Ulica Jagiellońska w Katowicach
Ulica Jagiellońska w Katowicach – jedna z ważniejszych ulic w katowickim Śródmieściu. Łączy plac Karola Miarki z ulicą Francuską.
Śródmieście | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok od skrzyżowania z ul. Plebiscytową na zachód | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
584,5 m[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Katowic | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50°15′14,5″N 19°01′30,2″E/50,254020 19,025055 |
Przebieg
edytujRozpoczyna swój bieg przy placu Karola Miarki. Następnie przecina ją skrzyżowanie z ul. Plebiscytową, skąd widoczne są zabytkowe zabudowania kurii metropolitalnej. Dalej ulica krzyżuje się z ul. Królowej Jadwigi, ul. Henryka Sienkiewicza, placem Sejmu Śląskiego, ul. Józefa Lompy, placem Bolesława Chrobrego i ul. Władysława Reymonta. Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Francuską.
Historia
edytujNa posiedzeniu Rady Miasta Katowice z 13 października 1890 ulicy nadano nazwę Prinz-Heinrichstraße[2]. Nazwa ta obowiązywała do 1922[3]. W latach okupacji niemieckiej 1939–1945 nosiła nazwę Hindenburgstraße[4][5][6][7], nadaną przez hitlerowców. Przed II wojną światową z ulicą sąsiadował gmach nieistniejącego już Muzeum Śląskiego[8] (1934–1936), nieukończonego, rozebranego w 1939 przez wojska niemieckie[9][10]. W 1984 na terenie dawnego muzeum odsłonięto pamiątkową tablicę[10].
W latach międzywojennych przy ul. Jagiellońskiej swoją siedzibę miały[11]: meblarska firma "Fortuna" (pod numerem 5), Górnośląska Wytwórnia Chemiczna (ul. Jagiellońska 5)[12], hurtownia śledzi Steinhauer i Ska (pod numerem 14), cukiernia Bogusława i Ludwika Karolaków (pod numerem 5), hotel Hospitz z 23 pokojami (ul. Jagiellońska 17)[13][14], skład win i wódek J. Śpiewaka (pod numerem 10), Drukarnia Wydawnicza "Merkur" (pod numerem 13), zakład mechaniczno-ślusarski Jana Szmigiela (ul. Jagiellońska 36), przedsiębiorstwo Transit Katowice (pod numerem 1)[15]. Pod numerem 18 funkcjonowała męska Szkoła Powszechna nr 1 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego[16].
W 2007 na fasadzie budynku pod numerem 17 odsłonięto tablicę, upamiętniającą Polaków zamordowanych przez Niemców w budynku i w piwnicy budynku przy ul. Jagiellońskiej 17 we wrześniu 1939[17].
Opis
edytujPrzy ulicy Jagiellońskiej znajdują się następujące historyczne obiekty:
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 1, ul. J. Kochanowskiego 2)[18];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 2, ul. J. Kochanowskiego 1)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 3); wpisana do rejestru zabytków 12 czerwca 1992 (nr rej.: A/758/2021[19][20]); wzniesiona w latach 1894–1895 według projektu J. Kustoscha w stylu eklektycznym (przebudowana w 1902 w strefie przyziemia[21]);
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 4)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 5)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 6)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 7)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 8)[18];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 11, ul. Plebiscytowa 16)[18];
- siedziba Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (ul. Plebiscytowa 19, róg z ul. Jagiellońską); wzniesiona w 1967 według projektu Henryka Buszki i A. Franty; przebudowana w 1998 według projektu Jana Pallado i Aleksandra Skupina z 1997 r.; budynek posiada powierzchnię całkowitą 1010 m² i kubaturę 4410 m3; architekci za tę realizację otrzymali wyróżnienie w konkursie "Życie w Architekturze" na najlepszą realizację architektoniczną Katowic 1989–1999[22];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 12, ul. Plebiscytowa 14)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 13)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 16)[18];
- historyczny budynek (ul. Jagiellońska 17)[18];
- budynek szkoły (ul. Jagiellońska 18), wzniesiony na początku XX wieku w stylu historyzmu, następnie rozbudowany[18]; obecnie siedziba Szkoły Podstawowej nr 1 im. Józefa Piłsudskiego (dawniej im. Sylwestra Ludygi)[23];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 19, ul. H. Sienkiewicza 21)[18];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 20)[18];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 21, róg z ul. H. Sienkiewicza)[18];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 22, ul. H. Sienkiewicza 19)[18];
- sześciokondygnacyjny gmach Urzędów Niezespolonych przy ul. Jagiellońskiej 23 i pl. Sejmu Śląskiego 1, wzniesiony w latach 1935–1936 według projektu Witolda Kłębkowskiego[24]; od 1990 w budynku mieści się Wydział Filologii Uniwersytetu Śląskiego[10]; wartość budynku na dzień 1 września 1939 wynosiła 2 200 000 złotych[25]; w dwudziestoleciu międzywojennym w budynku istniały następujące urzędy[26]: Śląski Urząd Wojewódzki, Urząd Kontroli Państwa, Komisarz Demobilizacyjny;
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 24, ul. H. Sienkiewicza 18)[18];
- gmach Sejmu Śląskiego przy ul. Jagiellońskiej 25, wzniesiony w latach 1924–1927, czterofrontowy, koszt budowy wyniósł 13 milionów złotych; budynek posiada 634 pomieszczenia, w 1929 był budynkiem o największej kubaturze w Polsce[24]; wartość budynku na dzień 1 września 1939 wynosiła 13 500 000 złotych[25]; gmach wpisano do rejestru zabytków 19 sierpnia 1978 (nr rej.: A/285/09)[20][27];
- narożna kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 27, ul. Wł. Reymonta 14, 16, 18)[18]; czteropiętrowa, murowana, wzniesiona w 1932, posiadająca dach pokryty dachówką; wartość budynku na dzień 1 września 1939 wynosiła 250 000 złotych[25];
- Wydział Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego (ul. Jagiellońska 28); wpisany do rejestru zabytków (nr rej.: A/1371/88 z 27 września 1988[20]); zaprojektowany w latach 1906–1907 na potrzeby gimnazjum, budowę ukończono w roku 1913, wybudowany w stylu łączącym elementy historyzmu i wczesnego modernizmu[21], w 1906 do tego budynku przeniosła się katowicka Oberrealschule[28];
- kamienica mieszkalna (ul. Jagiellońska 36)[18] w stylu secesyjnym[29].
Przy przylegającym do ulicy placu Sejmu Śląskiego znajdują się siedziby następujących instytucji: Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego, Instytucji Kultury im. Krystyny Bochenek Katowice - Miasto Ogrodów, Muzeum Śląskiego – Centrum Scenografii Polskiej oraz Teatru "Korez", Jazz Clubu Hipnoza i Klubu Muzycznego 2B3. Do 2014 r. w budynku Centrum Kultury Katowice im. Krystyny Bochenek mieściła się również siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. Przy ulicy Jagiellońskiej, zaraz za placem Sejmu Śląskiego znajduje się siedziba Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego.
Z ulicy widoczne są trzy pomniki: pomnik Wojciecha Korfantego na placu Sejmu Śląskiego, pomnik Józefa Piłsudskiego oraz pomnik w miejscu dawnego gmachu Muzeum Śląskiego (Piastowskie Orły Śląskie) na placu Bolesława Chrobrego.
Ulicą na całej swojej długości kursują autobusy na zlecenie Zarządu Transportu Metropolitalnego (ZTM)[30].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Urząd Miasta Katowice: Plan zimowego utrzymania dróg na sezon 2009/2010. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Georg Hoffmann, Historia Miasta Katowice, przeł. D. Makselon, M. Skop, Muzeum Śląskie, Katowice 2003, ISBN 83-87455-97-0, s. 147.
- ↑ J. Lipońska-Sajdak, Katowice wczoraj. Kattowiz gestern, Gliwice 1995, s. 5
- ↑ Plan Katowic z 1942 roku. grytzka-genealogie.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. www.grytzka-genealogie.de [dostęp 2011-06-27]
- ↑ Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice - Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 383. ISBN 83-85831-35-5.
- ↑ Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2011-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (niem.).
- ↑ Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 17. ISBN 83-913341-0-4.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 110. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 33. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ a b c Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 166. ISBN 83-913341-0-4.
- ↑ Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 169. ISBN 83-913341-0-4.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 73. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 87. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 95. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 53. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 117. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Śląski Urząd Wojewódzki w Katowicach: Ewidencja miejsc pamięci województwa śląskiego: miasto Katowice. www.katowice.uw.gov.pl. [dostęp 2011-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-10)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków województwa śląskiego w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 5 lutego 2021 r. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2021-02-05]
- ↑ a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2013-03-19] .
- ↑ a b Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach: Rejestr zabytków w Katowicach. www.wkz.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Tomasz Taczewski: Współczesna architektura Katowic. Katowice: Wydawnictwo GIA, 2002, s. 91, 94. ISBN 83-904135-2-3.
- ↑ Szkoła Podstawowa nr 1, Katowice, Jagiellońska 18 (pol.) www.szkolnictwo.net [dostęp 2011-06-27]
- ↑ a b Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 165. ISBN 83-913341-0-4.
- ↑ a b c Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 182. ISBN 83-913341-0-4.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 17. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Urząd Miasta Katowice: Lokalny Program rewitalizacji miasta Katowice na lata 2007-2013. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
- ↑ Arnold Zweig 1887−1968. Werk und Leben in Dokumenten und Bildern, red. G. Wenzel, Berlin und Weimar 1978, s. 8.
- ↑ Secesyjne Katowice [online], www.muzeumsecesji.pl [dostęp 2024-06-23] .
- ↑ Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia: Mapa połączeń publicznego transportu zbiorowego ZTM. noweinfogzm.metropoliagzm.pl, 2023-06-09. [dostęp 2024-03-03]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- E. Wieczorek, Spacery po Katowicach, Urząd Miasta Katowice: Wydział Promocji i Współpracy z Zagranicą, Katowice 2003, ISBN 83-918152-5-0
- Katowice - Informator, red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, ss. 13, 19, 23.
- K. Szaraniec, L. Szaraniec, K. Szarowski, Katowice i Górnośląski Okręg Przemysłowy, Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1980, ss. 29, 30, 58.
- Lech Szaraniec, Górny Śląsk - Przewodnik, wyd. Muza, Warszawa 1997, ISBN 83-7079-875-6, ss. 51, 71, 72, 73.
- Katowice - Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.
- Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1978, s. 235.