Wilgotnica wypukła

Wilgotnica wypukła (Hygrocybe quieta (Kühner) Singer) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].

Wilgotnica wypukła
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

wodnichowate

Rodzaj

wilgotnica

Gatunek

wilgotnica wypukła

Nazwa systematyczna
Hygrocybe quieta (Kühner) Singer
Lilloa 22: 152, 1951

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1947 r. Robert Kühner nadając mu nazwę Hygrophorus quietus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Rolf Singer, przenosząc go do rodzaju Hygrocybe[1].

Synonim naukowy: Hygrophorus quietus Kühner 1947[2].

Nazwę polską podała Barbara Gumińska w 1997 r., wcześniej ta sama autorka opisywała ten gatunek pod nazwą wilgotnica łagodna[3].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Opisano występowanie wilgotnicy wypukłej w licznych krajach Europy oraz w stanie Indiana w USA[4]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[5]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Czechach, Niemczech, Danii[3].

W Polsce pojawia się od sierpnia do października na wydmach i pastwiskach, łąkach na obrzeżach lasów[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
  5. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.