2 Korpus Pancerny (2 KPanc) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.

2 Korpus Pancerny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1949 i 1955

Rozformowanie

1951 i 1956

Tradycje
Kontynuacja

2 Korpus Zmechanizowany

Organizacja
Numer

JW 5824[1]

Dyslokacja

Wrocław

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

Śląski Okręg Wojskowy

Skład

10 Dywizja Pancerna i 11 Dywizja Pechoty Zmotoryzowanej

Formowanie

edytuj

Korpus sformowano w lutym 1949 roku[2][3] na bazie 10 i 11 Dywizji Piechoty oraz samodzielnych pułków pancernych: 2, 6 i 8 Pułku Czołgów i 24 Pułku Artylerii Pancernej, z których utworzono 10 Dywizję Pancerną i 11 Dywizję Piechoty Zmotoryzowanej. W 1951 roku, w związku z przeformowaniem 10 Dywizji Pancernej i 11 Dywizji Piechoty Zmotoryzowanej w dywizje zmechanizowane, przemianowano go na 2 Korpus Zmechanizowany[3]. W listopadzie 1955 roku, ze względu na przeformowanie wchodzących w jego skład dywizji zmechanizowanych na dywizje pancerne, ponownie przemianowano go na 2 Korpus Pancerny. W składzie korpusu znalazły się 10 i 19 Dywizja Pancerna. We wrześniu 1956 roku, w związku z redukcjami Wojska Polskiego dowództwo korpusu[4] zostało rozwiązane, a wchodzące w jego skład dywizje podporządkowano Dowództwu Śląskiego Okręgu Wojskowego.

Korpus w okresie Poznańskiego Czerwca 56

edytuj

Dywizje Korpusu przebywające w lecie 1956 r. na poligonie w Biedrusku zostały użyte do akcji przeciw demonstrantom podczas tzw. wydarzeń czerwcowych w Poznaniu. 28 czerwca 1956 roku o godz. 11.30. cz.p.o. dowódcy 2 Korpusu Pancernego otrzymał od szefa Sztabu Generalnego Jerzego Bordziłowskiego zarządzenie nakazujące ogłoszenie alarmu bojowego dla oddziałów korpusu i postawienie ich w stan gotowości bojowej. Płk Lach ogłosił alarm, a jednostki 10 i 19 DPanc o 14:00 28 czerwca 1956 roku osiągnęły gotowość bojową[5]. Ok. godz. 14:00 wydzielone oddziały 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej otrzymały zadanie: wyjść w rejon Suchego Lasu, przygotować się do działań, wydać dwie jednostki ognia do broni strzeleckiej z tego jedną jo utrzymywać w transporcie i jedną przekazać bezpośrednio żołnierzom. Pozostawić na miejscu sprzęt ciężki tj. czołgi, działa pancerne i artylerię polową, wyprowadzając składy osobowe jednostek na transporcie samochodowym w gotowości do działań w szyku pieszym. Ok. godz. 20:00 oddziały dywizji wyszły z rejonu lotniska Łagiewniki i przystąpiły do działań[5].O godz. 14:30, na rozkaz szefa Sztabu Generalnego, w kierunku Poznania rozpoczęły marsz oddziały 19 Dywizji Pancernej[5]. O godz. 16:00 etatowy dowódca 2 KPanc, gen. bryg. Józef Kamiński powrócił z urlopu, a wiceminister obrony narodowej postawił mu zadanie: wprowadzić jednostki 2 Korpusu Pancernego do działań w Poznaniu. W dniu 30 czerwca, ok. godz. 18.00 dowódca 10 DPanc otrzymał rozkaz wyprowadzenia swoich oddziałów z miasta (bez 27 pz). O 21:00 rozpoczęto wycofywanie jednostek na OC Biedrusko. Do 6:00 1 lipca oddziały ześrodkowały się w swoich rejonach[5]. Dowódca 19 DPanc wyprowadzał swoje oddziały w dwóch turach. O 15:00 zaczął wyprowadzać 36 dah, 12 dar i 66 bsap. Jednostki te ześrodkowały się na OC Biedrusko do 17:30. Pozostałe jednostki: 73 pz, 69 pcz, 23 pcz, 13 bczap i 2 br wyruszyły z Poznania o 21:00 i ześrodkowały się na poligonie do 1:00 1 lipca[5]. 2 Korpus Pancerny w rejonie Poznania użył: 4063 żołnierzy w tym: 573 oficerów, 1192 podoficerów, 2298 szeregowców, 265 czołgów, 22 działa pancerne, 28 transporterów opancerzonych

Struktura organizacyjna

edytuj

1949

1955

Żołnierze korpusu

edytuj
dowódcy korpusu
Oficerowie sztabu korpusu

Przypisy

edytuj
  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Piotrowski 2003 ↓, s. 141.
  3. a b Puchała 2013 ↓, s. 270.
  4. Piotrowski 2003 ↓, s. 170.
  5. a b c d e Wybór dokumentów z zasobów CAW - 2 KPanc). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5/2006. s. 120-125. 

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Wybór dokumentów dotyczących poznańskiego czerwca z zasobów CAW. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5, 2006. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
  • Jerzy Kajetanowicz. Wojsko polskie w wydarzeniach poznańskich 1956 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 5, 2006. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.