Władysław Tarała
Władysław Tarała (ur. 30 września 1925 w Chlebowicach Wielkich, zm. 11 kwietnia 2008) – polski żołnierz, pułkownik Wojsk Ochrony Pogranicza[1], magister Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Więzień NKWD, zesłaniec Syberyjski. Żołnierz
płk Władysław Tarała (1974) | |
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
30 września 1925 |
---|---|
Data śmierci |
11 kwietnia 2008 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1943–1990 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
Z-ca d-cy brygady ds. zwiadu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytuj18 maja 1943 roku wstąpił do nowo tworzonej 1 Dywizji Piechoty w Sielcach nad Oką. Po okresie unitarnym został żołnierzem plutonu zwiadu. Przeszedł cały szlak bojowy 1 Armii Wojska Polskiego do Berlina. Trzykrotnie ranny: pod Lenino, Karczewem oraz w trakcie walko o Warszawę. Ukończył Oficerską Szkołę w Mińsku Mazowieckim. Po zakończeniu wojny stacjonował w Skierniewicach, następnie przeniesiony do Wojsk Ochrony Pogranicza w Lubaniu, Szklarskiej Porębie, Gdańsku. W 1960 roku został zastępcą dowódcy Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach[2], którą to funkcję pełnił do przejścia w stan spoczynku w 1990 roku. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych oraz wieloma innymi odznaczeniami bojowymi, państwowymi, resortowymi oraz samorządowymi i stowarzyszeniowymi. Był członkiem Koła nr 6 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego (ZBŻZiORWP) i Gliwickiego Oddziału Sybiraków.
Pochowany został na cmentarzu w Rudzie Śląskiej-Bielszowicach.
Źródło[3]
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż Walecznych
- Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Krzyż Bitwy pod Lenino (1988)[4]
- Odznaka za Rany i Kontuzje – trzykrotnie
- i wiele innych
Źródło[5]
Przypisy
edytuj- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 64.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 14.
- ↑ Protazy 2008 ↓, s. 23–24.
- ↑ Odznaczenia dla żołnierzy i pracowników wojska[w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 238, 12 października 1988, s. 2.
- ↑ Protazy 2008 ↓, s. 24.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Protazy. Płk Władysław Tarała – nota biograficzna. „Głos Weterana i Rezerwisty”, s. 23-24, 2008-08. Warszawa: Zarząd Główny Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego. [dostęp 2017-05-12]. (pol.).
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945-1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005. (pol.).