Wilczyce (województwo małopolskie)

wieś w województwie małopolskim

Wilczycewieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Dobra. Jest to jedna z najwyżej położonych miejscowości w Polsce.

Wilczyce
wieś
Ilustracja
Lubogoszcz i dolina wsi Wilczyce
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

limanowski

Gmina

Dobra

Wysokość

762 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

722[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-643[3]

Tablice rejestracyjne

KLI

SIMC

0424830

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Położenie na mapie gminy Dobra
Mapa konturowa gminy Dobra, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Ziemia49°40′00″N 20°11′19″E/49,666667 20,188611[1]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Wilczyce[4][5]
części wsi Czechy, Czernki, Dudziki, Janiki, Kołodzieje, Kosmale, Krawce, Krzysztofy, Maćkowce, Miłki, Oszczędy, Palkije, Pietrzki, Pólki, Sroki, Tomery, Węgrzyny, Zagroda, Żaki

Zobacz też: Włostówka

Historia

edytuj

Wilczyce zostały założone bardzo późno, bo dopiero pod koniec XVI wieku (Półrzeczki i Chyszówki zostały założone w tym samym czasie). Kolejni właściciele klucza dobrzańskiego, pozyskiwali teren pod osadnictwo karczując lasy. Na miejsce wyciętych lasów sprowadzano najczęściej wołoskich osadników. Wilczyce nie znalazły się w lustracjach z roku 1564 ani z roku 1581. Wspomniane są dopiero w Rejestrze Poborowym z 1629 roku jako Wilczyska i wykazuje cztery zrębki[6]. W roku 1664 w inwentarzu wsi klucza dobrzeńskiego widnieje jako Wilczyce. Nazwa Wilczyska utrzymywała się w przekazie ustnym przez wiele lat, potwierdzenie możemy znaleźć w zeznaniach przedśmiertnych hetmana zbójnickiego Józefa Baczyńskiego złożonych na zamku krakowskim w 1736 roku. Zeznał on, że po swoim pobycie w Kasince udał się do wsi Wilczyska koło Dobrej, gdzie wraz z towarzyszami został schwytany za uprawianie procederu zbójnickiego.[7]

W Rejestrze Poborowym z roku 1680 znajduje się potwierdzenie tego że właścicielami wsi jak i klucza dobrzańskiego byli Lubomirscy. Według tego rejestru były tu wtedy tylko 4 zagrody z rolami.

Wilczyce od XVI do XVII wieku tak naprawdę były tylko małym przysiółkiem pobliskiego Jurkowa. Wtedy wieś ta składała się z pojedynczych rodzinnych roli i paru zabudowań.

Położenie

edytuj
 
Kaplica w Wilczycach

Wieś znajduje się na obszarze Beskidu Wyspowego. Położona jest w dolinie potoku Łostówka oraz na zboczach gór wznoszących się po obu stronach tej doliny. Po północnej stronie jest to Ćwilin i Mały Ćwilinek, po południowej Kiczorka, po zachodniej Ostra. Zabudowania miejscowości leżą na wysokości 550–700 m n.p.m. Doliną Łostówki wzdłuż potoku biegnie lokalna droga z Mszany Górnej przez Łostówkę i Wilczyce do Jurkowa. Od drogi tej, w Wilczycach na przełęczy między Ćwilinem a Kiczorką (ok. 667 m) odchodzi szosa w kierunku Łętowego[8].

Na terenie wsi znajduje się murowana kaplica pw. Maksymiliana Marii Kolbe należąca do parafii w Jurkowie, szkoła podstawowa im. Janusza Korczaka oraz droga różańcowa na Ćwilin upamiętniająca Jubileusz 2000-lecia Chrześcijaństwa, której pomysłodawcą był ówczesny proboszcz z Jurkowa Józef Puchała.

Demografia

edytuj
Liczba ludności w latach 1998–2021
Źródło: Baza danych lokalnych

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147954
  2. https://www.polskawliczbach.pl/wies_Wilczyce_dobra_malopolskie Wieś Wilczyce (małopolskie) w liczbach
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1455 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Stefan Inglot, Rejestr poborowy województwa krakowskiego z roku 1629, Zakład im. Ossolińskich-Wydawnictwo, Strona 348.
  7. Stanisław Szczotka, Żywot Józefa Baczyńskiego zwanego Skawickim, t. 34, Lud, strona 157-170.
  8. Geoportal.gov.pl [online], geoportal.gov.pl [dostęp 2020-02-25] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj