabryki Przetworów Ziemniaczanych i Fabryki Opon "Stomil". 5 DP wydzieliła też odwód dowódcy korpusu i rozmieściła go na Ławicy[5].
- 18:00 dowódca 10 DPanc otrzymał rozkaz wyprowadzenia swoich oddziałów z miasta (bez 27 pz). O 21:00 rozpoczęto wycofywanie jednostek na OC Biedrusko[4]
- dowódca 19 DPanc wyprowadził swoje oddziały z Poznania w dwóch turach. O 15:00 zaczął wyprowadzać 36 dah, 12 dar i 66 bsap. Jednostki te ześrodkowały się na OC Biedrusko do 17:30. Pozostałe jednostki: 73 pz, 69 pcz, 23 pcz, 13 bczap i 2 br wyruszyły z Poznania o 21:00 i ześrodkowały się na poligonie do 1:00 1 lipca[4].
Lipiec
edytuj- do 1:00 oddziały 19 DPanc opuściły Poznań i ześrodkowały się na poligonie[4]
- do 6:00 oddziały 10 DPanc opuściły Poznań (bez 27 pz) i ześrodkowały się na OC Biedrusko[4]
- Rada Państwa PRL nadała sztandar Oficerskiej Szkole Wojsk Lotniczych; komendantowi szkoły ppłk Zdzisławowi Żarskiemu sztandar wręczył gen. bryg. Wasyl Kazadanowicz[7][8]
- do Polski przybyła delegacja Rządu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich na czele z przewodniczącym Rady Ministrów Bułganinem. W skład delegacji wchodził również minister obrony narodowej ZSRR marszałek Związku Radzieckiego Żukow[6]
Sierpień
edytuj
- rozkaz MON w sprawie dokształcania oficerów w zakresie szkoły średniej[1]
- minister obrony narodowej zarządzeniem nr 11 nr 49 z nadał prawo do przyznawania tytułu technika szkołom: Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej, Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju, Oficerskiej Szkole Łączności, Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych, Oficerskiej Szkole Obrony Przeciwlotniczej, Oficerskiej Szkole Samochodowej, Oficerskiej Szkole Topografów, Oficerskiej Szkole Służby Tyłów WP, Technicznej Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych, Oficerskiej Szkole Uzbrojenia[2]
- uchwała nr 496/56 Prezydium Rządu w sprawie ochotniczego werbunku wśród poborowych i ponadkontyngentowych do pracy w górnictwie węglowym pod ziemią. Ochotnicy, którzy przystąpili do pracy w górnictwie węglowym nie byli powoływani do zasadniczej służby wojskowej[6]
- decyzja o redukcji WP o 50 000 żołnierzy[1]
- początek czternastego rejsu szkolnego ORP „Iskra”
Wrzesień
edytuj- koniec czternastego rejsu szkolnego ORP „Iskra”; okręt zawinął do portu: Lipawa
- rozkaz o rozformowaniu dowództw 2 Korpusu Armijnego i 11 Korpusu Armijnego[9] (i pozostałych KA)
- 7 Dywizja Piechoty została przeformowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną (Nysa)[10]
- 6 Brygada Artylerii Przełamania w Toruniu otrzymała imię generała Józefa Bema[11]
- początek piętnastego rejsu szkolnego ORP „Iskra”
- rozwiązano Oficerską Szkołę Uzbrojenia w Bartoszycach[1]
- koniec piętnastego rejsu szkolnego ORP „Iskra”; okręt zawinął do portu Bałtijsk
Październik
edytuj- powstały 3 i 5 Brygada Obrony Wybrzeża
- Wojska kolejowe oddały do użytku pierwszy odcinek kolejki wąskotorowej w rejonie Cisnej w Bieszczadach
- dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju generał broni pilot Jan Turkiel przekazał obowiązki generałowi brygady pilotowi Janowi Frey-Bieleckiemu[7][8]
- minister obrony narodowej rozkazem nr 34 nadał Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej imię Bohaterów Westerplatte[6]
- w imieniu Rady Państwa wręczono sztandar Technicznej Oficerskiej Szkole Wojsk Technicznych w Oleśnicy[7][8]
- skreślono z planu mobilizacyjnego dowództwo 4 Korpusu Armijnego oraz jednostki korpuśne
- dekret o ustanowieniu medalu „Za Waszą Wolność i Naszą”[6]
- obrady VIII Plenum KC PZPR w wyniku których nastąpiły znaczne zmiany personalne na kierowniczych stanowiskach w Ministerstwie Obrony Narodowej[6]
- wiceministrem obrony narodowej został gen. bryg. Marian Spychalski, a ze stanowiska szefa Głównego Zarządu Politycznego WP odwołano gen. dyw. Kazimierza Witaszewskiego[12]
Listopad
edytuj- Zakończono w zasadzie rozminowanie kraju trwające od 1945 roku[6]
- Udostępniono na szeroką skalę osobom cywilnym spoza wojska korzystanie ze szpitali wojskowych. Wojsko przekazało też swoje pomieszczenia szpitalne cywilnej służbie zdrowia: w Koszalinie na 300 łóżek, w Namysłowie na 300 oraz w Piszu na 200 łóżek[6]
- generał dywizji Jan Rotkiewicz przestał dowodzić Pomorskim Okręgiem Wojskowym
- generał dywizji Wsiewołod Strażewski przestał dowodzić Śląskim Okręgiem Wojskowym
- na stanowisko dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego wyznaczony został generał dywizji Zygmunt Huszcza
- na stanowisko dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego wyznaczony został generał dywizji Czesław Waryszak
- na terenie Wojskowego Instytutu Naukowo–Badawczego i Doświadczalnego Medycyny Lotniczej w Warszawie odbył się I Zjazd Wojskowych Lekarzy Lotniczych z krajów socjalistycznych[8]
- wprowadzono do użytku nowe przepisy lotniczo–lekarskie Lot. 151/56: „Przepisy o badaniu lekarskim i ocenie fizycznej i psychicznej zdolności do służby powietrznej”[8]
- powołanie generał dywizji Mariana Spychalskiego na stanowisko ministra obrony narodowej[6]
- w skład marynarki wojennej wcielono pierwszy trałowiec wybudowany w polskiej stoczni na dokumentacji radzieckiej[6]
Grudzień
edytujJednostki wojskowe przekazały gospodarce narodowej m.in. 1200 koni, 476 samochodów, 135 traktorów, 275 motocykli. Do końca roku w zakładach wojskowych naprawiono instytucjom cywilnym 3205 samochodów i 295 silników[6]
- generał brygady pilot Jan Frey-Bielecki został prezesem Zarządu Głównego Aeroklubu PRL[7]
- w Warszawie została podpisana umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o statusie prawnym wojsk radzieckich czasowo stacjonowanych w Polsce[13]; strona polska ratyfikowała umowę 1 lutego 1957[14]; umowa weszła w życie 27 lutego 1957[15] → Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
- w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni zwodowano trałowiec bazowy ORP „Tur”[16] i podniesiono banderę na bliźniaczym trałowcu ORP „Żubr”[3]
Uwagi
edytuj- ↑ Wojskowe Koła naukowe istniały do 1960 roku
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Julian Babula: Wojsko Polskie 1945-1989. Próba analizy operacyjnej. s. 337.
- ↑ a b c d e f g h i j k Mikołaj Plikus [red.]: Mała kronika ludowego Wojska Polskiego 1943-1973. s. 320-322.
- ↑ a b Witold Koszela: Okręty Floty Polskiej. T. I. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2017, s. 300.
- ↑ a b c d e f g Wybór dokumentów z zasobów CAW. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5/2006. s. 120.
- ↑ a b Jerzy Kajetanowicz, Wojsko polskie w wydarzeniach poznańskich 1956 roku, s. 42-57.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Mikołaj Plikus [red.]: Mała kronika ludowego Wojska Polskiego 1943-1973. s. 322-324.
- ↑ a b c d Jerzy Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1945-1981. Warszawa: 1984, s. 73-79.
- ↑ a b c d e Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. Warszawa: 1989, s. 198.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. s. 138.
- ↑ Rozporządzenie ministra ON nr 0026/org
- ↑ Rozkaz nr 0026/Org. z 4 września 1956 roku
- ↑ Zdzisław Rykowski, Wiesław Władyka: Kalendarium polskie 1944 - 1984. Warszawa: 1987, s. 46.
- ↑ Kurkiewicz, Tatomir i Żurawski 1974 ↓, s. 3331.
- ↑ M.P. z 1957 r. nr 29, poz. 127
- ↑ M.P. z 1957 r. nr 29, poz. 128
- ↑ Witold Koszela: Okręty Floty Polskiej. T. I. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2017, s. 310.
Bibliografia
edytuj- Julian Babula: Wojsko Polskie 1945-1989. Próba analizy operacyjnej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998, s. 337. ISBN 83-11-08755-5.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Mikołaj Plikus [red.]: Mała kronika ludowego Wojska Polskiego 1943-1973. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Jerzy Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1945-1981. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1984. ISBN 83-206-0427-3.
- Witold Koszela: Okręty Floty Polskiej. T. I. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-67-2.
- Wybór dokumentów z zasobów CAW dotyczących "poznańskiego czerwca". „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5, 2006. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Jerzy Kajetanowicz. Wojsko polskie w wydarzeniach poznańskich 1956 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5, 2006. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980: zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0782-5.
- Władysław Kurkiewicz, Adam Tatomir, Wiesław Żurawski, Tysiąc lat dziejów Polski; Kalendarium, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1974.